پرسش هایی از وزیر خارجه ایران درباره چین

دوم- عراقچی در نوشته‌ای پر از تمجید از چین و رهبر حزب کمونیست چین از اینکه دو کشور در مسیر «ارزش‌های مشترک» همکاری می‌کنند نوشته است. واقعیت این است که ارزش‌های بنیادین در چین و جمهوری اسلامی تفاوت‌های اساسی و پایدار دارد. حزب کمونیست چین بنیادهای اندیشه‌ای دارد که با بنیادهای ارزشی ایران که راهنمایی مردم به سوی خداپرستی است تفاوت دارد. سوم- عراقچی نوشته است دیرینگی، اصالت و همه‌جانبه بودن از مشخصه‌های بنیادین روابط کنونی ایران و چین است. پرسش این است که آیا یادمان رفته است که ایران و چین به طور رسمی از دهه50 با هم ارتباط رسمی پیدا کردند. این یک واقعیت است که شناسایی رسمی چین در سال‌های نزدیک به انقلاب اسلامی رخ داد و چندان هم دیرینه نیست. چهارم- وزیر خارجه در مقاله‌اش که در نشریه حکومتی چین منتشر شده، نوشته است: «با ایران به عنوان بازیگر مهم منطقه باید با احترام و به صورت برابر گفت‌وگو کرد. » نوشتن چنین چیزی در یک مقاله مهم از سوی وزیر امور خارجه ایران که خطاب آن مقام‌های چینی و نیز مقام‌های سیاسی دیگر کشورهاست یک معنایش این است که در گذشته با ایران رفتار محترمانه صورت نگرفته است. حالا وزیر خارجه ایران از رهبری سیاسی چین می‌خواهد این‌بار رفتار محترمانه با ایران داشته باشد. شاید هم مقام سیاسی ایرانی از چین می‌خواهد دیگر کشورها را متقاعد کند رفتار محترمانه با جمهوری اسلامی داشته باشند. پنجم- عراقچی نوشته است: همکاری با چین «با دستاوردهایی شگرف و ارزشمند همراه بوده است.» شهروندان می‌خواهند بدانند چینی‌ها با توجه به نیازهای اساسی ایران در بخش‌های گوناگون مثل نفت و گاز و پتروشیمی، حمل‌ونقل، سرمایه‌گذاری و… کدام دستاورد را داشته‌اند؟ در حالی که ایران نیاز گسترده به سرمایه‌گذاری خارجی دارد چین در ایران چقدر سرمایه‌گذاری مستقیم داشته است؟