افزایش فروشگاه‌های بدون فروشنده در کره جنوبی ر

ساعت 24 - حومه سئول و بعد از نیمه‌ شب بود که احساس کردم دلم می‌خواهد کمی خوراکی بخرم و این کار هیچ مشکل نبود. درست آن طرف خیابانی که آپارتمان من قرار داشت نه یک فروشگاه بلکه سه فروشگاه بودند که ۲۴ ساعته باز بودند.


او در ادامه می‌گوید: «برخلاف سایر سیاست‌گذاران من نسل جوان را برای داشتن چنین ترجیحاتی سرزنش نمی‌کنم. آمار نشان می‌دهد ما باید با کمبود نیروی کار در سال‌های آینده کنار بیاییم و بهتر است که نیروی کار محدود خود را به سوی عرصه‌هایی سوق دهیم که بیشترین ارزش را دارد».

موسسه پژوهش اقتصادی کره که موسسه خصوصی پژوهشی است برآورد می‌کند که ۴۳٪ از مشاغل در کره در طول ۲۰ سال آینده در خطر جانشینی با شیوه‌های خودکار و اتوماتیک هستند.

این به معنای فرصت‌های شغلی تازه برای افرادی مانند کوان مین جائه، مدیر براونی، شرکتی است که از طرف صاحبان کسب‌و‌کار‌ها مدیریت فروشگاه‌های بدون فروشنده تقبّل می‌کند. او کسب‌و‌کار خود را در سال ۲۰۲۲ و در پایان بحران کووید شروع کرد.

او در گفتگو با بی‌بی‌سی می‌گوید: «ما مراکز لباس‌شویی بدون فروشنده، بستنی‌فروشی، سوپر‌مارکت‌های کوچک، کافه‌ها و فروشگاه‌های ویپ را به این روش اداره کرده‌ایم».

او می‌گوید حتی وقتی فروشگاه بدون فروشنده اداره شود باز هم نیاز دارد که قفسه‌ها پر شود و فروشگاه تمیز و مرتب شود. در ابتدا صاحبان فروشگاه‌ها این کار را انجام می‌دادند اما شرکت آقای کوان اکنون کارکنانی دارد که وظیفه نگهداری و نظافت فروشگاه‌ها را انجام می‌دهند.

«ما کارکنان ثابت محلی داریم که می‌توانند روزانه به چندین فروشگاه بدون فروشنده سر بزنند. بزرگ‌ترین مزیت برای صاحبان این فروشگاه‌ها این است که دیگر نیازی ندارند نگران کارهای فروشگاه باشند. آن‌ها ماهانه به ما ۱۰۰ یا ۲۰۰ دلار بیشتر می‌پردازند تا فروشگاه را برای آن‌ها از همه نظر اداره و نگهداری کنیم».

آقای کوان می‌گوید او فقط با دو فروشگاه کار خود را شروع کرده است اما اکنون بیش از ۱۰۰ فروشگاه را اداره می‌کند.
سرقت و دزدی کم

در کره جنوبی میزان سرقت و دزدی کم است و این هم عاملی برای موفقیت فروشگاه‌های بدون فروشنده و نگهبان است.

آقای کیم می‌گوید: «مواردی پیش می‌آید که افراد فراموش می‌کنند پرداخت کنند اما بعد تماس می‌گیرند و صورت‌حساب خود را پرداخت می‌کنند. من نمی‌دانم فروشگاه‌های دیگر چطور است اما در اینجا جوانان آنقدر احساس امنیت می‌کنند که تلفن همراه و کیف پول خود را روی میز می‌گذارند تا نشان دهند این میز را گرفته‌اند».

او قبول دارد که به دلیل چند مورد سرقت از فروشگاه‌ها ممکن است ضرر کند اما آنقدر ناچیز است که آسیبی به کسب‌و‌کار او نمی‌زند.

«من هرگز آن چیزهایی که دزدیده می‌شود را حساب نمی‌کنم. من در مقیاس کلی پولی از دست نمی‌دهم چون میزان این سرقت‌ها ناچیز است. به هر حال هزینه نگهداری و حفظ پول بیش از این ضرر‌هاست و هزینه استخدام نیرو‌های حفاظتی و نگهبانی بیش از میزان ضرر‌های ناشی از سرقت‌هاست».

پیشرفت در فناوری به معنای این است که وقتی خودرو‌های بدون راننده بازار را تصاحب کند رانندگی هم از مشاغلی است که دیگر نیازی به آن نخواهد بود.

برآورد می‌شود که تا سال ۲۰۳۲ کره جنوبی نیاز به بیش از ۸۹۰ هزار نیروی کار اضافی خواهد داشت تا بتواند به هدف رشد اقتصادی ۲٪ این کشور در طولانی‌مدت برسد.

برخی مانند اتحادیه کارگری مارت کره نگران آینده بازار کار هستند اما دیگران مانند آقای کیم، صاحب بار و نوشگاه بدون فروشنده و نگهبان درباره موقعیت‌های اقتصادی پیش رو بسیار خوش‌بین هستند.