دکتر محمد طبیبیان افزایش قیمت بنزین را تحلیل کرد
دیگ جوشان اقتصادایران وآب داغی که دردیگ نمی ماند
ساعت 24 - -این روز ها موضوع تصمیم دولت در مورد افزایش قیمت بنزین خبر ساز و مورد بحث است . رصد اخبار نشان می دهد دراعتراض به این تصمیم در برخی مناطق اعتراض های مردمی هم رخ داده است.تنگنای پدیدار شده را باید از زاویه های گوناگون نگاه کرد.
۲ -آیا تداوم قیمت های پایین نگه داشته شده مقدور است؟ جواب منفی است. وقتی حامل های سوخت مثل بنزین و گازوییل با کشتی، تانکر، باک اضافی، موتورسوارهای پرشمار مرزی، کول بربه صورت عمده و درمقیاس چندین تن و یا به صورت جزیی و چند لیتر از مرز خارج می شودو از طرفی قیمت ها به نحوی است که تولید پالایشگاه ها به صرفه نیست و مردم هم به صورت ضایعه آمیز به مصرف ادامه می دهند( کجای دنیا دوردور زدن یک سرگرمی است؟) و یک گواه آن هوای آلوده شهر ها است بنابر این می توان دریافت که این مجموعه شرایط قابل تداوم نبوده است.
۳ - آیا توجیهی که دولت به کار می برد قابل دفاع است؟ یعنی بنزین را گران می کنیم که به عده ای پول نقد بیشتری بدهیم. این هم مانند اقدام دولت قبلی که توزیع پول نقد را به همه آغاز کرد و زمینه ساز تورم تشدید شونده ای شد قابل توجیه و دفاع نیست. با کاهش در آمد نفت به دلیل تحریم ها دولت به جای استفاده از فرصت برای اصلاح اساسی از جمله در بودجه و حذف بسیاری ردیف ها و دستگاه ها و کاهش مصارف منابع عمومی از جمله جریان های مالی خارج از بودجه، به جای اصلاح اقتصادی گسترده، اما دولت دستش را عمیق تر در جیب مردمی که از شرایط اقتصادی تحت فشار و در رنج هستند فرو برده است. فشار مالیاتی را افزایش داده به فکر مالیات های جدید هستند. افزایش قیمت بنزین هم که قرار است عاید وزارت نفت، پالایشگاه ها و حمل و نقل نشود و برای ترمیم، ظرفیت سازی و سرمایه گذاری صرف نشده بلکه به خزانه دولت ریخته شود تا چرخ آسیای نا کار آیی، تورم زایی و هزینه های غیر قابل توجیه به چرخیدن ادامه دهد، این شیوه نتیجه ای جز مشکل سیاسیون در کسب رضایت موقتی افرادی که به پول مفت عادت می کنند ندارد.
۴ - آیا این سیاست می تواند تورمی باشد؟ این کار می توانست ضد تورمی هم باشد اگر همراه با یک برنامه اصلاحات مالی و پولی و اعمال محدودیت اکید بر رشد نقدینگی انجام شده و بخش قابل ملاحظه ای از عواید صرف باز پرداخت بدهی دولت به بانک مرکزی و کاهش پایه پولی می شد. این شیوه در دستور کار نیست. اما در حال حاضر این سیاست به خودی خود تورمی هم نیست.بلکه چنانکه گفته شد ناشی از فشار های تورمی ای است که از سال ها قبل به اقتصاد کشور دمیده شده. به صورت تمثیل می توان گفت اقتصاد کشور مثل دیگ جوشانی است که هرچه با فشار دست سعی در نگه داشتن سرپوش آن کنند بخار آب داغ خواه نا خواه از اطراف بیرون می زند.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.