سرمربی استقلال، ترسید و بُرد!
ساعت24- مارگزیده از ریسمان سیاه و سفید میترسد! دلیل احتیاط زیاد و محافظهکاری مقرون به ترسی که در بازی استقلال به چشم می خورد، همین نکته بود!
١-شفر که پیش از این دوبار صابون قلعهنویی به تنش خورده بود، حتی پس از «سوپرگل» مامه تیام، بیخیال تمرکز مردانش نشد و در واقع استقلال، دفاعیترین بازیاش را همچنان ادامه داد!
ترس شفر، بابت گزیده شدن از هر سیاه و سپیدی، هنگام مصدومیت رامین سهرابیان دیدنی بود! مرد آلمانی، قبل از همه و زودتر از بقیه، شدت وخامت آسیب سهرابیان را دید و به آن پی برد! با چه حدت و با چه پیگیری هم!
شفر میدانست که پیش از این دو بار، در دقایق موسوم به «امیر تایم» بازی را تقدیم حواسجمعی ذوبآهن کرده است، پس دنبال این بود که ماجرا برایش تکرار نشود!
شفر باید گل نمیخورد، آنهم در غیاب امید ابراهیمی و داریوش شجاعیان! لطف حرکات دفاعی استقلال در این بود که توپ را مال خود میخواست و با دفع توپ و «بزنبره»، حریف را سواره و خود را پیاده نمیخواست!
خیال شفر، راحت نیست! نحوه بازی دو تیم، گواهی میدهد بر پیشآمد هر نوع اتفاقی!
جپاروف، مکمل تیام
٢- سه گله شدن استقلال که با تکمهاجمی به نام تیام بازی میکرد، شاهکار بازی این تیم بود! حتی در ارائه یک بازی دفاعی، تیم شفر، برای گل زدن هم فکر و اندیشه داشت و هم راهکار!
مامه تیام، تنها بود ولی کمکار و از بازی بیرون رفته، نبود! تیام باید به اجرای تاکتیکیترین بازی خود دست میزد و چنین هم کرد! در جاگیری دقیق، در زدن ضربه آخر هدفشناس!
استقلال را تیمی دیدهایم که «بازیمحور» بازی میکند! حرکات منجر شده به پا به توپ شدن جپاروف، حفظ توپ و دریبل جپاروف و سپس پاس به عقب او، که تیام را در نقطه مطلوب دید، اوج بازی گروهی و بهترین پرده از یک سلسله حرکات منطقهای بود!
آری، تیام دیدنی پا به توپ میشود ولی آنچه از جپاروف دیدیم هم شاهکاری از عملکرد فردی، در خدمت یک مجموعه تیمی بود! فرشید اسماعیلی هم در این دایره، از مردان کلیدی استقلال بود!
شفر که بیقرارترین مرد میدان بود، مردانش را خونسرد، حواسجمع و ششدانگ میخواست! استقلال عصبی، هم بازی را میباخت و هم مسابقه را واگذار میکرد! نبرد شفر- امیر در حساسترین نقطه به سود شفر تمام شد!
چه بردی!
٣- استقلال برد و خیالمان از جانب شفر و مردانش راحت است که در لیگ آسیا، بهترین نمایش خود را ارائه میکنند!
استقلال دیگر آن تیم نیست که برای برنده شدن، به خودزنی رو میآورد و فوتبالش را خراب میکند! تیم شفر، نتیجه را از دل بازی استخراج میکند! شاهد این ادعا، همین مسابقه آخر که هم خودش بازی کرد و خوب هم بازی کرد و هم مجال بازی کردن و بر میدان مسلط شدن را از حریف گرفت! حریفی «بدقلق» و بازیخرابکن و حریفآزار، به نام ذوبآهن!
«گربه سیاه همیشگی، انگار که دم حجله» کارش ساخته شده باشد! استقلال سختترین پیکارش را برد، آنهم چه بردنی! با بهترین تدابیر و با مناسبترین راهکارهای تاکتیکی که بدلی بود برای بازی تقابلی ذوب! برای بازی تأخیری و دردسرآفرین مردان امیر!
اشکال وارد بر تیم امیر این بود که به تیمی چغرتر و به تیمی باارادهتر، برخورد کرد! در یک کلام، زور «امیر» نرسید! هر کار کرد، تیغش نبرید! به نوشته خبرورزشی، استقلال برد! ذوبآهن هم میتوانست برنده باشد! به شرط آنکه شفر هم مثل امید ابراهیمی و داریوش شجاعیان، حق بازی نداشت!
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.