کد خبر 3883
میزگرد درباره بمباران شیمیایی حلبچه
مدیر اجرایی گروه بین المللی بحران درتهران سخنرانی می کند
یکی از حوادث ناگوار تاریخی حمله صدام حسین به شهر حلبچه با سلاح شیمیایی است که در تاریخ 25 و 26 اسفند 1366 اتفاق افتاد. ساکنان این شهر کردنشین توسط رژیم وقت عراق بمباران شیمیایی شدند و بیشتر از پنج هزار غیرنظامی و بیدفاع در یک نیمروز در این شهر جان باختند. این بمباران شیمیایی بخشی از عملیاتی موسوم به عملیات انفال بود که در طی آن حدود 180 هزار نفر بهویژه کودکان و زنان و سالخوردگان مناطق کردنشین توسط ارتش حزب بعث عراق کشته و زنده به گور شدند.
دکتر یوست هیلترمن، مدیر اجرایی گروه بین المللی بحران (ICG) در این زمینه کتابی تهیه نموده تحت عنوان "امور سمی: آمریکا، عراق و بمباران شیمیایی حلبچه" که در سال 2000 توسط انتشارات کمبریج منتشر شد. از این کتاب ترجمه فارسی تاکنون نشده است و یا من از آن اطلاع ندارم. به باور هیلترمن، بکار گرفته شدن تسلیحات شیمیایی در استراتژی نظامی عراق، مولفهای بوده است که در اتمام جنگ و پذیرش آتش بس از سوی ایرانیها موثر بوده است. او معتقد است که بکارگیری سلاحهای شیمیایی از سوی نیروهای عراقی علیه شهروندان عراقی و نیروهای ایران با چراغ سبز آمریکا مواجه بوده است. به نظر هیلترمن جهت اطمینان خاطر از این که چنین روبدادهای تلخی تکرار نگردند، جامعه بینالمللی نیاز دارد که به کنوانسیون ممنوعیت استفاده از سلاحهای شیمیایی در 1925 ژنو و کنوانسیون منع سلاحهای شیمایی (1993) نگاهی دوباره بیندازد.
با مسئله خلع سلاح شمیایی سوریه و دور شدن تهدید مداخله نظامی آمریکا در این کشور، ارتباط سلاحهای غیرمتعارف و دیپلماسی مناسب است مورد بررسی قرار گیرد. خصوصا این که اکنون با حضور نیروهای نظامی روسیه در شبه جزیره کریمه، مسئله توازن شرق و غرب در دو موضع سوریه و اوکراین تفکر بیشتر را می طلبد.
اینک در جلسه ای با حضور هیلترمن و دیگر پژوهشگران این موضوع بیشتر واکاوی می شود.
شنبه 24 اسفند ماه 1392، ساعت 2 بعدازظهر ـ مرکز تحقیقات استراتژیک، طبقه 9.
خاطر نشان می سازد زبان جلسه انگلیسی می باشد.
دکتر یوست هیلترمن، مدیر اجرایی گروه بین المللی بحران (ICG) در این زمینه کتابی تهیه نموده تحت عنوان "امور سمی: آمریکا، عراق و بمباران شیمیایی حلبچه" که در سال 2000 توسط انتشارات کمبریج منتشر شد. از این کتاب ترجمه فارسی تاکنون نشده است و یا من از آن اطلاع ندارم. به باور هیلترمن، بکار گرفته شدن تسلیحات شیمیایی در استراتژی نظامی عراق، مولفهای بوده است که در اتمام جنگ و پذیرش آتش بس از سوی ایرانیها موثر بوده است. او معتقد است که بکارگیری سلاحهای شیمیایی از سوی نیروهای عراقی علیه شهروندان عراقی و نیروهای ایران با چراغ سبز آمریکا مواجه بوده است. به نظر هیلترمن جهت اطمینان خاطر از این که چنین روبدادهای تلخی تکرار نگردند، جامعه بینالمللی نیاز دارد که به کنوانسیون ممنوعیت استفاده از سلاحهای شیمیایی در 1925 ژنو و کنوانسیون منع سلاحهای شیمایی (1993) نگاهی دوباره بیندازد.
با مسئله خلع سلاح شمیایی سوریه و دور شدن تهدید مداخله نظامی آمریکا در این کشور، ارتباط سلاحهای غیرمتعارف و دیپلماسی مناسب است مورد بررسی قرار گیرد. خصوصا این که اکنون با حضور نیروهای نظامی روسیه در شبه جزیره کریمه، مسئله توازن شرق و غرب در دو موضع سوریه و اوکراین تفکر بیشتر را می طلبد.
اینک در جلسه ای با حضور هیلترمن و دیگر پژوهشگران این موضوع بیشتر واکاوی می شود.
شنبه 24 اسفند ماه 1392، ساعت 2 بعدازظهر ـ مرکز تحقیقات استراتژیک، طبقه 9.
خاطر نشان می سازد زبان جلسه انگلیسی می باشد.