نوشته شیرین هانتر در سایت صادق خرازی با تیتر احتمال شکست استراتژی ایران و ریسک های آینده

آمریکا و اروپا از ایران نترسیدند

ساعت 24 - ایران در هفته های تازه سپری شده گام چهارم در کاهش تعدات برجامی خود را برداشت و اعلام کرد در صورتی که اروپا به تعدات خود در بستر خرید نفت ایران عمل نکند گام پنجم را نیز برمی دارد و امیدوار است این رفتارها و تصمیم ها به ترس اروپا منجر شده و تحریم نفت ایران تمام شده یا کاهش یابد. دکتر شیرین هانتر (Shireen Hunter)، نویسنده و استاد دانشگاه جورج تاون در واشنگتن دی سی درمقاله ای که از سوی سایت دیپلماسی ایرانی برای خوانندگان برگزیده و ترجمه شده با صراحت می نویسد آمریکا و اروپا از این گامهای برداشته شده ایران نترسیدند.

dir="RTL">شیرین هانتر به شرح زیر این موضوع را کالبد شکافی کرده است: "استراتژی ایران برای ترساندن ایالات متحده و اروپا و ترغیب آنها به پایان دادن به تحریم های اقتصادی در ازای بازگشت کامل به تعهدات هسته ای تا کنون نتیجه ای در بر نداشته و دلیل آن هم واضح است. هیچ یک از اقدامات ایران تا اینجای کار تهدیدی جدی برای ایالات متحده یا اروپا ایجاد نمی کردند، اما می توانند ضرر سنگینی برای ایران به دنبال داشته باشند. برای نمونه، اگرچه ایران در تئوری می تواند برای مدت کوتاهی تنگه هرمز را ببندد، اما چنین اقدامی آن را در معرض حمله تلافی جویانه نظامی ایالات متحده و شاید حتی اروپا قرار دهد. چنین اقدامی همچنین سبب می شود معدود طرف های تجاری ایران از جمله چین و روسیه با آن درگیر شوند.عقب نشینی ایران از تعهدات هسته ای هم آنقدری نگران کننده نیست که باعث تغییر رفتار آمریکا و اروپا شود. به رغم همه سر و صداهای دو دهه اخیر درباره توانایی ایران در تولید سلاح هسته ای در مدت زمانی نسبتا کوتاه، ایران واقعا شرایط چنین اقدامی را ندارد. اگر نگرانی از چنین تهدیدی جدی بود، بی شک تا کنون تاسیسات هسته ای ایران هدف نوعی حمله نظامی پیشگیرانه قرار گرفته بود. عقب نشینی ایران از تعهدات هسته ای صرفا موضع سیاستمداران جنگ طلب در آمریکا و اروپا را قدرتمند می کند و بازیگران خاورمیانه را به سمت حمله پیشگیرانه سوق می دهد. چنین اقداماتی قطعا برای بازیگران غربی و خاورمیانه نیز هزینه زیادی در بر خواهد داشت و با خطر جنگی تمام عیار در منطقه همراه خواهد بود؛ اما بی شک، ایران در چنین جنگی بیشترین ضرر را متحمل خواهد شد. اما حتی اگر این بدترین سناریو تحقق نیابد، احتمال اینکه ایران با فشارهای بیشتری از جمله تحریم های سازمان ملل متحد مواجه شود زیاد است. "

راهکار جایگزین چیست؟

شیرین هانتر اماراه حل ارایه داده ومی نویسد: "با توجه به اینکه احتمال موفقیت استراتژی کنونی ایران اندک است و این رویکرد مخاطرات زیادی در بر دارد، سوال این است که گزینه بعدی ایران چیست؟ با توجه به موضع گیری آیت الله علی خامنه ای، رهبر معظم ایران، درباره مذاکرات با واشنگتن و ماهیت چنددستگی سیاسی در داخل ایران و با توجه به عدم تمایل دولت ترامپ به تسهیل تحریم ها به عنوان پیش شرط مذاکره، پیشنهاد گفت و گو بی فایده است. در چنین شرایطی ایران گزینه های حقیقی زیادی ندارد. با این حال، می تواند سیاست هایی را برای کاهش مخاطره فشار سیاسی و اقتصادی بیشتر به اجرا گذارد. اول اینکه تهران باید به بی نتیجه بودن استراتژی فعلی خود در عقب نشینی از تعهدات هسته ای و تهدید به خروج از ان پی تی پی ببرد و نشان دهد که برخلاف ایالات متحده، به تعهدات خود احترام می گذارد. دوم، ایران می تواند با آزاد کردن زندانی های اروپایی و آمریکایی حسن نیت خود را نشان دهد چرا که این زندانی ها به عنوان تراشه چانه زنی ارزشی ندارند. سوم، آزادی فرهنگی و شکیبایی بیشتر در برابر مخالفان سیاسی است. سیاست های فرهنگی ایران هزینه اقتصادی سنگینی برای این کشور داشته و به فرار سرمایه به امارات، ترکیه، اروپا، آمریکا و حتی کشورهایی همچون ارمنستان و گرجستان انجامیده اند. نهایتا اینکه ایران باید دستورکار سیاست خارجی مثبت تر و واقع گرایانه تری اتخاذ کند؛ برای نمونه، می تواند منافع ملی ایران را در اولویت قرار دهد و از تلاش برای دستیابی به اهدافی غیرواقعی دست بردارد."