کد خبر
133431
پانکراتیت ـ pancreatitis
| پانكراتیت التهاب لوزالمعده. پانكراتیت مزمن معمولاً در پی حملات مكرر پانكراتیت حاد مروز می‌كند زیرا لوزالمعده در بین حملات كاملاً بهبود نمی‌یابد. لوزالمعده در جریان این عارضه، به تدریج توانایی خود در تولید آنزیم‌های هضم‌كننده و هورمون‌های لازم برای سلامت بدن را از دست می‌دهد. |
 |
| ـ علایم شایع: |
| ۱. درد شكمی شدید |
| ۲. استفراغ |
| ۳. تورم و نفخ شكم |
| ۴. تب |
| ۵. درد عضلانی |
| ۶. افت فشارخون |
| ۷. كاهش وزن سریع |
| ۸. یرقان (زردی پوست و چشم‌ها) خفیف (گاهی) |
| ۹. درد پایدار خفیف تا شدید اغلب پس از غذا، در قسمت فوقانی شكم كه گاهی به پشت یا سراسر شكم انتشار دارد. این درد ممكن است حالت مبهم، سوزشی، مالشی یا خنجری داشته باشد. دوره‌های درد ممكن است روزها یا هفته‌ها به طول بینجامد ولی به ندرت كمتر از یك روز ادامه دارد. |
| ـ علل بیماری: |
| ۱. اعتیاد به الكل |
| ۲. بیماریهای كیسه صفرا یا مجاری صفراوی |
| ۳. آسیب شكمی |
| ۴. عفونت‌های ویروسی |
| ۵. بالا بودن چربی‌های خون |
| ۶. تومورها |
| ۷. داروها |
| ۸. ضربه یا جراحی شكم |
| ۹. انسداد مجرای لوزالمعده در اثر سنگ، جوشگاه تشكیل شده در اثر التهاب یا رشد آهسته سرطان (به ندرت). |
| ـ عوامل افزایش دهنده خطر: |
| ۱. سوءمصرف الكل |
| ۲. تغذیه نامناسب؛ چاقی |
| ۳. مصرف داروهایی نظیر داروهای گروه سولفا، آزاتیوپرین، كلروتیازید یا داروهای كورتونی |
| ـ پیشگیری: |
| عدم مصرف الكل |
| ـ عواقب مورد انتظار: |
| پانكراتیت حاد اغلب با مراقبت‌های ویژه قابل علاج است. درمان عبارتست از دادن استراحت كامل به لوله گوارش و برقراری تغذیه وریدی. پانكراتیت حاد در 5% موارد به درمان پاسخ نداده و در نهایت كشنده است. پانكراتیت مزمن ممكن است سال‌ها باعث حملات مكرر پانكراتیت حاد گردد. |
| ـ عوارض احتمالی: |
| ۱. دیابت شیرین |
| ۲. كمبود مزمن كلسیم |
| ۳. عفونت ثانویه باكتریایی لوزالمعده |
| ۴. خونریزی شدید و تخریب لوزالمعده |
| ۵. تشكیل كیست یا آبسه در لوزالمعده |
| ـ درمان: |
| ۱. درمان پانكراتیت مزمن ممكن است به طور سرپایی با تجویز داروها، تنظیم رژیم غذایی، و منبع مصرف الكل صورت گیرد. |
| ۲. بررسی‌های تشخیصی ممكن است شامل آزمایش‌های خون و ادرار، اسكن رادیوایزوتوپ، رادیوگرافی شكم، سی‌تی اسكن یا سونوگرافی لوزالمعده، و آندوسكوپی باشد |
| ۳. در پانكراتیت حاد معمولاً بستری كردن بیمار در بیمارستان برای تجویز مایعات وریدی، كنترل درد و استفراغ، و اصلاح اختلالات متابولیسمی (جبران كمبود كلسیم و منیزیوم) لازم است. جراحی ممكن است در موارد وجود سنگ‌های صفراوی، زخم معده سوراخ شده، یا تخلیه منبع عفونت لازم باشد. |
| ـ داروها: |
| ۱. مسكن‌ها |
| ۲. انسولین، در صورت وجود دیابت |
| ۳. داروهای مهاركننده اسید معده |
| ۴. آنتی‌بیوتیك‌ها، در صورت بروز عفونت باكتریایی |
| ۵. آنزیم‌های هضم‌كننده غذا كه لوزالمعده آسیب دیده قادر به تولید آنها نیست. |
| ـ فعالیت: |
| در پانكراتیت حاد، استراحت در بستر یا، اگر در حالت نشسته راحت‌تر هستید، استراحت به حالت نشسته برروی صندلی توصیه می‌شود. با برطرف شدن علایم، فعالیت‌های طبیعی خود را به تدریج از سر بگیرد. در پانكراتیت مزمن محدودیتی از نظر فعالیت وجود ندارد. |
| ـ رژیم غذائی: |
| رژیم كم چربی به صورت وعده‌های كم حجم و متعدد توصیه می‌شود. مصرف الكل را به كلی قطع كنید. |
| ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمائید: |
| ۱. اگر شما یا یكی از اعضای خانواده تان دارای علایم پانكراتیت حاد باشید. |
| ۲. یرقان (زردی پوست و چشم‌ها) |
| ۳. تب 3/38 درجه سانتیگراد یا بالاتر |
| ۴. كاهش وزن مداوم |
| ۵. علایم كمبود كلسیم نظیر انقباضات عضلانی یا تشنج |
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.