درجنگ رسانه‌ای برنده شدیم؟
ساعت 24 - جنگ نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم غیراصیل اسرائیل علیه ایران ابعاد گسترده‌ای دارد. بخش نظامی و ضربه زدن به تاسیسات و دانشمندان و نیز پاسخ‌های موشکی و پهپادی از سوی جمهوری اسلامی بخش مهم مادی جنگ است اما یک بخش مهم از جنگ که بخش نرم به حساب می‌آید استفاده از رسانه‌ها برای نفوذ عمیق در ذهن مردم کشور دیگر و نیز تاثیر‌گذاری بر افکار عمومی جهان است.
خوشبختانه رفتار بسیار خارج از عرف و قانون اسرائیل بخشی از راه را برای اثبات حقانیت ایرانیان هموار کرده است ولی این بیشتر در میان کشورهای همسایه و نیز کشورهای مخالف آمریکا اتفاق افتاده است. میلیاردها آسیایی و آفریقایی و نیز شهروندان اروپایی به دلیل نفوذ سنتی رسانه‌های غربی بر آن‌ها بیشتر خبرها و گزارش‌ها را از منابع غربی می‌خوانند و می‌بینند.
به همین دلیل است که از سوی جمهوری اسلامی برای نشان دادن ستمی که بر مردم می‌رود باید در داستان استفاده مفید از رسانه برنامه‌ریزی کنند. در حال حاضر وضعیت رسانه در جمهوری اسلامی حال و روز خوشی ندارد. انحصار منابع ریالی وصل به بودجه عمومی دولت در سازمان صداوسیمای حکومتی و نیز سختگیری بر رسانه‌های غیرحکومتی به ضعف بنیادین رسانه‌ای ایران تبدیل شده است.
رسانه‌های مکتوب ایران با تیراژهای پایین و منابع چسبیده به کف و در محاصره انحصارهای کسب خبر و محدودیت‌های انتشار گزارش توانایی ندارند حتی داخل کشور را پوشش دهند چه برسد به کشورهای دیگر. در این وضعیت است که رژیم غیراصیل توانسته در این بخش بر ایران غلبه نسبی داشته باشد. اگر وضعیت همینطور ادامه داشته باشد امیدی برای پیروزی در جنگ نرم دور‌تر می‌شود.
چه می‌شود کرد؟ شاید گفته شود در این وضعیت جنگی نمی‌توان کاری کرد و باید شرایط عادی شود. اگرچه این داوری اساسا درست است اما نباید با این توجیه مانع فعالیت گسترده‌تر و هدفمند‌تر رسانه‌های موجود شد و نیز باید راه را برای تاسیس رسانه‌هایی در سطح منطقه و جهان باز کرد. نیک می‌دانیم پیروزی در این جنگ می‌تواند با تاثیر بر افکار عمومی ممکن شود. رسانه در جنگ همانند ابزارآلات نظامی نقش و سهم دارد.