افزودن بر ریسک و هزینه فعالیت سیاسی حتی برای مدیران ارشد کلید خورد

در شرایط تهدید کسی سرمایه به ایران نمیآورد

ساعت ۲۴- منتقدان سرسخت اصلاحات که در گوشه و کنار نهادهای گوناگون جای دارند و برخی از آنها در عرصه‌های فعالیت خود نام‌آور هستند در حالی که انتخابات بهار ۱۳۹۶ ریاست جمهوری نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود ارتفاع هشدارهای خود را افزایش داده‌اند.

dir="RTL" style="text-align:justify">این گروه‌های منتقد که در ۳.۵ سال سپری شده از کار دولت یازدهم از هیچ نقدی در حوزه سیاست داخلی، سیاست خارجی و اقتصاد فروگذار نکرده‌اند حالا به سوی مسایل امنیتی حرکت می‌کنند. این گروه‌های منتقد دولت از چند ماه پیش خطی را ترسیم کرده‌اند که بر اساس آن، برخی از مشاوران و همکاران رییس‌جمهور متهم می‌شوند که افرادی نفوذی هستند. این تهدید امنیتی که کلید آن را گرداننده یک روزنامه نامدار ضداصلاحات زده بود این روزها بار دیگر در دستور کار قرار گرفته است.

برخی آدرس‌ها نیز از طرف مقام‌های قضایی منتشر شده و مقام‌های ارشد دولت در معرض این بحث قرار گرفته‌اند که تجهیزات امنیتی به داخل نهاد انتقال داده‌اند. اگر این تهدیدها را در کنار انواع اتهام‌های مرتبط با فساد در دستگاه‌های دولتی در کنار هم قرار دهیم به این نتیجه می‌رسیم که گویا قرار است در هفته‌ها و ماه‌های آینده ریسک حضور در حوزه سیاست داخلی آنچنان افزایش یابد که گروهی از علاقمندان به امور سیاسی را مرعوب و آنها را خانه‌نشین کند. این تهدیدهای امنیتی حتی می‌تواند برخی از مدیران میانی را در شرایط ترس قرار دهد و آنها را از فعالیت‌های حتی روزمره دچار احتیاط کند.

پیامدهای چنین روشی در حوزه سیاست داخلی شاید با توجه به سابقه، کارنامه و برنامه حسن روحانی چندان کارساز نباشد و حسن روحانی بدون بیم از این تهدیدها با همان یاران امروزش در عرصه فعالیت‌ها حاضر باشد، ‌اما برای کسب و کار ایرانیان شرایط تاسفباری را رقم می‌زند.

آن طور که از زبان معاون اول رییس‌جمهور شنیدیم برنامه دولت و بانک مرکزی برای تامین منابع ارزی از روش فاینانس به میزان مورد نظر نرسیده است. آیا این اتفاقی است؟ در دنیایی که قرض دادن پول یک کار عادی به حساب می‌آید چرا ایران نمی‌تواند به برنامه خود دسترسی پیدا کند؟

به گزارش ساعت ۲۴، واقعیت این است که افزایش تهدید و مجادله‌ها در میان سیاستمداران درجه یک مثل رییس قوه قضاییه و رییس قوه مجریه و کشیدن شدن پای افراد و گروه‌های افراطی منجر به افزایش ریسک سرمایه‌گذاری و دادوستد با ایران می‌شود.

عدم حضور غول نفت جهان یعنی بریتیش پترولیوم در مناقصه‌های نفت ایران و یا پا پس کشدین آرام آرام برخی غول‌های دیگر دست‌کم تا مستقر شدن رییس‌جمهور دوره ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ به درازا می‌کشد. در این مدت اما رقبای ایران ساکت نمی‌نشینند و جای ایران را در حوزه جذب سرمایه خارجی می‌گیرند. چراغ تازه روشن شده صنعت گردشگری نیز بدون تردید شعله‌ورتر نخواهد شد و شرایط سخت‌تر خواهد شد.

تهدید امنیتی دولت و انگشت اشاره به برخی اعضای کابینه که می‌خواهند ملت ایران را به دشمنان بفروشند تهدید بسیار سختی است.