رفتن به محتوا
سام سرویس
کد خبر 113076

قلبی که در کفش‌هایتان میتپد!

شما جمله معروف پا، قلب دوم شماست را شنیده‌اید. قلب‌های دوم ما در كفش‌های جورواجوری می‌تپد كه از خروس‌خوان صبح تا بوق شب می‌پوشیم.
اگر درآمد اجازه بدهد هیچ‌كس بدش نمی‌آید كه دائماً كفش‌های رنگارنگ و مدل به مدل بخرد. باور داشته باشید یا نه، كفش سرمایه‌ای است كه می‌تواند كم‌بهاترین لباس‌ها را هم به چشمگیرترین و خارق‌العاده‌ترین لباس‌ها تبدیل كند. جالب است بدانید برخی تصور می‌كنند كه از روی كفش یك نفر می‌توان شخصیت و میزان اهمیت آن شخص برای خود قائل است را فهمید.
برای خرید كفش مناسب به یاد داشته باشید:
برای اینكه با اندازه كفشتان مشكل پیدا نكنید، ‌سعی كنید كفش خود را در پایان روز خریداری كنید. هیچ‌وقت كفشی نخرید كه روی بخیه‌های آن برآمده شده باشد. این را به خاطر داشته باشید كه كفشی كه خریداری می‌كنید باید بین بلندترین انگشت پا و نوك كفش حداقل یك سانتیمتر فاصله وجود داشته باشد. هنگام خریداری كفش هر دو لنگه كفش را بپوشید تا مطمئن شوید كه هر دو پاشنه آن كاملاً روی زمین قرار می‌گیرد. بهتر است دو لنگه كفش را از پشت روی یكدیگر قرار دهید تا بلندی آنها را با یكدیگر اندازه بگیرید. یكی از نكاتی كه شاید اغلب در هنگام خرید كفش فراموش می‌شود، توجه به بالای بخیه‌های كفش است كه باید كاملاً صاف باشد و خوب چرخكاری شده باشد، در غیر این صورت معلوم است كه كفش مرغوبیت نداشته و عمرش كوتاه‌تر از حد معمول است. بد نیست اگر بدانید كه كفی كفش نقش مهمی در راحتی پای شما ایفا می‌كند پس اگر بتوانید كفی كفش را به راحتی پایین بكشید نشانه این است كه كارخانه سازنده كفش از چسب مرغوبی استفاده نكرده است. هیچ‌گاه كفشی را كه هنگام خم‌كردن چروك می‌خورد نخرید. اگر انگشت خود را به قسمت اطراف داخلی كف كفش بكشید و برآمدگی حس كنید، نشان‌دهنده این است كه از میخ‌ها به درستی استفاده نشده است. ‌
به‌عنوان یك توصیه برای زمستان، ‌بهتر است با چكمه‌های خود جوراب نازك نپوشید و همواره از جوراب‌های كلفت و مات استفاده كنید.
باید بدانید كه كفش هم عمر مفید دارد و بعد از مدتی خراب می‌شود و باید آن را دور بیندازید و به فكر كفش نو باشید. كفش‌هایی كه معمولاً برای رفت و آمد در خیابان و پیاده‌روی پوشیده می‌شوند، تقریباً ۶ ماه -‌كمی بیشتر یا كمتر- عمر ‌كم دارند. البته عمر كفش بستگی مستقیم با نحوه پوشیدن كفش و میزان فعالیت روزانه دارد اما عموماً بهترین این كفش‌ها برای مدت ۶ ماه و طی مسافت ۴۸۰ تا ۸۰۰ كیلومتر ساخته شده‌اند. یك مورد قابل‌توجه دیگر كه تاثیر مهمی در عمر كفش دارد وزن شماست. هرچه وزن بدن بالاتر باشد به همان میزان نیز فشار بیشتری به پا و طبعاً به كفش‌ها وارد می‌شود و معمولاً كفش افراد سنگین‌‌وزن زودتر از سایرین خراب می‌شود.
علت بسیاری از كمردردها كفش است
هر كفش‌ از سه‌ قسمت‌ ثابت‌ تشكیل‌ شده‌ است.
▪ اولین‌ بخش، قسمت‌ جلویی‌ كفش‌ است‌ كه‌ فضای‌ قرار گرفتن‌ انگشتان‌ پاست. این‌ قسمت‌ باید از جنس‌ نرم‌ بوده‌ و قابلیت‌ ارتجاعی‌ داشته‌ باشد و از نظر فضا به‌صورتی‌ باشد كه‌ انگشتان‌ پا به‌ راحتی‌ در این‌ قسمت‌ حركت‌ كنند.
▪ قسمت بعدی‌ تنه‌ كفش‌ است. این‌ قسمت‌ برخلاف‌ بخش‌ جلویی‌ كفش‌ باید از نظر جنس‌ و استحكام، كاملاً سخت‌ و محكم‌ باشد تا بتواند به‌ راحتی‌ قوس‌ طولی‌ كف‌ پا را حفظ‌ كند.
