شکیان بی‌یار و یاور
ساعت 24 - یکم- چرا این روزها شاهد گسست‌های ژرف برخی هواداران و پشتیبان‌های مسعود پزشکیان از او هستیم؟ مگر چه اتفاقی افتاده است؟ پیش از ادامه بحث لازم است همین حرف و ادعا اثبات شود. آیا می‌توانید این را اثبات کنید؟ البته. در این روزها بسیاری از حزب‌ها و شخصیت‌های سیاسی با انتقاد از پزشکیان انگار دارند رد پای خود را در اینکه از مردم خواسته‌اند به او رای بدهند پاک می‌کنند.
دوم- قرار شد نمونه‌هایی از گسست‌ها را به عنوان مصداق داوری خود بیاورید. می‌خواهید این کار را انجام دهید؟ بله. به طور مثال این سخنان حسین کمالی، دبیر کل حزب اسلامی کار را که در صف دراز حزب‌های اصلاح‌طلبان است بخوانید: حسین کمالی وزیر کار و امور اجتماعی در دولت‌های سازندگی و اصلاحات با بیان اینکه در دوران بی‌دولتی حقیقی به‌سر می‌بریم، گفت: دولت نیز اگر نمی‌تواند کشور را در ریل توسعه و پیشرفت قرار دهد و از بی‌برنامگی عبور کند، بهتر است هرچه زودتر صحنه را ترک کرده و به سرمایه اجتماعی و مدافعان خود کمتر آسیب برساند.
سوم- خب آیا این یک مورد کافی است که ادعای بی‌یار و یاور بودن پزشکیان شود؟ حالا به این اظهارنظر توجه کنید: منتجب‌نیا، دبیر کل حزب اصلاح‌طلب جمهوریت نیز گفته است که بیش از یک‌سال از آغاز دولت شما می‌گذرد و روزنه امیدی که باز شده بود در حال بسته شدن است. رییس‌جمهور نباید مردم را ناامید کند. این بدترین نوع مدیریت است که وعده بدهیم و عمل نکنیم.
چهارم- در روزها و هفته‌های تازه‌سپری‌شده هواداران سابق پزشکیان بارها و بارها از او خواسته‌اند دولت خود را ترمیم کند، او مقاومت کرده و هواداران را ناامید کرده است. در همین راستا مجادله معاون اول و معاون اجرایی پزشکیان نیز خودنمایی می‌کند و… او بی‌یاور مانده و باید کاری کند.