چطور اعدام یک گنگستر باعث حذف نام آرنولد از استادیوم شهر گراتس شد؟

مردمی که تا روز ۱۳ دسامبر افتخار می‌کردند همشهری یکی از مشهورترین آدم‌های تاریخ سینما و ورزش هستند. مردمی که خودشان نام آرنولد را روی ورزشگاه شهر گذاشته بودند. استنلی ویلیامز ‌زاده ۲۹ دسامبر ۱۹۵۳ در جنوب لس‌آنجلس بود. استنلی در سن 16 سالگی به خاطر سرقت ماشین به زندان افتاد و آنجا با یک وزنه‌بردار که سابقه حضور در المپیک را داشت، آشنا شد و به بدنسازی روی ‌آورد. او در سال ۱۹۷۱ بعد از آزاد شدن و زمانی که فقط ۱۸ سال سن داشت باند خلافکاری به نام کریپس را در شهر پایه‌گذاری کرد. طولی نکشید که کریپس تبدیل به بزرگ‌ترین باند خیابانی آفریقایی-امریکایی لس‌آنجلس شد. در طول 10 سال فعالیت به گفته خود استنلی باند او تبدیل به یک هیولا شد که در انجام اعمال خشونت‌آمیز چه علیه باندهای دیگر چه علیه افراد بی‌گناه درنگ نمی‌کرد. استنلی در سال ۱۹۷۹ بازداشت و در سال ۱۹۸۱ به چهار فقره قتل عمد محکوم شد. دادگاه برای او حکم اعدام درنظر گرفت. ویلیامز تا لحظه اعدام بر بیگناهی خود اصرار ورزید اگرچه بررسی‌های دادگاه نشان داد هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای برای بیگناهی استنلی که آن زمان با نام «توکی» شناخته می‌شد، وجود ندارد. استنلی دو دهه در زندان در انتظار اجرای حکم بود؛ دو دهه‌ای که در آن اتفاقات بسیار عجیبی رقم خورد. در خلال تلاش وکلای توکی برای نجات او و درخواست‌های متعدد تعویق اجرای حکم و برگزاری دادگاه تجدیدنظر و ارایه شواهد جدید، رهبر یکی از مخوف‌ترین باندهای گنگستری متنبه شدو با نوشتن راه رستگاری را در پیش گرفت! موازی با تلاش‌ها برای اعدام یا نجات استنلی، این آرنولد شوارتزنگر بدنساز معروف اتریشی‌الاصل بود که تبدیل به یک اسطوره می‌شد. او طی 10 سال از سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ در مجموع هفت بار برنده مستر المپیا شد و در چندین فیلم ایفای نقش کرد. او در سال ۱۹۸۳ موفق شد ۱۵ سال بعد از مهاجرت از اتریش به امریکا شهروندی این کشور را دریافت کند. استنلی در زندان تبدیل به یک آدم کاملا متفاوت شده بود. او چندین کتاب در مورد جوانان و باندهای خلاف نوشت که حسابی مورد توجه قرار گرفت. دستورالعمل‌های توکو برای رهایی نوجوانان و جوانان از پیوستن به باندهای خلاف و همچنین عدم نزاع باندها با یکدیگر جان چند صد نفر را نجات داد به‌طوری که قاتل مخوف دو دهه قبل چهار بار نامزد دریافت جایزه صح نوبل شد! همین فعالیت‌های توکو و حمایت برخی چهره‌های سرشناس از او نظیر اسنوب داگ خواننده معروف باعث شد بسیاری از مردم خواهان تخفیف در مجازات او بشوند. طومارهای زیادی به صورت دستی و الکترونیکی امضا شد تا دادگاه و هیات منصفه را بر آن دارد که به استنلی فرصت دوباره‌ای داده شود. در سمت مقابل طرفداران اعدام هم بیکار نبودند و این باعث شد بحث‌های بسیار داغی در ایالت کالیفرنیا در مورد مجازات اعدام صورت بگیرد. درنهایت همه ‌چیز به آرنولد شوارتزنگر ختم شد. آرنولد در سال ۲۰۰۳ از طرف حزب جمهوری‌خواه امریکا به