قصه ادامه دار نرخ بهره بانکی
ساعت - 24وقتی در گروهی مانند هاما که دایم بحث بر سر آزاد سازی اقتصادی میشود و حتی پرداخت یارانه به کالای اساسی و دارو( البته بخاطر مفاسدی که در پی دارد) را خلاف یک اقتصاد سالم میدانند ، چگونه بعضی از همان دوستان از پرداخت یارانه بهره به گیرندگان تسهیلات کلان از جیب سپرده گذاران دفاع میکنند.
میگویند گیرندگان تسهیلات توان پرداخت بهره در حد تورم را ندارند ولی نمیگویند چرا ندارند. شرکتهای غولی مانند صنایع مس ، فولاد سپاهان ، پالایشگاهها ، پتروشیمیها که گل سرسبد بورس تهران هستند در حالیکه کالاهای خود را در همین ایران به قیمت دلار آزاد می فروشند ، چرا نباید بتوانند در حد تورم بهره پرداخت کنند؟ در مورد شرکتهایی مثل ایران خودرو و سایپا این مساله صدق میکند ولی سوال اینجاست که آیا مشکل ساختاری این شرکتها ناشی از نرخ بهره بالا هست؟ اگر مردم مجبورند، محصولات این شرکتها را علیرغم کیفیت نا ایمن ، مصرف سوخت بالا به قیمت هایی بالاتر از خودروهای خارجی برتر خریداری کنند ، چرا باید منابع بانکی نیز به جای تخصیص به بنگاها و پروژههای سود آور در این شرکتها بلوکه شود؟ همان گونه که آقای عبده نوشته اسشت ،هدف کسانی که از نرخ بهره متناسب با تورم جانبداری میکنند ، عنایت به سپرده گذاران نیست بلکه دفاع از سپرده گذاری به عنوان منبع اصلی سرمایهگذاری ملی میباشد.
غلامرضا سلامی - هاما