آینده‌سیاه تالاب‌های شمال
ساعت 24 - پاییز امسال، آسمان گلستان از پرواز نیم‌میلیون پرنده مهاجر خالی شد؛ زنگ خطری که از تبدیل تالاب‌های بین‌المللی این استان به کانون گردوغبار و تهدید معیشت هزاران خانوار حکایت دارد.
به گزارش تسنیم بی‌تردید یکی از تراژیک‌ترین صحنه‌های بحران زیست‌محیطی در ایران معاصر، در شمال شرقی کشور و در استان بهشت‌آسای گلستان در حال وقوع است؛ جایی که نامش با جنگل‌های دیرپای هیرکانی و طبیعت بکرش عجین شده، اما امروز صحنه نبرد نابرابری میان حیات و مرگ است.
اینجا، تالاب‌های بین‌المللی، آن ریه‌های آبی منطقه که روزگاری نه‌چندان دور، میزبان نیم میلیون پرنده مهاجر بودند، امروز به نفس‌نفس افتاده‌اند. پاییز امسال، گلستان با صحنه‌ای غیرمنتظره و هشداردهنده روبه‌روست: سکوتی مرگبار بر پهنه‌های آبی که پیش از این، غریو پرندگان مهاجر در آن‌ها طنین‌انداز بود.
این سکوت، تنها یک فقدان زیبایی‌شناختی نیست؛ این فریاد خاموش طبیعت، پیام‌آور پیامدی به‌مراتب شوم‌تر است: تبدیل شدن این اکوسیستم‌های حیاتی به کانون‌های تولید ریزگرد و نابودی زیرساخت طبیعی زندگی و معیشت صدها هزار انسان.
این بحران، ریشه در یک "سه‌گانه مرگبار" دارد: تغییرات اقلیمی، مدیریت ناکارآمد منابع آبی و بی‌توجهی سیستماتیک به حق‌آبه طبیعی تالاب‌ها. داده‌های علمی مراجع معتبر، از جمله اداره‌کل هواشناسی گلستان، گواهی می‌دهند که استان درگیر یک "خشکسالی انباشتی و ساختاری" شده است.
کاهش 38درصدی بارش نسبت به دوره بلندمدت و افزایش 1.2درجه‌ای دما، تنها نمودهای کمّی یک بیماری عمیق‌تر هستند. این تغییرات، چرخه هیدرولوژیکی منطقه را به هم زده و فشار بر منابع آبی را به حداکثر رسانده است.