ساعت ۲۴ سرنوشت روحانی را بررسی می‌کند

روحانی؛ دوستان ترسو و منتقدان جسور

ساعت ۲۴- حسن روحانی یک روحانی بلندپایه سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران به حساب می‌آید. این روحانی که در حال حاضر رییس قوه مجریه و نهاد دولت در ایران است، پیش از این سال‌ها دبیر شورای امنیت ملی بود و در سال‌هایی نیز در مجلس قانونگذاری حضوری در سطح بالا داشت.

dir="RTL" style="text-align:justify">حسن روحانی در سال‌های اولیه جنگ ایران و عراق در مناصب مهمی فعالیت کرد و از عناصر اصلی اداره‌کننده جنگ در مقام غیرنظامی بود. حسن روحانی که در همه سال‌های ۱۳۵۷ تا بهار ۱۳۹۲ از نزدیک‌ در جریان امور سیاسی بود با هوشمندی درک کرد که اصولگرایان به دلیل کارنامه ناکام آنها در اداره کشور در ۸ سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ که همه ارکان قدرت دراختیارشان بود در میان رای‌دهندگان فاقد اقبال و شانس‌اند و به همین دلیل کاندیدای ریاست جمهوری شد.

حسن روحانی شانس داشت که اصلاح‌طلبانی که در نیمه دوم دهه ۱۳۷۰ متولد شدند از صحنه انتخابات دور بودند و نتوانستند کاندیدای مستقل داشته باشند. این شانس به او کمک کرد تا رییس‌جمهور شود و چند کاندیدای اصولگرایان در طیف‌های گوناگون را با شکست بدرقه کند.

حسن روحانی به گمان خود و با هدف جلب نظر احزاب اصولگرا شماری از مناصب بااهمیت مثل وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی، وزارت دادگستری، وزارت کشور، وزارت بهداشت، وزارت دفاع، منصب دبیری شورای امنیت ملی، ریاست بانک مرکزی و حتی ریاست سازمان برنامه و بودجه را به افرادی سپرد که سابقه حضور در جریان غالب اصلاح‌طلبی را نداشتند. روحانی حتی معاون اول خود را از میان اصلاح‌طلبان بسیار معتدل که در نهادهای گوناگون قدرت پذیرفته شده بود واگذار کرد.

حسن روحانی ریاست دفتر خود را به فردی سپرد که سابقه حضورش بیشتر در طیفی از اصولگرایان بوده است. با این همه‌، اما طیف‌های قدرتمندتر، فعال‌تر و دارای امکانات مادی بیشتر اصولگرایان هرگز با حسن روحانی سازگار نشده و در ۳.۵ سال سپری شده روزی را در مخالف با وی از دست ندادند. هجوم و یورش بی‌سابقه به روحانی زودتر از آنچه تصور می‌شد شروع، عمق و گسترش یافت و به سرعت خود وی هدف قرار داده شد.

اکنون حسن روحانی به عنوان رییس‌جمهور شاهد این است که رییس دفتر وی که ریاست گروه اطلاع‌رسانی نهاد دولت را نیز در اختیار دارد گامی در مسیر حمایت از او و دفاع از حسن روحانی برنمی‌دارد و در هر جمعی که حاضر می‌شود حرف‌های اندیشمندانه می‌زند و گونه‌ای صحبت می‌کند که انگار نه انگار رییس او در محاصره از موجی انتقادهای غیرکارشناسانه است.

گروه اطلاع‌رسانی نهاد دولت و رییس خبرگزاری رسمی دولت تاکنون یک یادداشت، سرمقاله، یک سخنرانی صاف و مستقیم از رییس خود ننوشته و انجام نداده‌اند. این نهاد هرگز نخواسته است حتی با هواداران دولت ارتباط برقرار کند و آنها را متقاعد سازد تا در حمایت از رییس چیزی بگویند. سخنگوی دولت نیز آنقدر نرم‌خو و مهربان است که منتقدان رییس‌جمهور احاس گزندی از سوی او ندارند. رییس سازمان برنامه و بودجه می‌توانست با ارایه تحلیل‌های عمیق و دقیق کارشناسی به زبان ساده شهروندان را در جریان نقدهای بی‌اساس قرار دهد. دوستان حسن روحانی به نظر می‌رسد حوصله دفاع از او ندارند و می‌خواهند افرادی روشنفکر که به منتقدان احترام می‌گذارند جلوه کنند.

به گزارش ساعت ۲۴، دراین وضعیت است که حال و روز و سرنوشت حسن روحانی سال دیگر در چنین روزهایی جذاب خواهد بود. در حال حاضر چند دیدگاه وجود دارد. یک دیدگاه معتقد است حسن روحانی در جریان مبارزه‌های انتخاباتی از سوی چهره‌های متعدد اصولگرایان زیر تیغ نقد شدید رفته و همه نیروهای اصولگرا تلاش می‌کنند او را ناکارآمد نشان داده و در حد و اندازه‌های بالا تضعیف کنند. منتقدان و مخالفان روحانی نیک می‌دانند که اگر او در جریان مبارزه‌های انتخاباتی تضعیف خود را احساس کند ممکن است با طیف‌هایی از اصولگرایان به تعادل و تفاهم برسند. حسن روحانی تضعیف شده در چهار سال ریاست احتمالی‌اش بر دولت کاری از پیش نخواهد برد و جریان منتقد برای سال ۱۴۰۰ کاندیدای خود را به میان می‌آورد.

برخی دیگر باورشان این است که اصولگرایان ممکن است تاب‌آوری خود را از دست داده و در همین سال ۱۳۹۶ بتوانند بر روحانی پیروز شوند. حسن روحانی با چنین دوستان نادلاوری که دور خود جمع کرده است سرنوشت درخشانی نخواهد داشت مگر اینکه یاران شجاع‌تری را در درون نهاد دولت مستقر سازد.