هجوم شیطان آبی به بابل

به گزارش تسنیم از بابل، مازندران سال‌هاست با بحران‌های متعدد زیست‌محیطی دست و پنجه نرم می‌کند؛ از زباله‌ و دفن غیراصولی پسماند گرفته تا آلودگی رودخانه‌ها، جنگل‌خواری، و حالا فاجعه‌ای خاموش و خزنده: گسترش گیاه مهاجم سنبل آبی که این روزها تبدیل به دغدغه‌ای بزرگ برای زیست‌بوم‌های آبی بابل شده است.

گیاهی که در نگاه اول، با گل‌های بنفش چشم‌نوازش، شاید زیبا و حتی جذاب برای عکاسان طبیعت و بلاگرها باشد، اما در باطن، یکی از خطرناک‌ترین گونه‌های مهاجم گیاهی جهان است، گیاهی که کارشناسان آن را «شیطان بنفش» یا «سرطان آبی» لقب داده‌اند.

‌زیبایی مرگبار سنبل آبی

سنبل آبی (Eichhornia crassipes)، بومی آمریکای جنوبی و حوضه آمازون است؛ گیاهی با قدرت رشد و تکثیر حیرت‌انگیز که تنها در دو هفته می‌تواند حجم پوشش گیاهی خود را دو برابر کند و هر بوته آن هزاران بذر تولید می‌کند؛ بذرهایی که تا 30 سال نیز زنده می‌مانند.

این گیاه بدون نیاز به خاک، تنها با تماس ریشه‌اش با آب، می‌تواند زیستگاهی تازه برای خود بسازد، به همین دلیل، وقتی وارد یک محیط آبی مانند آب‌بندان آغوزبن بابل می‌شود، با سرعت تمام گسترش می‌یابد و تمام سطح آب را می‌پوشاند، در این حالت، نور خورشید و اکسیژن به زیر سطح آب نمی‌رسد و به‌سرعت حیات آبزیان، موجودات ریز پلانکتونی، پرندگان و حتی پوشش گیاهی بومی، نابود می‌شود.

‌بابل؛ شهری در معرض تهدید جدی زیستی

بابل با بیش از 207 آب‌بندان فعال و موقعیت خاص اکولوژیکی، یکی از مهم‌ترین قطب‌های آبی، کشاورزی و پرنده‌نگری کشور است، اما حالا، آب‌بندان 40هکتاری آغوزبن در شمال این شهر، به کانون اصلی این بحران تبدیل شده است. کارشناسان محیط زیست هشدار می‌دهند اگر این شیوع به دیگر آب‌بندان‌ها سرایت کند، نابودی کامل اکوسیستم آبی منطقه و خسارات میلیاردی اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.

‌