▪ بالاخره‌ بخش‌ بعدی‌، پاشنه‌ كفش‌ است‌ كه‌ حتی‌الامكان‌ بایستی‌ نرم‌ از نظر اندازه‌ و سایز در حد استاندارد باشد. ارتفاع‌ پاشنه‌ تا حدود ۲ سانتیمتر استاندارد است‌ اما بلندتر از این، باعث‌ می‌شود هنگام‌ راه‌ رفتن‌ اكثر وزن‌ بدن‌ به‌ قسمت‌ جلویی‌ پا منتقل‌ گردد و سبب‌ بروز خستگی‌ زودرس‌ و ایجاد درد در استخوان‌های‌ كف‌ پا می‌شود. به‌ علاوه، در این‌ شرایط‌ اكثراً قسمت‌ جلویی‌ پا دردناك‌ و متورم‌ می‌شود. ضمناً در درازمدت، پوشیدن‌ این‌ جور كفش‌ها به‌ دلیل‌ كشیده‌ شدن‌ رباط‌ها و عضلات‌ كمر و یا ناحیه‌ پشت‌ زانو منجر به‌ بروز كمردرد و درد در مفاصل‌ زانو می‌شود.
آیا قطر پاشنه‌ هم‌ در ایجاد این‌ عوارض‌ نقش‌ دارد؟
اصولاً هر‌چه‌ قطر پاشنه‌ نازك‌تر باشد، راه‌ رفتن‌ را بی‌ثبات‌تر كرده‌ و فشار بیشتری‌ را به‌ قسمت‌های‌ جلویی‌ پا تحمیل‌ می‌كند، بنابراین‌ ما معمولاً به‌ خانم‌ها توصیه‌ می‌كنیم‌ چنانچه‌ اصرار به‌ پوشیدن‌ كفش‌های‌ با ارتفاع‌ پاشنه‌ بیشتر از ۲ سانتیمتر دارند، حداقل‌ از انواعی‌ استفاده‌ كنند كه‌ پاشنه‌ آنها قطر بیشتری‌ دارند.
● كفش‌های‌ بدون‌ پاشنه‌
كفش‌های‌ پاشنه‌ تخت، چون‌ حالت‌ ضربه‌گیری‌ را در پاشنه‌ پا ندارند، در هنگام‌ راه‌ رفتن‌ باعث‌ درد پاشنه‌ می‌شوند.
رویه‌ كفش‌ بهتر است‌ از چرم‌ طبیعی‌ ساخته‌ شود، چون‌ چرم‌های‌ مصنوعی‌ و جنس‌های‌ پلاستیك‌ اغلب‌ باعث‌ عرق‌ كردن‌ پا و ایجاد بوی‌ بد در پا می‌شوند و ضمناً ممكن‌ است‌ با تحریك‌ پوست‌ پا، مشكلاتی‌ برای‌ فرد ایجاد كنند.
● پوتین‌ و كفش‌های‌ ساقدار
این‌ كفش‌ها ثبات‌ مفصل‌ مچ‌ پا را بیشتر می‌كنند و كسانی‌ كه‌ به‌طور عادت‌ دچار پیچ‌خوردگی‌ مفصل‌ مچ‌ پا می‌شوند، بهتر است‌ روی‌ زمین‌های‌ لغزنده‌ كه‌ امكان‌ زمین‌خوردگی‌ بیشتر است، حتماً از این‌جور كفش‌ها استفاده‌ كنند. بنابراین‌ كفش‌های‌ تابستانی‌ كه‌ اصلاً قسمت‌ جلو یا پشت‌ آنها باز است، حفاظت‌ كافی‌ از پا به‌ عمل‌ نمی‌آورند. معمولاً در مواردی‌ كه‌ از كفش‌های‌ پشت‌ باز استفاده‌ می‌شود، چون‌ اغلب‌ آنها تنها بند باریكی‌ در ناحیه‌ پشت‌ پا دارند، همین‌ بند یا تسمه‌ سبب‌ ایجاد فشار روی‌ تاندون‌ آشیل‌ پا می‌شود و در درازمدت‌ باعث‌ التهاب‌ تاندون‌ آشیل‌ می‌شود كه‌ بسیار دردناك‌ و آزاردهنده‌ است. در مورد كفش‌های‌ جلوباز هم‌ این خطر وجود دارد كه‌ موقع‌ راه‌ رفتن، انگشتان‌ پا به‌ اجسام‌ سخت‌ برخورد كنند و زخم‌ و جراحت‌ در آنها ایجاد شود. خار پاشنه‌ هم‌ از مشكلاتی‌ است‌ كه‌ خیلی‌ از خانم‌های‌ میانسال‌ با آن‌ مواجهند. این‌ افراد بایستی‌ از كفش‌هایی‌ استفاده‌ كنند كه‌ مثلاً ۲ یا ۳ سانتیمتر پاشنه‌ داشته‌ باشد. در ضمن‌ در داخل‌ پاشنه‌ هم‌ بایستی‌ یك‌ بالشتك‌ از جنس‌ اسفنج‌ نرم‌ یا سیلیكون‌ نرم‌ قرار دهند.
یكی‌ از مشكلاتی‌ كه‌ هنگام‌ پوشیدن‌ كفش‌ واقعاً آزاردهنده‌ می‌شود، میخچه است. برای‌ این‌ افراد چه‌ كفش‌هایی‌ مناسب‌تر است! اگر میخچه‌ در حدود سینه‌ پا باشد، این‌ افراد بایستی‌ از بالشتك‌هایی‌ از جنس‌ اسفنج‌ نرم‌ یا سیلیكون‌ نرم‌ به‌ حالت‌ نعلی‌‌شكل‌ كه‌ در اكثر داروخانه‌ها وجود دارد، در قسمت‌ جلویی‌ كفش‌ خود استفاده‌ كنند و چنانچه‌ میخچه‌ روی‌ سطح‌ فوقانی‌ انگشت‌ پا باشد، بهتر است‌ كفش‌هایی‌ را انتخاب‌ كنند كه‌ رویه‌ نرم‌ و قابل‌انعطاف‌ داشته‌ باشد.

منبع : روزنامه تهران امروز

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تیتر داغ
تازه‌ترین خبرها