توافق هرچه دیرترشود به زیان مردم است

برخی سیاست‌ورزان باور دارند به درازا کشاندن گفت‌وگوها از سوی ایران در مذاکرات راهبرد شناخته‌شده‌ای است که برای خرید زمان و سست شدن اراده آمریکا برای هر اقدام دیگر است. بعضی کارشناسان اما باور دارند با توجه به اینکه آمریکایی‌ها همچنان دستور تحریم در بخش‌های گوناگون را اجرا و حلقه محاصره را تنگ‌تر می‌کنند سپری شدن

هر روز از گفت‌وگوها بدون اینکه به نتیجه مهمی برسد به زیان ایرانیان است. واقعیت این است که ادامه وضع موجود با توجه به روند نارضایتی شهروندان از مسائل گوناگون می‌تواند برای دولت دردسرهای بزرگی درست کند.  

هم‌اکنون کارگران‌، بازنشستگان‌، کارمندان و کشاورزان و نیز پیشه‌وران خرده‌پا به هر دلیل از روزگار خویش ناخرسندند و زمزمه‌های اعتراض آن‌ها در گردهمایی‌های اعتراضی در گوشه‌وکنار کشور دیده می‌شود. شهروندان ایرانی امیدوارند مذاکرات ایران و آمریکا به توافقی محکم برسد تا کسب‌وکار و معیشت‌شان بیش از این بدتر نشود.

از سوی دیگر مدیران و کارگران بنگاه‌ها به مثابه یکی دیگر از پایه‌های اقتصاد از قطعی برق خشمگین هستند و آشفتگی در میان آن‌ها دیده می‌شود. در این وضعیت است که شبح تعدیل نیروی کار به چشم می‌خورد و کارگران را می‌ترساند. اعتراض برخی نیروهای کارگری در محل کارخانه‌ها اوضاع را پیچیده‌تر می‌کند.

مدیران سهامداران بنگاه‌های کوچک و بزرگ از ناترازی انرژی و نبود بازار فروش رنج می‌برند و آمارها نیز نشان می‌دهند که نرخ رشد تولید صنعتی به سمت صفر گرایش دارد.

در شرایط پیش تشریح‌ شده مقام‌های آمریکایی از سپری شدن وقت‌ها در مذاکرات ناخشنود نیستند و باور دارند با توجه به تنگناهای داخلی جمهوری اسلامی می‌توانند امتیازهای بزرگ‌تری بگیرند. آوار این وضعیت البته در نهایت بر سر شهروندان بی‌پناه ایران خراب می‌شود و گرد‌وغبار آن چشم‌هایشان را می‌سوزاند.  

جمهوری اسلامی باید در چنین بزنگاهی دست به انتخاب بزند و کاری کند که مردم ایران بیش از این آسیب نبینند. به هر میزانی که شهروندان سختی بکشند بی‌اعتمادی آن‌ها به دولت بیشتر شده و به آینده نظام بی‌تفاوت خواهند شد.