آقای پزشکیان غصه مردم را بیشتر کردید

شهروندان ایرانی به پزشکیان رای دادند و او با وعده‌هایی که داده بود نهاد ریاست‌جمهوری را به چنگ آورد. در روزها و هفته‌های نخست ریاست‌جمهوری پزشکیان، شهروندان ایرانی خرسند بودند او دست‌کم سیاستمدار راستگویی است. روزها و هفته‌ها سپری شد و از اجرای وعده‌های وی خبری نشد که نشد. رییس‌جمهور انگار در پنهان خود پذیرفته بود در امور اجرایی دستش باز نیست و نمی‌تواند به برخی وعده‌هایش عمل کند و این مساله را بیشتر در سیاست خارجی درک کرد. مسعود پزشکیان با درک این نکته که انجام برخی کارها از توان او خارج است خود را به سویی دیگر کشاند.

او ترجیح می‌دهد روز خود را با رفتن به وزارتخانه‌ها و نیز به دعوت‌هایی که از او می‌شود بگذراند و در هر سخنرانی بسته به محل و نهاد دعوت‌کننده از خطرها و امیدها بگوید.

یکی از بحث‌برانگیزترین سخنرانی‌های پزشکیان اما درباره کمبود آب در ایران و برای بخش کشاورزی و آب آشامیدنی شهروندان بوده و هست. او در یکی از این سخنرانی‌ها با سادگی و صمیمیت خبر داد که آب‌ شرب مردم تهران را دیگر با توجه به منابع آبی نمی‌شود تامین کرد.

او شرط گذاشت اگر در هفته‌های آینده باران نیاید باید پایتخت تخلیه شود. این سخنان پزشکیان در میان سیاسیون، کارشناسان آب و به‌ویژه شهروندان بازتاب زیادی داشته و هنوز از سوی شهروندان تهرانی به مثابه یک کابوس دنبال می‌شود‌.

انتقادهای پرشمار از پزشکیان در روزهای تازه‌سپری‌شده بر دو محور استوار بوده است. منتقدان به پزشکیان یاد‌آوری می‌کنند انتقال پایتخت از تهران با ۱۶‌میلیون جمعیت و اقتصادی پیچیده در کوتاه‌مدت ناممکن بوده و این توصیه‌ای غیرکارشناسانه است.

محور دوم انتقادها این است که چرا کارشناسان یا خود آقای پزشکیان دنبال سرمایه‌گذاری برای جلوگیری از هدررفت آب که گفته می‌شود به‌دلیل قدیمی بودن تکنولوژی آبرسانی و لوله‌های فرسوده است نمی‌روند، چرا دنبال تامین سرمایه برای بهروه‌ور کردن روش‌های آبرسانی نیستند و چرا همچون استانبول آب شرب را از آب برای مصارف دیگر جدا نمی‌کنند.

چرا شیر‌آلات جدید که به صرفه‌جویی آب کمک می‌کند را در دستور تامین قرار نمی‌دهند و چرا مردم را غصه‌دار می‌کنند.