دعوا سر رانت 70 هزار میلیارد تومانی است
یکم- چرا در ماه‌های تازه‌سپری‌شده داستان تامین نهاده‌های دام و طیور اینقدر داغ شده است. چرا این داستان حل نمی‌شود؟ واقعیت این است که در این فعالیت سود رانتی و بادآورده بالایی نهفته است. مگر چه سودی در این بازار وجود دارد؟ ببینید، سالانه به‌طور میانگین ۱۰میلیارد دلار برای واردات این نهاده‌ها ارز تخصیص می‌یابد.
خب مگر برای دیگر کالاها مثل صنعت خودرو ارز تخصیص داده نمی‌شود؟ البته برای واردات قطعات و مجمو‌عه‌های خودرو و نیز برای واردات خودروهای آماده نیز ارز تخصیص داده می‌شود.
دوم- پس چرا درباره ارز وارداتی خودرو کمتر حرف و حدیث وجود دارد و بیشتر روی واردات نهاده‌های دام و طیور گفت‌وگو در جریان است؟ واقعیت این است که به دلایل سیاسی-اقتصادی نهادهای قدرت در جمهوری اسلامی باوجود حرف و حدیث‌های پر شمار به این نتیجه رسیده‌اند قیمت دلار برای واردات نهاده‌های دامی هر دلار ۲۸۵۰۰تومان باشد. در صورتی که میانگین دلار در بازار آزاد در هفت‌ماه منتهی به پایان مهر را ۱۰۰هزارتومان فرض کنیم شکاف دلاری نزدیک به ۷۰هزارتومان است.
سوم – خب حالا چه اتفاقی می‌افتد؟ این اتفاق افتاده است که گروهی از بازرگانان با سابقه در واردات نهاده‌های دامی توانسته‌اند بیشترین دلار ارزان را برای واردات دریافت کنند یا در صف دریافت قرار دارند. در این صورت چه اتفاقی می‌افتد؟ داستان اینطوری پیش می‌رود که در هر سال رقمی برابر با ۷۰هزار‌میلیارد دلار رانت وجود دارد.
چهارم- در این صورت مگر دولت نظارت ندارد که نهاده‌های دام و طیور به قیمت همان دلار ۲۸۵۰۰تومان عرضه شود؟ همه مجادله برسر همین عدد است. ۷۰هزار‌میلیارد تومان رانت چیزی نیست که ذی‌نفعان به سادگی از آن دست بکشند. ذی‌نفعان برای رسیدن به این درآمد رانتی فسادآلود به همه جا نفوذ می‌کنند. جهان صنعت