خیابانها در چنگ کافه‌ها
ساعت 24 - کافه‌دارها نیز برای جذب مشتری‌های بیشتر، چه ساعت کاری و چه تنوع غذایی خودشان را افزایش داده‌اند؛ آنچنان که در برخی از کافه‌ها، تنوع غذایی آن‌ها به سبک‌های جدید اروپایی و لاتین نیز سرایت کرده است و در این میان نیز بازار رقابت بین شف‌ها و باریستاها از مدار تجربه و سابقه گذشته و حالا وارد مدارج علمی و آکادمیک شده است.
بسیاری از این کافه‌ها، آمادگی آن را دارند که در ایونت‌های مختلف مانند جشن تولد یا دورهمی‌های کوچک از مهمانان شما بنا بر سلیقه و نظر شما از آنان پذیرایی کنند. موسیقی خارجی و ایرانی و بی‌کلام، هرچند مغازه در میان به گوش می‌رسد تا نظر عابران به کافه‌های متعدد و البته تازه تاسیس جلب شود. از گردش میلیاردی تا فرصت‌های شغلی
اتحادیه کافی‌شاپ‌های تهران، اسفند گذشته اعلام کرده بود که «صنعت کافه در دنیا ۳۰۰میلیارد دلار گردش مالی دارد. قهوه نیز حدود ۵۰میلیارد دلار گردش مالی دارد. در ایران حدود ۵۰ هزار تن قهوه در سال گذشته وارد شد که نسبت به سال‌های گذشته 10 برابر شده است. به طور کلی کافه‌ها در ایران بالای یک میلیارد دلار گردش مالی دارند». این در حالی است که میزان کافه‌های کل کشور، چیزی قریب به 20 هزار کافه برآورد شده که به صورت مستقیم و غیرمستقیم باعث ایجاد 500 هزار فرصت شغلی شده است.
گرانی، تورم و پایین بودن دستمزدها یکی از موضوعات مهم و کلیدی درباره افزایش محبوبیت کافه‌هاست. آنچنان که برخی اعتقاد دارند گرانی باعث شده تا شهروندان به جای رستوران یا فست‌فود به کافه بروند، اما در مقابل کافه‌داران بر این مساله تاکید دارند که نرخ قهوه در ایران نصف یا ثلث هزینه‌ای است که یک شهروند در اروپا یا آمریکا پرداخت می‌کند.
هرچند هر دو نظریه تاحدودی قابل قبول هستند؛ هم کافه‌ها در مقایسه با رستوران‌ها به‌صرفه هستند و هم قیمت قهوه و محصولات مشابه با آن در ایران از سایر کشورها ارزان‌تر است و وجه مشترک هر دو نکته در پایین بودن دستمزد شهروندان در مقایسه با اروپا، آمریکا و حتی کشورهای منطقه است.
مضاف بر اینکه برخی کافه رفتن را بخشی از سبک زندگی جدید تحت عنوان مینیمالیسم می‌دانند که چندان در گیرودار رسوم و تشریفات و مقدمات و هماهنگی نیست و با زیست شهروندان، کار و فعالیت‌های اجتماعی، عجین شده است. هزینه اولیه زیاد برای راه‌اندازی کافه
البته چالش‌های کافه‌داری در ایران صرفا به مساله دستمزدها و درآمد شهروندان ختم نمی‌شود. یکی از مشکلات جدی کافه‌داران بحث وسایل و تجهیزات است که با توجه به تحریم‌ها و تورم باعث شده تا هزینه ابتدایی برای تاسیس یک کافه بالا برود و همین ریسک بالای مالی بسیاری از فعالان این حوزه را مجاب به محافظه‌کاری کرده است. اگرچه که با وجود همه این مشکلات و مصائب تعداد کافه‌های مجوزدار و فعال در تهران بالغ بر 6 هزار کافه اعلام شده است.
علی زعفری، نایب‌رئیس اتحادیه کافی‌شاپ‌های تهران مرداد ماه امسال گفته بود که «در یک سال گذشته، کافه‌ها با تورمی نزدیک به ۱۰۰ درصد مواجه بوده‌اند. قیمت قهوه فرآوری‌شده در بازار، بسته به کیفیت، از حدود ۷۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان در هر کیلو شروع می‌شود و در انواع خاص به ۲میلیون و ۲۰۰ یا حتی ۲میلیون و ۵۰۰ هزار تومان هم می‌رسد. جالب است که در ماه‌های اخیر قیمت جهانی قهوه حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش داشته، بنابراین انتظار می‌رود در ایران هم شاهد کاهش نسبی باشیم». به گفته او، «راه‌اندازی یک کافه معمولی حداقل 1.5 تا ۲میلیارد تومان سرمایه نیاز دارد که این رقم در مناطق خاص و با کانسپت‌های ویژه بالاتر هم خواهد رفت». دانشجوها و زنان بیشتر کافه می‌روند
با یک گشت و گذار ساده در کافه‌های تهران، به راحتی می‌توان فهمید که مشتری کافه‌ها خیلی محدود و خاص نیستند. هرچند در این میان زنان و البته قشر جوان بیشتر از دیگر گروه‌های اجتماعی، اوقات فراغت خود را در کافه می‌گذرانند. عصرها شلوغ‌ترین زمان کافه‌هاست و در این میان هم اسپرسو سینگل محبوب‌ترین سفارش است.
«اینجا معمولا عصرها شلوغ‌تر هستیم. البته همیشگی نیست و بعضی از روزها به ویژه اوایل هفته، کافه خلوت‌تر است. دانشجوها، زنان و کارمندان بیشترین مشتریان ما هستند ولی همه مدل آدمی به کافه می‌آیند». این را یکی از باریستاها می‌گوید. کافه خلوت است و به قول خودش «وقت زیادی برای حرف زدن دارد».
او در پاسخ به این سوال که طی چند سال اخیر، رفتار مشتریان کافه چقدر تغییر کرده است، می‌گوید: «مردم رفته‌رفته شناخت بهتری از کافه پیدا کردند. ما بعضا مشتریانی داشتیم که اسم سفارش را نمی‌دانستند. البته این برای همه مشتریان نیست و عموما نسبت به قهوه یا سفارش‌های کافه‌ای آگاهی داشتند، ولی حالا بهتر شده است. هرچند بعضی از مشتری‌ها خیلی اهل پز دادن هستند که تعداد این مدل مشتری‌ها زیاد نیست». دنیای اقتصاد