رفتن به محتوا
تلویزیون سام با ۲ سال ضمانت سام سرویس
کد خبر 422290

دکتر فرشاد فاطمی تشریح کرد

دلیل نا محبوبیت بازرگانان و کارخانه‌داران

ساعت24-واقعیت این است به دلایل مختلف بخش خصوصی و اصولی که بر رفتار این بخش حاکم است در کشور ما به‌عنوان یک مسئله قابل‌قبول در نظر گرفته نشده است. یکی از موارد برداشت غلط از فرهنگ خصوصی‌سازی در مورد بیشینه کردن سود و کسب منفعت است که دارای بار منفی نیز است.

خبر
در اصطلاح اقتصادی سودجویی توصیفی منصفانه از رفتار انسان است. نکته دوم اینکه بخش خصوصی برای خود مسئولیت اجتماعی قائل نبوده است و به همین دلیل جمع‌آوری ثروت فقط در لایه‌های سنتی منجر به بهبود وضعیت اجتماعی می‌شد ولی در ساختارهای مدرن تأثیری بر اقتصاد نداشته است. به‌عنوان‌مثال فردی که در صدسال پیش به‌تدریج مراحل رشد را طی می‌کرد اثر آن در جامعه مشهود بود. مانند ساخت مسجد و کاروانسرا و کمک به فقرا در شهرهای کوچک که باعث رونق شهر و حفظ مسئولیت اجتماعی افراد می‌شد. ولی در جامعه مدرن امروزی بخش خصوصی کمتر به مسئولیت اجتماعی خود واقف است و اگر هم عملی انجام دهد به‌اندازه‌ای نیست که اثرات آن بر جامعه باقی بماند. نکته سوم این است که بعد از دهه پنجاه به‌واسطه بزرگ شدن دولت , بخش خصوصی نیز در عمل دنبال گرفتن رانت از دولت بود به همین خاطر بخش خصوصی به محیط اجتماعی اطراف خود کم توجه شده و بیشتر به دولت و منافعی که از طرف دولت به این بخش می رسد بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. بدین معنی که بخش خصوصی کشور بیشتر دولتی زده شده تا با لابی کردن با اصحاب دولتی به منافع خود برسد. از طرفی افزایش دخالت دولت در کسب و کار بخش خصوصی باعث شده این بخش به جای احساس تعلق کردن به جامعه ای که فرآیند رشد وی را فراهم کرده است احساس خودبزرگ بینی می کند و به جای برگرداندن فرآیند به بطن جامعه انتظار قدردانی از آن جامعه را دارد. نکته بعدی این است که در فرآیند خصوصی سازی چند دهه اخیر یک موجود جدید متولد شده است به نام «بخش خصولتی». این بخش مانند شترمرغ ی است که هر کجا منافع اقتضا کند خود را دولتی یا خصوصی معرفی می کند. این کار باعث تضعیف گفتمان بخش خصوصی اصیل شده است. احساس بخش خصوصی این است که همواره از طرف بخش دولت و فضای کسب و کار تحت فشار است و این فضا را مناسب نمی بیند به همین خاطر احساس دین به انجام درست امور نمی کند و این نیز به نوبه خوبه اثر منفی بر رابطه بخش خصوصی و جامعه میگذارد.

پیوند با شهروندان

واقعیت این است که بخش خصوصی کشور ساختار همگنی ندارد. ولی اگر بخواهیم میزان دخالتهای دولت و موانع کسب و کارهای افراد را درنظر بگیریم بخش خصوصی که در این شرایط بر پای خودش ایستاده و تلاش در جهت ارتقای اقتصاد کشور می کند از امتیاز مثبت خوبی برخوردار میباشد. زیرا این بخش همیشه در رقابت غیر منصفانه با بخش دولتی و در چند سال اخیر با بخشهای «خصولتی» بوده است. باید بخش خصوصی یک رابطه ارگانیک بین خود و جامعه تعریف کند که متاسفانه در کشور وجود ندارد. بخشی از این قضیه به مدرن شدن جامعه برمی گردد. در گذشته نهادهایی وجود داشتند که کمک میکردند بخش خصوصی سنتی با پایگاههای عمومی مردمی ارتباط تنگاتنگی داشته باشند که در این دوره از ضعف بسیاری برخوردار است. بخش خصوصی باید بتواند با مجموعه ذینفعانی که بخش عمده آنها را آحاد مردم تشکیل میدهد یک رابطه سالم و ارگانیگ به وجود آورد. از طرف دیگر برای کارایی بیشتری داشته باشد باید موانعی که دولتها برسر راه آنها قرار داده اند برداشته شود یا حداقل کاهش یابد. نکته بعدی این است که بخش خصوصی نیازمند آن است که مسئولیت اجتماعی خود را در مقابل جامعه انجام دهد. اگر بخواهیم جامعه توسعه یافتهای داشته باشیم باید بخش خصوصی باید بتواند به وظایف مدرن خود عمل کند. انجام این عمل به نوبه خود نیازمند داشتن بخش خصوصی مدرن و با کارکردهای توسعه گرا است. سخن اخر اینکه کشور نیاز دارد در سطوح کوتاه مدت و میان مدت و بلندمدت به بازتعریف نقش بخشهای مختلف در اقتصاد بپردازد. در بلندمدت می توانیم برای مفاهیمی همچون خلق ثروت و ایجاد ارزش افزوده و دنبال کردن نفع شخصی یک هویت معناداری تعریف کنیم تا در ذهن جامعه این امور به‌عنوان بار منفی جلوه گر نباشد. در میان مدت نیز مداخلات دولت در بخش خصوصی کاهش یابد و بخش خصوصی نیز خود را در چهارچوب قابل‌قبول دولت و جامعه باز تعریف کند.

نامه اتاق بازرگانی – دی ماه 1397

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تازه‌ترین خبرها