کد خبر 655391

جانمان فدای ایران

ساعت 24 - سرنوشت هر جنگی را در نهابت موازنه میان توان نظامی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی دو طرف تعیین می‌کند. توان نظامی و اقتصادی را نمی‌توان در کوتاه‌مدت تغییر چندانی داد مگر از طریق سیاست و به دست آوردن متحدین جدید.

ولی توان فرهنگی و سیاسی حتی در کوتاه‌مدت نیز قابل‌احیا است. جلب حمایت‌های داخلی و داشتن رسانه قدرتمند و بسیج همه نیروهایی که دلشان برای وطن می‌سوزد و ایجاد توافق‌های سیاسی داخلی و بین‌المللی بسیار کارآمد است.

واقعیت این است که وضعیت رسانه‌های رسمی ما در شان و‌ اندازه ورود به این چالش بزرگ نبود و اکنون هم که چند روز از آغاز جنگ می‌گذرد، اثرگذاری مورد انتظار را ندارند؛ گویی که اصرار دارند که جمع محدودی با ذهنیت‌های نادرست و معیوب را پرچمدار این جنگ معرفی کنند. جنگی که ظرفیت مناسبی برای تبدیل شدن به جنگ میهنی دارد تا مردم ایران یک بار دیگر مزه اتحاد را بچشند.

آنان که جنگ تحمیلی را به یاد دارند، به‌خوبی می‌دانند که چگونه جبهه تبدیل به رنگین‌کمانی از همه اقوام و ‌گروه‌ها و نحله‌های فکری بود. البته، امروز جبهه‌ای که نیروهای پیاده و داوطلبان رزمنده به معنای گذشته را شاهد باشد نداریم، ولی این رنگین‌کمان می‌تواند در همه عرصه‌ها خود را بروز دهد و مهم‌ترین آن‌ها حوزه‌های رسانه، فرهنگ، سیاست، آموزش و اقدامات داوطلبانه در کمک به مردم است.

برنامه‌ریزی برای تحقق این اهداف طبعاً باید از دولت و‌ حکومت آغاز شود. ولی شهروندان هم می‌توانند در حد وسع و توانایی خود آستین‌ها را بالا بزنند و در جهت ارتقای معنای این جنگ گام بردارند. البته، برخی حوزه‌ها هست که کاملاً در اختیار حکومت و دولت است.

از جمله، تدوین سیاست خارجی و راهبرد صحیح در مواجهه با این مسئله در انحصار حکومت است. مواضع روز گذشته وزیر امورخارجه در این مورد روشن و گویا و قابل دفاع است.

این مواضع شامل متجاوز دانستن اسرائیل و حق مشروع ایران در دفاع از خود است. تاکید بر کنار کشیدن ایالات‌ متحده از این جریان است. توافق ایران مبتنی بر تامین حقوق مشروع آن است.

تجاوز اسرائیل در میانه مذاکرات به معنای مخالفت آنان با مذاکرات صلح‌آمیز دانسته شده است. تاکید بر اینکه حمله به عسلویه اقدام بسیار خطرناکی است که می‌تواند عوارض زیادی داشته باشد؛ که مجموعه این مواضع مورد تایید است.

بخش دیگری از اقداماتی که در انحصار حکومت است، اندیشیدن تمهیدات لازم برای حفظ جان مردم و تامین نیازهای اورژانسی، درمانی، غذایی و انرژی است. البته در این راه مردم هم باید همکاری لازم را با سیاست‌های جاری انجام دهند.

جامعه و کشور و حکومت ایران در مقطع ویژه‌ای از تاریخ خود قرار گرفته است. این آزمونی بس مهم برای همه است. همه باید خود را ملتزم به حفظ این ملت و کشور بدانند و منافع و عقاید شخصی را فدای مصلحت عمومی و ایران کنند.

هم میهن