|
|
|
نام فارسى |
|
اتوسوکسيميد (زارونتين) |
|
|
|
نام انگليسى |
|
ETHOSUXIMIDE (Zarontin) |
|
|
|
نام تجارى دارو |
|
ضدتشنج |
|
|
|
گروه دارويى |
|
سوكسين ايميد |
|
|
|
مكانيسم اثر |
|
تشكيل موج spike در صرع ابسانس (petitmal) را مهار ميكند و شدت، تعداد، زمان و گسترش تخليه شيميائى را در تكانههاى خفيف حركتى كاهش ميدهد. |
|
|
|
موارد مصرف |
|
صرع ابسانس، صرع پارشيل، حملات ميوكلونيك، صرع آكينتيك. |
|
|
|
ميزان مصرف |
|
بالغين و بچههاى زير 6 سال: 250mg خوراكي، دوبار در روز در شروع درمان كه ميتوان هر 7-4 روز 250mg افزايش داد ولى نبايد از g/day ۱/۵ تجاوز كند.
بچههاى 3 تا 6 سال: 250mg خوراكى در روز يا 125mg دوبار در روز كه ميتوان هر 7-4 روز 250mg آن را افزايشداد ولى نبايد از ۵/۱ گرم در روز بيشتر شود.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به مشتقات سوكسين ايميد. |
|
|
|
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبي:
خوني: آگرانولوسيتوز، آنمى آپلاستيك، ترومبوسيتوپني، لكوسيتوز، ائوزينوفيلي، پانسيتوپني.
دستگاه عصبى مركزي: خوابآلودگي، سرگيجه، خستگي، اوفوريا، بيحالي، اضطراب، حالت تهاجمي، تحريكپذيري، افسردگي، بيخوابي، سردرد.
گوراشي: تهوع، استفراغ، سوزش سردل، اسهال، درد شکمي، کرامپ، يبوست، سکسکه، کاهش وزن، هيپرتروفى لثه، تورم زبان.
ادرارى تناسلي: خونريزى از واژن، هماچوري، آسيب کليوي.
پوستي: کهير، اريتم خارشدار، هيرسوتيسم، سندرم استيونس جانسون.
چشمي: نزديکبيني، تارى ديد.
احتياطات:
شيردهي، حاملگى (در گروه C قرار دارد)، بيمارى کبدي، بيمارى کليوى با احتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل، اوج اثر: ۴ ساعت (در حالت پايدار ۷ـ۳ روز) متابوليسم: کبدي. دفع: کليوى (نيمه عمر در کودکان ۳۰ ساعت، در بالغين ۶۰ ساعت).
تداخلات داروئي: مصرف فنيتوئين، کاربامازپين و فنوباربيتال باعث کاهش اثر دارو ميشود؛ ايزونيازيد سطح دارو را افزايش ميدهد.
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ آزمايشات کليوي: BUN، کامل ادرار، کراتينين ادرار.
ـ آزمايشات خوني: Hgb, HCT, CBC، و شمارش رتيکولوسيت هر هفته تا ۴ هفته و سپس هر ماه.
ـ آزمايشات کبدي: ALT, AST بيليروبين، کراتينين.
ـ سطح خونى دارو در طول درمان اوليه، طيف درمانى 80-40 mg/ml است.
توصيهها:
ـ بهمنظور کاهش علائم گوارشى دارو با غذا مصرف شود.
ـ از آبنبات سفت، شستشوى مرتب دهان و لثه براى رفع خشکى دهان استفاده شود.
ـ در شروع درمان بهعلت ايجاد سرگيجه، بايد در راه رفتن به بيمار کمک کرد.
ارزيابى باليني:
پاسخ درماني: کاهش فعاليت صرعى که بر روى نمودار مربوطه بيمار مشخص ميشود.
وضعيت رواني: خلق و خوي، احساس، تغييرات رفتاري، در صورت تغيير وضعيت روانى بيمار به پزشک گزارش داده شود.
مشکلات چشمي: لازم است معاينات چشمى (فوندوسکوپي، لامپ Slit lamp، سنجش فشار داخل چشم) قبل بعد و حين درمان انجام شود.
واکنش آلرژيک: راش برجسته قرمز، درماتيت اگزفولياتيو، که در صورت بروز، دارو بايد قطع شود.
ديسکرازى خوني: تب، گلودرد، راش، يرقان، کبودي.
مسموميت: سرکوب مغز استخوان، تهوع، استفراغ، آتاکسي، دوبيني، کولاپس قلبى عروقى و سندرم استيونس جانسون.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ اجتناب از رانندگى و ديگر امورى که نياز به هوشيارى دارد.
ـ پرهيز از مصرف الکل و تضعيفکنندههاى دستگاه عصبى مرکزي. زيرا حالت تخديرى ممکن است افزايش يابد.
ـ بعد از مصرف طولانيمدت بهطور ناگهانى دارو را قطع نکنيد.
تداخل با تستهاى آزمايشگاهي:
مثبت کاذب: تست کومبس مستقيم.
درمان مصرف بيش از حد دارو: لاواژ، ذغال فعال، کنترل الکتروليتها و علائم حياتي. |
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.