تولازولین - TOLAZOLINE HCL



	نام فارسى		تولازولين

	نام انگليسى		TOLAZOLINE HCL

	نام تجارى دارو		Priscoline

	گروه دارويى		گشادکننده عروق محيطي، ضدفشارخون.

	گروه شيميايى دارو		از مشتقات ايميدازول است.

	مكانيسم اثر		با اثر مستقيم شل‌کنندگى روى عضله صاف عروقى باعث گشادشدن عروق محيطى مي‌شود. هم‌چنين گيرنده‌هاى آدرنرژيک آلفا و بتا را نيز تضعيف مي‌کند.

	موارد مصرف		افزايش فشارخون ريوى مداوم در نوزادان، بهبود جريان خون در اختلالات عروق محيطى مانند بورگر و رينود.

	ميزان مصرف		هيپرتانسيون ريوى پايدار: نوزادان: وريدى ۲ـ۱ mg/kg از طريق scalp vein، انفوزيون وريدى ۲ـ۱ mg/kg/hr. اختلالات عروق محيطي: بالغين: ۵۰ـ۱۰ mg چهار بار در روز وريدي، عضلانى يا زيرجلدي، يا ۲۵mg داخل شريان (آهسته) سپس ۷۵ـ۵۰ mg يک تا دوبار در روز. بهبود تصويرى عروقى قبل از آرتريوگرافي: بالغين: ۵۰ـ۵/۱۲ mg داخل شريان قبل از آرتريوگرافي. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، CAD, CVA (بيمارى شريان کرونري).

	توضيحات دارو		عوارض جانبي: قلبي‌عروقي: افت فشارخون وضعيتي، تاکيکاردي، ديس‌آريتمي، افزايش فشارخون، کلاپس قلبى عروقي. تنفسي: خونريزى ريوي، ادرارى تناسلي، خيز، اوليگوري، هماچوري. گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، زخم پپتيک، خونريزى گوارشي، هپاتيت. پوستي: گرگرفتگي، سوزن سوزن شدن، راش، لرز، عرق‌کردن، افزايش فعاليت pilomotor. خوني: ترومبوسيتوپني، لکوپني. احتياطات: در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، زخم پپتيک فعال، شيردهي، تنگى ميترال بااحتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. اوج اثر: عضلانى / زيرجلدى ۶۰ـ۳۰ دقيقه. مدت اثر: ۴ـ۳ ساعت. دفع: کليوى (نيمه عمر ۴ـ۵/۱ ساعت). تداخلات داروئي: مصرف همزمان الکل باعث واکنش شبه دي‌سولفيرام مي‌شود؛ نوراپي‌نفرين باعث افزايش ناگهانى فشارخون و سپس افت فشارخون پارادوکسيکال مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ گازهاى خونى شرياني، الکتروليت‌ها و علائم حياتى را در نوزادان بررسى کني. ـ فشارخون و تعداد نبض را طى درمان تا تثبيت وضع بيمار بررسى نمائيد. فشارخون را در حالت خوابيده و ايستاده کنترل کنيد چون افت فشارخون وضعيتى شايع است. ـ تست‌هاى خوني: CBC، پلاکت را براى پى بردن به ترومبوسيتوپنى و آگرانولوسيتوز انجام دهيد. ـ تست‌هاى کبدى ALT, AST، بيلي‌روبين، آنزيم‌هاى کبدى ممکن است افزايش يابند. توصيه‌ها: ـ دارو را به‌صورت وريدى و بدون اينکه آن را رقيق نمائيد به ميزان ۱۰mg يا کمتر در عرض ۱ دقيقه بدهيد يا ممکن است آن را در محلول‌هاى سازگار رقيق کرده و در عرض يک ساعت آن را انفوزيون کنيد. ـ اگر سردرد ايجاد شد به بيمار داروى ضد درد بدهيد. ـ در تزريق داخل شريانى مريض بايد در حالت درازکش باشد. ـ بيمار بايد در طى درمان نشسته يا درازکشيده باشد. روش تهيه / تجويز: ـ دارو را در دماى اطاق و دور از نور نگهدارى کنيد. ارزيابى باليني: پاسخ‌درماني: کاهش در افزايش فشارخون ريوى يا حجم نبض، افزايش دما در اندام‌ها، توانائى قدم زدن بدون درد. گرفتارى کبدي: تهوع، استفراغ، زردى اگر اين علائم ظاهر شوند مصرف دارو بايد قطع گردد. براى خونريزى از دستگاه گوارشي، بر استفراغ با زمينه قهوه‌اي، افزايش تعداد نبض و درد در ناحيه بالاى معده تأکيد داشته باشيد. ـ نواحى گرفتار را از نظر تغيير در دما و رنگ کنترل کنيد. آموزش به بيمار و خانواده: ـ زردي، ادرار تيره، درد مفصل، خستگي، احساس ناخوشي، کبودى و خونريزى خودبه‌خودى را گزارش کنيد چون ممکن است بيانگر ديسکرازى خونى باشد. ـ اگر دارو براى بيماري‌هاى عروق محيطى تجويز شده باشد، بيمار براى جلوگيرى از انقباض عروقى شديد لازم است که از مصرف سيگار کاملاً خوددارى کنيد. ـ بيمار بايد تا تثبيت سطح دارو بايد از فعاليت‌هاى مخاطره‌آميز اجتناب کند چون ممکن است گيجى رخ دهد. درمان مصرف بيش از حد دارو: به بيمار مايعات وريدى تجويز کرده و سر بيمار را در وضعيت پائينى قرار دهيد.