درحاشیه دستورهای عجیب برای کشف کالا

انبارداری مترادف با احتکار نیست

ساعت24-"هرکس به نوعی به عدم اعتماد بازار ها می افزاید، در شرایطی که نیاز به تامین آرامش است. قاعده انبار و کشف و مانند این ها چیست؟ آیا تجار و شرکت ها قرار نیست ذخیره انبار داشته باشند؟ آیا فروشنده آب و پوشک بچه هم نباید از تجسس مصون باشند؟ قواعد این بازی مخل اقتصاد را چه ارگانی تعیین می کند؟" آنچه خواندید اعتراض و انتقاد دکتر محمد طبیبیان اقتصاددان ایرانی است که در این روزها حرف کارشناسان و فعالان اقتصادی است.

واقعیت این است که کارزار راه افتاده برای کشف انبار کالاها در این روزهای سرنوشت ساز اقتصاد ایران می تواند پیامدها دهشتناکی داشته باشد. یکی از این پیامدها بی اعتمادی فزاینده به انباریابان است. این اعتماد از یک طرف از سوی شهروندانی است که می پرسند با کالاهای مانده درانبار چه می کنند و این احتمال را افزایش می دهد ممکن است درهمین مسیر فساداحتمالی تازه ای رخ دهد. از سوی دیگر فعالان اقتصادی می پرسند آیا نگهداری کالا در انبار برای تنظیم بازار جرم است؟ در هیچ سرزمینی نیست که کالای تولیدی و کالای وارداتی ابتدا به انبارها نرود و از آنجا و مطابق با تقاضای بازار به دست مصرف کننده نرسد. مگر می شود این کار که بخشی از تجارت به حساب می آید و بر اساس آن است که بازارها تنظیم می شود را نادیده گرفت. اگر امروز به دلیل قدرت کاهش یافته خرید شهروندان کالاها به بازار عرضه شود و بنگاهها نتوانند به اندازه کافی سود عرفی و بر اساس کشش بازار به دست آورند چه تضمینی وجوددارد که آنها تجارت را رها نکنند؟ بازار یابی و بازار داری قاعده و عرف دارد و نمی توان انبارداری را به مثابه یک زنجیره از فعالیت ها همان احتکار تلقی کرد و به انبار عرضه کنندگان رفت. ادامه این کار می تواند به نوعی هرجو مرج منجرشده و اگر از سوی مراجع ذیصلاح به شکل قانونی ، منظم و هدف دار و به ویژه اعلام اینکه این طرح یک طرح موقت است دنبال نشود آخر کار معلوم نیست چه خواهد شد. هرگز یک کسی که در مقام مدیریت میانی یک نهاد سیاسی مثل فرماندای و استانداری فعالیت می کند نمی تواند همانند تاجری که عمری در این مسیر بوده است تشخیص دهد امروز وبراساس مشاهدات بازار یابی چه میزان از کالاها باید انبار شود و چه میزان به بازار عرضه شود. دامن زدن به این شبهه که انبارداری همان احتکار است نیاز به بررسیهای کارشناسانه دارد و باید کف و سقف نگهداشت کالا درانبار از سوی کارشناسان و فعالان بررسی شود. دولت و سایرنهادهای دست اندر کار باید به بنگاهها فرصت مناسب دهند که توازن و تعادل در عرضه روزانه کالا به بازار و انبارداری تدارک ببینند و پس از آن با احتیاط اگر تخلفی دیدند که پس از کارشناسی محرز شد اقدام کنند.