فرمانداری ایالت کالیفرنیا رسید که شهرت او را چندین برابر کرد. در آن سال‌ها کمتر کسی در جهان بود که مسترالمپیای هنرپیشه و سیاستمدار را نشناسد. هنگامی که مخالفین اعدام استنلی از راه قانونی به در بسته خوردند تنها راه نجات او را در دستان آرنولد یافتند. فرماندار ایالت می‌توانست با یک دستور اجرایی جلوی اعدام گناهکار دیروز و پشیمان امروز را بگیرد. یک لحظه واقعی و سخت برای مردی که در فیلم‌ها همیشه در دوقطبی خیر و شر قرار گرفته بود. آرنولد به‌ شدت زیر فشار بود. از یک طرف طومارهایی با بیش از صد هزار امضا از سراسر دنیا به دستش می‌رسید که استنلی را ببخشد. این دسته استدلال می‌کردند توکو دیگر آن آدم سابق نیست و نه تنها خودش را اصلاح کرده که هزاران نفر را از کار خلاف بازداشته. آنها آماری ارایه می‌کردند که میزان جرم و جنایت و مخصوصا تسویه‌حساب‌های باندی بعد از انتشار کتاب‌های استنلی کاهش پیدا کرده است. در سمت مقابل موافقان اعدام می‌گفتند استنلی نه تنها هیچ‌گاه بابت قتل چهار نفر که دوتاشان پیرمرد و پیرزن مهاجر اهل تایوان بودند عذرخواهی نکرد بلکه از دادن اطلاعات حساس باندهای تبهکاری از جمله روابط سری اعضا خودداری کرده است. گویا استنلی در یکی از بازجویی‌هایش در مقابل سوالاتی که مربوط به لو دادن همکارانش می‌شده پاسخ داده «مگر من ابله هستم؟»

همچنین تحلیلگران با آنالیز برخی اظهارات او در کتاب‌هایش نتیجه گرفتند استنلی هنوز خشونت را به عنوان یک راه‌حل نهایی از یاد نبرده است. آرنولد گفت این سخت‌ترین تصمیم زندگی‌ام است. اینکه زندگی و مرگ یک نفر به تصمیم من وابسته است. او در فاصله چند روز مانده به اجرای حکم جلسه‌ای یک ساعته با مقامات و قاضی‌ها و پلیس برگزار کرد و درنهایت هنگامی که همه چشم به دهان او دوخته بودند تا نتیجه کار مشخص شود، اعلام کرد استنلی ویلیامز اعدام خواهد شد. این کار خشم گروه‌های حقوق بشری را برانگیخت. بسیاری ادعا کردند آرنولد به خاطر وابستگی به حزب جمهوری‌خواه که اکثر آنها محافظه‌کار هستند چنین تصمیمی گرفته تا مبادا حمایت آنها را از دست بدهد. اما خشم اصلی در جایی بسیار دورتر در زادگاه آرنولد فوران کرد. همشهری‌های آقای عضله در شهر گراتس ملقب به شهر حقوق بشر جهان علیه فرماندار کالیفرنیا دست به تظاهرات زدند. در آن زمان در بیشتر نقاط اروپا اعدام لغو شده بود. مردم شهر گراتس باور نمی‌کردند یک نفر از خودشان با وجود این همه درخواست باز هم رای به مرگ یک انسان بدهد. اولین اقدام مردم شهر گراتس حمله به استادیومی بود که نام آرنولد شوارتزنگز روی آن به چشم می‌خورد. مردم عصبانی تک‌تک حروف نام ورزشگاه را کندند. چند روز بعد خود آرنولد گفت علاقه‌ای ندارد نامش روی استادیوم شهر گراتس باشد. در تاریخ ۲۶ دسامبر یعنی ۶ دی بالاخره نام جدیدی برای استادیوم خانگی تیم اشتورم گراتس انتخاب شد و بعد از چند سال نام مرکور آره‌نا را روی استادیوم گذاشتند. در ۱۳ مارس ۲۰۱۹ فرماندار کالیفرنیا گاوین نیوسام مجازات اعدام را تعلیق کرد. استنلی ویلیامز ملقب به توکی جزو آخرین نفراتی بود که در این ایالت اعدام شد.