خطرناک ترین دشمنان ایرانیان

محمد صادق جنان صفت

r /> اندیشه های خطرناکی در کمین ایرانیان بردبار و مداراجو نشسته و آماده اند خنجرآغشته به زهر خودرا درقلب شهروندان این سرزمین فرو کنند و درروزگاری که شهروندان از درد و رنج فریاد می زنند به جای درمان انها نسخه های بازهم کشنده بپیچندو دردو ناله انها را بیشتر و رنجشان را افزون تر و پنهان تر کنند. این اندیشه های خطرناک را گروهها و افرادی از جنس های گوناگون با خودبه این سو و ان سو می برند و دراین اشفته بازار می فروشند و از ان بدتر اگر گروهی یا فردی بخواهد شهروندان را از رنج ابدی رها کند را به زیر می کشند. این دارندگان اندیشه های مرگ افرین در این روزگار وانفسا دست به یکی کرده و با داد و فریاد و با نشان دادن آدرس های نادرست راه رستگاری را ناهموار و کور می کنند. می شود در باره انواع حاملان این اندیشه های خطرساز و زمینگیر کننده بسیار و با آدرسهای بسیار روشن و اشکار نوشت . شاید در شرایطی این کار انجم شوداما دراین نوشته برخی ادرسها را می دهیم و یافتن سرپل ها را بر دوش خوانندگان ارجمند وا می نهیم.
از اول انقلاب بوده اند
این گروههای تهدیدکننده اقتصاد ایران در سطح کلان و در سطح خرد و بنگاه همان کسانی اند که از دهه 1360 تا امروز بدون اینکه روزی را از دست بدهند در همه جا حاضر بوده اند. اینها روزی در دهه 1360 و دردولت جنگ وزیر بوده اند ، یا اینکه مشاور رییس دولت بودهاند و در همه دهه های سپری شده از 1370 ، 1380 و درحال حاضردر مجلس و دانشگاه بوده و هیچ روزی نبوده است که یکی از آنها در روزنامه ها و رسانه های دیگر نباشند. ین گروه دارندگان اندیشه های خطناک برای شهروندان ایرانی بدون ترس و بدون هراس از چیزی درنقد دولتهای مستقر نوشته و گفته اند و همه حرفشان هم بر پایه نقد و نفی بوده و هست. این دارندگان اندیشه های خطرناک دانسته یا نادانسته و در لباسهای گوناگون باهمدستی هم یک سد بزرگ برای بازداشتن جنبش اصلاح طلبی اقتصادی درست کرده و با ترفندهای گوناگون آین سد را بزک کرده و به شهروندان و به ویژه دوستداران اقتصادسیاسی فروخته اند.
ضد ازادی
مقوله شریف آزادی در همه سرزمین هایی که جوهره آن را نشناخته اند زیر زور و ریای زورداران و ریاکاران بوده و شهروندان و بیشترین شهروندان بدبختانه این گوهرگرانبها و این نیروی پایدار و پیش برنده را نشناختهاند. از میان آزادی های گوناگون بازهم ستم کش ترین انها ازادی اقتصادی و کسب و کار بوده است. آزادی اجتماعی ، آزادی فرهنگی و آزادی سیاسی در این مرزو بوم شاید دردوران هایی و در روزگارانی هرچند کوتاه شانس این راداشته اند که بدرخشند و نیروی انباشت شده خود را نشان داده و گروهی را با خودهمراه کننداما آزادی کسبو کار در ایران هرگز به رسمیت شناخته نشده است. دارندگان خطرناکترین اندیشه های ضد ایرانیان به شکلهای گوناگون و با استفاده از ترفندهای ناجوانمردانه همواره راه آزادی اقتصادی را بسته و رستگاری ایرانیان را با نشان دادن آدرس های غلط به خطر اتداخته اند. اندیشه هایی که با آزادی اقتصادی دشمنی تمام ناشدنی دارند بدترین دستاوردهای ضدازادی در همه دولتها را به آزادی اقتصادی و اندیشه های آزادی نسبت داده و در این راه از همه نیروهای مادی و فکری قدرت استفاده کرده اند.
به زیر کشندگان فقرا
این دارندگان اندیشه ضد آزادی و این افراد و گروههای گمراه کننده شهروندان و دردست گیرندگان چماق نکوهش دارندگان اندیشه آزاد همواره و ناجوانمردانه پرچم حامیان فقرا دردست داشته و با دادن آدرس نادرست به مسئولان و سیاستگذاران پولی ، بانکی و تجاری و کشاندن جامعه به سوی ناکارآمدی بیشترین ستم را به تهیدستان روا داشته اند. این گروه و افراد به جای اینکه راه را برای افزایش کیک تولید و به جای توانا سازی تهیدستان در به دست آوردن آزادی کسب و کار همواره خواستار دادن صدقه از کیسه دولت به آنها بوده اند. این گروهها برخلاف آنچه نموددارند و نشان می دهند درهمه دهه ای تازه سپری شده تهیدستان را رعیت بوروکراتها و دیوان سالاران و ذینفوذهای دولتی کرده اند تا چشمشان به دست دولت باشد. دولتی کردن همه راههای رسیدن به ثروت و نکوهش داشتن و دارایی و داد زدن بیهوده برای مساوات گراکردن برنامه ها ی اقتصادی و قانونهای نوشته شده و سیاستهای اجرایی همان راهشومی بود و هست که این افرادنشان داده م هنوز برهمان طبل می کوبند.
کمی روشن تر

برای اینکه خوانندگان ارجمند سازندگی با دارندگان خطرناکترین اندیشه های اقتصادی آشنایی بیشتری داشته باشند درادامه برخی از آدرسهای دقیق را می دهیم. این اندیشه ها درروزها و هفته های اخیر و در شرایطی که کسب و کار ایرانیان با دشواری های بیشتری رو به رو شده است می نویسند و می گویند باید به سیاستهای دهه 1360 برگشت و باهمان سیاستها اقتصاد را اداره کرد. به طور مثال آنها از اعاده حیثیت سیاست کوپنی کردن توزیع می گویند. این افراد و گروههای ضد آزادی می گویند باید دست دولت را بیش از هرزمان دیگری برای دخالت در همه امور کسب و کار شهروندان بازگذاشت. این گروهها از سرکوب و حبس و زندانی کردن می گویندو برخی از طیف های انها که زیرک تر و البته خطرناک ترهستند می گویند اقتصادایران به روش سرمایه داری اداره می شود و سیاستهای تعدیل اقتصادی که سایه ای از آن برسر اقتصاد ایران پروازکرد و به زودی از سوی همین دارندگان اندیشه های خطرناک سرکوب شد را عامل بدبختی مردم معرفی می کنند. این گروه با تثبیت نرخ بنزین در دوره ای و تشویق به نرخ تثببیت شده ارز در دوره ای دییگر و میخکوب کردن نرخ بهره بانکی به اندازه های پایین تر از بازار فساد ورانت را نهادینه کرده اند حال ضد فسادشده اند.