شرایط کودکان ـ اوریون

اوریون یک بیماری نسبتاً مسری است که به وسیلهٔ ویروس ایجاد می‌شود و از طریق تماس با بزاق شخص آلوده منتقل می‌شود.
دوره کمون آن (زمانی که طول می‌کشد تا علائم در کودکی که با ویروس مواجهه پیدا کرده است ظاهر شود) ۱۴ تا ۲۱ روز است. اوریون می‌تواند از دو یا سه روز قبل از ظهور علائم تا هنگامی که تمام علائم برطرف شده‌اند سرایت کند.
یک حمله اوریون تقریباً همیشه ایمنی مادام‌العمر می‌دهد. اگر کودکی اوریون داشته است و علائم مشابه در او پیدا شدند، احتمالاً مشکل، اوریون نیست بلکه یک بیماری دیگر غدد بزاقی است.
عوارض اوریون شامل مننژیت، آنسفالیت، ناشنوائی دائمی و التهاب بیضه‌ها یا غدد جنسی مرد است. بیماری همچنین ممکن است تخمدان‌ها (غدد جنسی زن) را درگیر کند. واکسن برای پیشگیری از اوریون وجود دارد که معمولاً به‌همراه واکسن‌های سرخک و سرخجه در حدود ماه‌های دوازده تا پانزده داده می‌شود. این واکسن ۹۵% در پیشگیری از اوریون مؤثر است.
ـ علائم و نشانه‌ها:
علائم نمادین شامل تب (۵/۳۸ تا ۴۰ درجه)، از دست رفتن اشتها و سردرد می‌باشد. یک تا دو روز بعد از شروع این علائم یکی یا بیشتر از غدد بزاقی دردناک و متورم می‌شوند و تورم یک هفته به طول می‌انجامد. یک حالت نمادین اوریوم از تورم یک یا هر دو غدد بزاقی بناگوشی که پشت، زیر و جلوی لاله گوش قرار دارند مشخص می‌شود. اگر نرمه گوش در مرکز تورم قرار داشته باشد بنابراین غده بزاقی است که متورم شده است. غدد بزاقی دیگر مانند آنهائی که زیر لبه فک قرار دارند ممکن است در یکی یا هر دو طرف متورم شوند.
تشخیص در صورتی‌که علائم دیگر، قبل یا حتی بدون باد کردن غدد بزاقی اتفاق بیافتند مشکل خواهد بود. اگر لوزالمعده و یا تخمدان‌ها درگیر شوند کودک درد شکمی پیدا خواهد کرد. اگر بیضه‌ها درگیر شوند متورم شده، دردناک خواهند شد. علائم آنسفالیت شامل گردن سخت، سردرد و تب خواهد بود. در صورت عدم وجود تورم غدد بزاقی این علائم، مشکل می‌توانند با اوریون ارتباط داده شوند.
ـ مراقبت خانگی:
استراحت و جدا کردن کودک از دیگران تا هنگامی که تمام علائم برطرف نشده‌‌اند توصیه می‌شود. استامینوفن برای تب و درد داده خواهد شد. از دادن غذاهای ادویه‌دار به کودک خودداری نمائید.
ـ موارد احتیاط:
۱. واکسن زدن بر علیه اوربون قویاً توصیه می‌شود. (به استناد کتابچهٔ برنامه و راهنمای ایمن سازی مصوب کمیتهٔ ایمن سازی به دلائل اپیدمیولوژیک واکسیناسیون علیه اوریون در برنامه ایمن‌سازی کشور جمهوری اسلامی ایران توصیه نشده است)
۲. اگر کودکی که بر علیه اوریون واکسینه نشده است با بیماری مواجهه پیدا کرد می‌تواند مدت کوتاهی بعد از مواجهه برای پیشگیریاز بیمار شدن واکسن دریافت کند و بیمار نشود.
۳. اگر مادری نسبت به اوریون ایمن بود (یعنی اینکه بر علیه آن واکسینه شده بود) کودک این مادر قبل از تولد ایمنی موقت پیدا می‌کند. این ایمنی تنها تا چهار یا شش ماهگی نوزاد ادامه دارد.
۴. در یک مرد بالغ التهاب بیضه‌ها که با اوریون ایجاد می‌شود می‌تواند موجب عقیمی شود. به همین علت پسرها باید در کودکی در مقابل اوریون واکسینه شوند.
۵. اگر کودکی که تاکنون اوریون داشته است دوباره به آن مبتلا شد با پزشک مشورت کنید این حالت احتمال زیاد اوریون نیست بلکه التهاب غدد بزاقی بناگوشی، سنگ در مجاری بزاقی یا عفونت باکتریائی غدد است.
ـ درمان پزشکی:
اگر پزشک به برخی عوارض اوریون مشکوک شود دستور گرفتن نمونه مایع نخاعی برای آزمایش مننژیت یا آنسفالیت خواهد داد و یا برای اندازه‌گیری تعداد پادتن‌ها در خون دستور آزمایشات خونی خواهد داد. (پادتن‌ها مواد محافظی هستند که بدن برای جنگیدن با بیماری تولید می‌کند.) پزشکان از هیچ‌‌گونه درمان خاصی برای اوریون تبعیت نمی‌کنند ولی ممکن است که کودک را بستری کنند تا به یک تشخیص برسند و یا درمان حمایتی کند.
ـ عناوین مرتبط:
آنسفالیت (سرسام)، ایمن سازی (واکسیناسیون)، مننژیت