فاجعه دلارپاشی به روزنامه ها رسید
رنج آگاهی و پلیدی یک تصمیم
ساعت24 - تجربه نشان میدهد دنیاهای پرشماری در جامعههای انسانی زاد و رشد کرده و ماندگار شدهاند. دنیای روزنامهنگاری در ایران نیز یکی از این دنیاها به حساب میآید که سرشت و سرنوشت آنها بازتابدهنده گوشهای از ویژگیهای جامعه ایران به حساب میآیند.
دنیای روزنامهداران ایرانی این دو دهه تازه سپری شده که هنوز زنده است و از روزنههای باقیمانده برای ادامه حیات استفاده میکند نیز خواندنی و درسآموز است. روزنامه «جهانصنعت» یکی از بازیگران پایدار و ویژه دنیای روزنامهنگاری در ۱۵ سال تازه سپری شده است؛ روزی که محمدرضا سعدی مدیر و مالک این روزنامه در پاییز ۱۳۸۳ از من خواست در راهاندازی روزنامه «جهان صنعت» به او کمک کنم شاید باورم نمیشد که این روزنامه به شکل مرتب و منظم و با بهترین چاپ و کاغذ تا امروز ادامه داشته باشد. اما این واقعیت امروز رخ داده و روزنامه «جهان صنعت» بدون سنجاق کردن خود به دولتها یا زیرمجموعهای از دولتها راه خود را از میان گردابها و خاکپاشیهای سیاستمداران و رانتسازان و رانتخواران هموار کرده و تا امروز به پیش آمده است. همه کسانی که در بازشناسایی روزنامههایی با جنس خوب و جنس ناب و جنس ناباب و تقلبی مهارت دارند نیک میدانند روزنامه «جهان صنعت» از زمان زاد و رشدش تا امروز به روزنامهای با جنس ناب تعلق دارد. «جهان صنعت» البته در سالهای زندگی خود هرگز صاحب شوکت و جلال مادی نشده است- که اگر بنیانگذارانش میخواستند، میشد- و نسبت به روزنامههای دولتی و شبهدولتی از نظر شمارگان در اندازه متوسط باقی مانده است. اما به گواه همه فعالان اقتصادی و اقتصاددانان و علاقهمندان به اقتصاد سیاسی، روزنامه «جهانصنعت» در راه نقد و آگاهیبخشی نسبت به نهادهای قدرت به ویژه نقد سیاستهای اقتصادی دولتهای سیدمحمد خاتمی، محمود احمدینژاد و حالا دولت حسن روحانی با بضاعت کارشناسی و البته شجاعت ذاتیاش پا پس نکشیده و روزنههای نقد کارشناسی را باز نگه داشته است. روزنامه «جهان صنعت» از همان روز نخست زاد و رشد خود تا امروز نقد اقتصاددولتی و نقد پیامدهای اقتصاد دولتی رانتساز را در دستور کار داشته است و اکنون نیز از جایی آسیب میبیند که وجود زیان بار آن را بارها و بارها در دستور نقد قرار داشته است. توزیع ستمکارانه ارزهای کمیاب شهروندان بردبار این مرز و بوم با احتساب هر دلار برابر ۴۲۰۰ تومان از سوی دولت دوازدهم از بهار پارسال تا امروز که بارها و بارها از سوی اقتصاددانان و رسانههای هوادار شفافیت از جمله روزنامه «جهان صنعت» نقد شده بود حالا کار را به جایی رسانده است که کاغذ روزنامه به یک کالای نایاب تبدیل شده و روزنامههای غیروابسته به رانتهای پیچیده را در تنگنای ادامه یا عدم ادامه انتشار قرار داده است. در حالی که اطلاعات در دسترس نشان میدهد صدها تن کاغذ روزنامه با دلار ۴۲۰۰ تومان وارد شده است و نهادهای پرشمار دولتی برای سود بردن از مابهالتفاوت دلار دولتی و دلار آزاد صف کشیده و راه ورود آن را به بازار مسدود کردهاند برخی از روزنامهها از جمله روزنامه «جهان صنعت» در راه باریک و تاریک و ستمگرانه نبود کاغذ به ناچار شاید گزینه عدم انتشار را در پیش بگیرد. این بدترین گزینه برای بنیانگذاران روزنامهای است که تا امروز سرافرازانه و بدون اینکه از نقد قدرت دست بکشد خواهد بود. امید این است که راههای بسته شده رانتجویانه و دردسرسازی که مرگ ناخواسته روزنامهها را میخواهند باز شده و صدای بلند آگاهیبخشی روزنامههای آزاد همچنان بلند باشد.
سرمقاله روزنامه جهان صنعت دوشنبه 16 اردیبهشت
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.