چرا عربستان سعودی نمی تواند ۷۵۰ میلیارد دلار دارایی اش در آمریکا را بفروشد؟

تهدید توخالی عربستان سعودی برای ضربه زدن به اقتصاد آمریکا

ساعت ۲۴-در سالهای اخیر بحث های زیادی بر سر این موضوع در گرفته است که چه بر سر آمریکا و اقتصادش خواهد آمد چنانچه مقامات چینی تصمیم بگیرند حدود ۱۳۰۰ میلیارد دلار اوراق قرضه دولتی یا اوراق خزانه آمریکا را که تخمین زده می شود در اختیار داشته باشند، به ناگهان بفروشند. این روزها، علاوه بر موضوع چین، مساله عربستان هم به موضوع یاد شده اضافه شده است.

به گزارش ساعت ۲۴، در هفته های اخیر، شایعه شده بود که سعودی ها قصد دارند اوراق قرضه و خزانه ای را که در اختیار دارند و تخمین زده می شود حدود ۷۵۰ میلیارد دلار ارزش داشته باشد، بفروشند. اما این شایعات هم، مانند شایعات مربوط به چین، در واقع بی معنی اند. اکنون موقعیت مناسبی است که توضیح دهیم چرا هر استراتژی مبتنی بر «فروش اوراقی» غلط از آب در می آید.

سقوط قیمت انرژی، دارایی های عربستان سعودی را در هم کوبیده است. قیمت نفت در حوالی ۴۰ دلار به ازای هر بشکه در نوسان است و سعودی ها در عین حال به نفتی در حدود ۸۰ دلار به ازای هر بشکه نیاز دارند تا بودجه ملی را متعادل نگه دارند. بودجه سالانه این کشور در سال گذشته ۱۰۰ میلیارد دلار کسری داشت و پیش بینی می شود که این کسری بودجه در سال آینده به میزانی حدود ۱۹ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور برسد.

مازاد بودجه جاری ۱۰ درصدی عربستان سعودی در سال ۲۰۱۴، در سال ۲۰۱۵ به یک کسری بودجه ۸.۲ درصدی بدل شد. در غیاب احیای مجدد قیمت های انرژی، به نظر می رسد مقامات سعودی راه دیگری جز نقد کردن برخی دارایی هایشان برای سرپوش گذاشتن بر کسری بودجه شان نداشته باشند. آنها به تازگی ۱۰ میلیارد دلار از کنسرسیومی از بانک های جهانی پول قرض کرده اند، استقراضی بین المللی که برای نخستین بار پس از جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ رخ می دهد.

عربستان سعودی سومین دارنده بزرگ دارایی های مبتنی بر دلار در آمریکا است و البته ترکیب دقیق این دارایی ها مشخص نیست. سوال اینجاست اگر به هر دلیلی سعودی ها تصمیم بگیرند با توسل به «دامپینگ» این دارایی ها را در مدت زمان کوتاهی بفروشند، چه بر سر اقتصاد ایالات متحده آمریکا و یا اقتصاد جهانی خواهد آمد؟

احتمال وقوع این رویداد به دلایل متعدد، بسیار کم است. پیش از هر چیز، فروش صدها میلیارد دلار در مدت زمانی بسیار کوتاه، کاری نیست که به آسانی بشود آن را مدیریت کرد. ۷۵۰ میلیارد دلار، رقمی قابل توجه از حدود ۶۲۰۰ میلیارد دلار اوراق خزانه آمریکایی ای است که در دست خارجی هاست و باز هم رقمی قابل توجه از ۱۲۶۰۰ میلیارد دلار قروض دولت آمریکا که در دست مردم است. چنانچه فرض کنیم آنها بتوانند این دارایی ها را به فروش هم برسانند، با این کار بهای دلار را کاهش خواهند داد و به این ترتیب، سرمایه های باقی مانده برای خودشان را هم از دست خواهند داد. این سناریو برای عربستان سعودی که همین حالا هم با کاهش اعتبار اقتصادی رو به رو شده است، کاملاً دور از ذهن است.

ثانیاً، با در نظر گرفتن این موضوع که تمامی مبادلات مبتنی بر دلار در نهایت باید از نظام مالی آمریکا عبور کنند، سعوی ها بعد از فروش دارایی های مبتنی بر دلار، باز هم باید تمام یا بخشی از دلارهایشان را بفروشند. تغییر واحد پولی هم البته متضمن ریسک بزرگتری است. دلار هنوز هم به عنوان امن ترین واحد پولی جهان، در قیاس با دیگر واحدهای پولی مانند یورو، به نظر می رسد.

به گزارش ساعت ۲۴، افزون بر این، ژست فروش دارایی های ۷۵۰ میلیارد دلاری، از جنبه های مختلف گزافه گویی به نظر می رسد. صندوق دارایی های سعودی ها که به نام SAMA شناخته می شود، در سال ۲۰۱۴ میلادی ۷۵۰ میلیارد دلار ارزش داشت اما به دلیل نیاز سعودی ها برای سرمایه گذاری در زمینه های اجتماعی و فروش دارایی های آن، این صندوق اکنون ۶۸۵ میلیارد دلار ارزش دارد. البته تمام این دارایی های در قالب دلار نیستند. عربستان سعودی دارایی های بسیاری در قالب سایر ارزهای جهان و در کشورهای مختلف دارد. در نهایت باید گفت که دامپینگ دارایی های ایالات متحده، انتخابی نیست که کشورهای دارنده این دارایی ها بتوانند به آن فکر کنند.

محمد مهدی حاتمی-ساعت 24

منبع: نشنال اینترست