رضایت آلمان از اتحادیه اروپای بدون انگلیس
آلمان بدون جنگ فاتح اروپا شده است
ساعت ۲۴-یکی از طرح جلدهای مجله اشپیگل، پیش از آنکه بریتانیا بخواهد از اتحادیه اروپا جدا شود، نوشته ای بود با این مضمون:«لطفاً جدا نشوید!». آلمانی ها از بریتانیایی ها می خواستند در اتحادیه اروپا بمانند، چرا که دست کم از منظر آلمان، برگزیت یک فاجعه بوده است. اما آیا واقعاً آلمانی ها از نبود انگلیسی ها تا این حد ناراحت اند؟
به گزارش ساعت ۲۴، افزون بر این ها، عمده مشکلات اتحادیه اروپا و منطقه یورو اکنون بدون توجه بر سر جای خود باقی مانده اند. ولفگانگ شابله، وزیر امور دارای آلمان در مصاحبه ای ادعا کرده بود که اسپانیا، پرتغال و ایرلند بر مشکلات مالی شان فائق آمده اند و اوضاع یونان هم خوب است. با این همه، ما می دانیم که یونان ورشکسته شده است، هر چند مقام های اتحادیه اروپا بخواهند بازی وانمود کردن و به تعویق انداختن فروپاشی اقتصادی این کشور را ادامه دهند. اسپانیا نیز حتی بر اساس بهترین سناریوهای موجود و تحت نظارت حزب محافظه کار این کشور، قادر نیست نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی خود را تثبیت کند. پرتغال هم بار بدهی سنگینی دارد که دست کم به اندازه بار بدهی های ژاپن است (حدود ۴۰۰ درصد تولید ناخالص داخلی این کشور) و به این مشکل باید کاهش جمعیت، کمبود آموزش و نوآوری و ورشکستگی را هم اضافه کرد. ایرلند رقابتی بوده و هست اما در موقعیتی نیست که بتواند بار سنگین بدهی های دولتی و خصوصی خود را صاف کند.
تنها به لطف سیاست های تسهیل مقداری و نرخ بهره منفی بانک مرکزی اروپا است که این اتحادیه توانسته تا این لحظه از خطر فروپاشی فرار کند. اما خبر بد این است که بانک مرکزی اتحادیه اروپا تنها می تواند زمان بخرد. این نهاد نمی تواند کاری برای بدهی های سنگین کشورهای عضو انجام دهد. تنها سیاستمداران می توانند برای این بحران کاری انجام دهند، اما آنها هم نگران موقعیت خود در انتخابات هستند و این در حالی است که بدهی ها روز به روز بیشتر می شوند و عدم تعادل در اقتصادهای کشورهای عضو جولان می دهد.
آلمان اتحادیه را ضعیف می خواهد
آلمان شاید تنها کشوری باشد که یک اتحادیه اروپای ضعیف را به اتحادیه اروپای قوی ترجیح می دهد. این کشور از رشد مازاد تجاری اش خرسند است، مازاد تجاری ای که پیش بینی می شود تا پایان سال ۲۰۱۶ به ۹ درصد از GDP این کشور برسد. در واقع، قدرت اقتصادی آلمان یکی از همان موضوعاتی بود که در بحث های حول برگزیت، در مورد آن صحبت می شد. روزنامه انگلیسی تلگراف، به صورتی غیر مستقیم به این موضوع اشاره کرده بود:
«کلید موفقیت آلمان این است: این کشور در یک واحد پولی ضعیف شریک شده است (واحد پولی که اگر آلمان نبود حتی ممکن بود سقوط کند) و این واحد پولی به این کشور اجازه می دهد صادراتی بسیار ارزان تر از زمانی داشته باشد که واحد پولی اش مارک بود. بنابراین، این کشور به رشد اقتصادی خود در نسبت با متحدانش مانند ایالات متحده آمریکا ادامه خواهد داد اما این رشد در قیاس با کشورهایی که در منطقه مالی یورو هستند، مشخصاً فرانسه و ایتالیا، کشورهایی که می خواهند به واحدهای پولی فرانک و لیر برگردند، بسیار بیشتر است. افزون بر این، تمام صادر کنندگانی که در اتحادیه اروپا وجود دارند از به هم ریختگی های قانونی این اتحادیه در زمینه کالا و اشتغال که رقبای خارجی را از بازار انحصاری این اتحادیه دور نگه می دارد، بهره مند می شود. خارجی ها باید هزینه زیادی بدهند اگر می خواهند به بازار انحصاری اتحادیه اروپا دسترسی داشته باشند.»
به گزارش ساعت ۲۴، نویسنده این مطلب در تلگراف نتیجه می گیرد:«سلطه آلمان بر اتحادیه اروپا به این معنی است که این کشور بدون آنکه جنگی راه بیندازد، فاتح اروپا شده است. پیوستن به اروپا به معنی پیوستن به رایش چهارم است.»
فارغ از این لفاظی ها، بنا بر این دیدگاه، رمز اصلی موفقیت آلمان در دامپینگ به وسیله واحد پولی و رقابت های غیر منصفانه نهفته است و راه حل تنها این خواهد بود که قدرت صادراتی آلمان محدود شود. اما قدرت این استدلال پوپولیستی در کجا نهفته است؟ پاسخ این است که این استدلال هم مانند هر استدلال پوپولیستی دیگری، بهره ای از واقعیت دارد. آلمان در طول سالیان گذشته از ضعف واحد پولی یورو بهره برده است. آلمان از زمان معرفی یورو، بر تولید کالاهای ارزان تر تمرکز کرده است نه کالاهای هوشمندتر و نشانه آن هم این است که سرانه بهره وری در این کشور رشدی نداشته است.
آلمانی اگر از خروج بریتانیا از اتحادیه ناراضی بوده اند و اگر نمی خواهند کشورهای دیگر هم یک به یک از منطقه مالی یورو خارج شوند، باید تغییراتی در سیاست هایشان اعمال کنند. متأسفانه اما سیاستمداران و اقتصاددانان آلمانی به جای آنکه مشق شب خویش را درست انجام دهند، زبان به انتقاد از سایرین گشوده اند.
آنها با هزینه کردن پول بیشتر در خانه مخالفت می کنند، با کسب درآمد از بدهی ها توسط بانک مرکزی اتحادیه مخالفت می کنند و مخالف خروج از منطقه مالی یورو هم هستند. به این ترتیب، آنها در حالی که اروپا در رکود به سر می برد، فشارهای وارد بر سیستم را افزایش می دهند.
به گزارش ساعت ۲۴، در شرایط فعلی، اگر در هر یک از کشورهای عمده اتحادیه اروپا احزابی سر برون آورند که از ماندن در اتحادیه اروپا بترسند و بخواهند از آن خارج شوند، شاید نگاه به تجربه برگزیت راه گشا باشد. در شرایط کنونی موضوع تنها بر سر زمان وقوع این رخدادهاست و نه خود آنها.
منبع: گلوبالیست
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.