رفتن به محتوا
تلویزیون سام با ۲ سال ضمانت سام سرویس
کد خبر 255353

یک توصیه به مشاوران و دست‌اندرکاران رسانه‌ای روحانی

تولید محتوای تبلیغات کار کامپیوتربازان نیست

محمدصادق جنان‌صفت

جنان صفت
dir="RTL" style="text-align:justify">داستان استفاده از شکبه‌های اجتماعی مثل تلگرام، توییتر، فیس‌بوک و واتس‌آپ و... در انتخابات دوازدهم ریاست جمهوری یک موضوع جذاب بحث‌های سیاسی در روزهایی است که در آن به سر می‌بریم.

به نظر می‌رسد گروه رسانه‌ای که قرار است به حسن روحانی کمک کند تا در انتخابات آتی برنده شود روی قدرت این شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های مجازی حساب باز کرده و می‌خواهند کمبود داشتن رسانه دیداری و شنیداری را از این طریق جبران کنند. تجربه ارزنده‌ای که مشاوران تبلیغاتب دونالد ترامپ در جریان مبارزه انتخابات ۲۰۱۶ به دست آوردند و بدون کمک گرفتن از رسانه‌های رسمی و اجافتاده به طور عمومی که شامل ایستگاه‌های رادیو – تلویزیونی و رسانه‌های معتبر مکتوب بود، این ایده را در میان مبارزان انتخاباتی در همه کشورهای جهان گسترش داده است.

به نظر می‌رسد که با توجه به شمار پایین روزنامه‌ها که معاون مطبوعاتی آن را حداکثر ۸۰۰ هزار نسخه در روز برای همه روزنامه‌های سراسر کشور اعلام کرده است. رویکرد به رسانه‌های غیرمکتوب و رسانه‌های مجازی را از طرف مدیریت رسانه‌ای رییس دولت قابل توجیه کرده است. رسانه‌های مکتوب ایران به ویژه روزنامه‌ها به دلایل گوناگون فاقد جذابیت برای ایرانیان شده‌اند و شمارگان آنها روندی کاهنده را تجربه می‌کند. این کاهش تیراژ به کاشه درآمد آگهی‌ها منجر شده است و کاهش درآمد روزنامه‌ها راه را برای حفظ و نگهداری کادرهای ورزیده سخت کرده و همچنین مانع از استخدام کادرهای نیرومند می‌شود. سطح مزدهای پایین پرداخت شده به روزنامه‌نگاران و ریسک‌های بالای کار در این روزنامه‌ها که احتمال تعطیلی آنها به دلایل گوناگون وجود دارد موجب شده است که متقاضیان کار در این بنگاه‌ها از افراد ورزیده خالی شود.

در چنین وضعی است که حالا شاهد هستیم که گروه‌های تلگرامی و رسانه‌های اینترنتی در صدر اولویت‌های مبارزان سیاسی قرار گرفته است. آیا روزنامه‌ها در این وضعیت می‌توانند بعد انتخاب مجدد روحانی نقش اول بازی کنند؟ آنهایی که در انتخابات ۱۳۷۶ حضور داشتند یادشان می‌آید که روزنامه‌هایی مثل همشهری و سلام در آن سال به دلیل تیراژ بالا و اعتماد شهروندان به مدیران و خبرنگاران آنها توانستند تلویزیون را شکست دهند. اما واقعیت این است که ۲۰ سال پس از آن دوران، حالا پرتیراژترین روزنامه آن سال‌ها تیراژ ندارد. علاوه بر این جوانان ایرانی اصولا به روزنامه‌خوانی علاقه کمتری نسبت به خواند اخبار از رسانه‌های غیرمکتوب نشان می‌دهند. اما این رویکرد چند خطر دارد.

خطر نخست این است که کسانی به عنوان تولیدکننده محتوا انتخاب شوند که تخصص آنها رسانه و فن و تکنیک است و از جزییات و پیچیدگی‌های دنیای سیاست اطلاعات کمتری دارند. تجربه نشان داده است که جایگزین شدن مهندسان و تکنسین‌ها در تولید محتوای تبلیغات برای رییس‌جمهور آینده منجر به تولید شعارهایی می‌شود که محقق کردن آنها کار آسانی نیست. مهندسان و تکنیسین‌ها شاید در کار خود ورزیدگی و مهارت داشته باشند و بتوانند سیاستمداران را مقهور چیره‌دستی خود کنند و آنها را مبهوت و حیرت‌زده کنند که بینند ما چه کارهایی بلد هستیم که از سر انصاف باید گفت آنها در استفاده از رسانه‌های مجازی شاید معجزه کنند، اما تولید محتوا کار آسانی نیست.

تولیدکنندگان محتوای تبلیغات رییس‌جمهور آینده باید به امکانات واقعی کشور آگاه باشند تا شعارهای غیرواقع‌بینانه ارایه نشود. اگر امروز این وعده داده شود که در دوره دوم ریاست جمهوری روحانی بسیاری از مشکلات اقتصادی، سیاست خارجی و اجتماعی حل می‌شود، بدون تردید شعار غیرواقع‌بینانه خواهد بود. رسانه‌های مجازی البته تنها در صورتی طرفدار جذب می‌کنند که نوشته‌هایشان هیجان‌انگیز باشد و هیجان زیاد ممکن است کار دست رییس دولت دوازدهم بدهد.

این روزها شاهد هستیم که منتقدان دولت مستقر بامهارت تمام آن وعده‌هایی که رییس امروز و کاندیدای زمستان و بهار ۹۲ داده است را به نقطه ضعف او تبدیل کرده اند. توصیه نوشته حاضر این است که کار تولید محتوا را به مهندسان و کامپیوتربازان ندهیم.

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تازه‌ترین خبرها