ساعت 24 بررسی می کند
هراسان باشیم یا همه چیز درست می شود؟
ساعت24-دراین روزهای عجیب ایران ، میلیونها ایرانی به ویژه نان آوران خانواده ها که مسئولیت تامین هزینه های روبه افزایش خود، همسر و فرزندانشان را بردوش دارند می پرسند آینده چه خواهد شد؟ یک پاسخ استیلا یافته در میان حتی نخبگان این است که کسب وکار ایرانیان در دست اندازهایی افتاده که به این زودی برداشته نمی شوند . باورمندان به این پاسخ می گویند درهای اقتصاد ایران در جایی بسته و قفل شده است که با این وضعیت سیاست خارجی به این زودی ها بازنخوهند شد.
رضا زندی روزنامه نگارارشد حوزه نفت ایران درتازه ترین نوشته اش تاکید می کند: "دور اتکا به «درآمدهای نفتی» را در سال ٩٩ خط بکشید. منظورم الف- درآمدهای حاصل از نفت خام ناچیزی است که ممکن است شرکت نفت از راههای مختلف بتواند بفروشد. ب- بخش مهمی از درآمد حاصل از فروش فرآوده‌های نفتی است که هم به جهت کاهش شدید تقاضای جهانی در چند ماه آینده و هم سقوط قیمت نفت، عایدی‌اش با پیش بینی‌های بودجه، فاصله خواهد داشت. ج- درآمدهای حاصل از فروش میعانات گازی است که به جهت سختی عرضه‌اش کم خواهد بود. د- و بالاخره درآمد ناشی از صادرات محصولات پتروشیمی است که تحت تاثیر کاهش تقاضا و کاهش قیمت‌های جهانی، نسبت به سال ٩٨، کم خواهد شد." کارشناسان می گویند با توجه به سهم غیر قابل جایگزینی فوری این اقلام درکل ارزش صادرات ایران به نظر می رسد بدترین رخداد سالهای تازه سپری شده را شاهد خواهیم بود. تجربه همین چند سال نشان می دهد نرخ تبدیل ارزهای معتبر در بازار ارزایران با توجه به این آینده ناامید کننده عرضه ، به سوی بالا خیز برمی دارد . برخی کارشناسان باوردارند تاب آوری سایر بازارها ی ایران دربرابر جهش قیمت ارزهای جهانی درانتهای خود قرار دارد و به همین دلیل افزایش شدید اتفاق نمی افتد. با این همه باید توجه داشت دراین صورت باید منتظر گسترش دامنه و ابعاد رکود باشیم. مجموعه شرایط سیاسی داخلی و خارجی ونیز مناسبات اجتماعی و کاهش درجه همبستگی ملی نشان می دهد چشم انداز کوتاه مدت اقتصادسیاسی نگران کننده است و خانواده های ایرانی باید هراسان باشند .
برخی دیگر اما باوردارند تصویر ارایه شده دربالا تصویری سیاه و تیره است و واقعیت درونی ایران چیز دیگری است.این گروه که درمیان آنها سیاستمداران نقش اصلی را دارند به تصویر دیگری از ایران باور دارند یا نشان می دهند که باوردارند . این گروه می گویند تصویری از ایران وجوددارد که از سرعمد یا فراموشی نادیده گرفته می شود و آن داشتن منابع نیرومندی از سرمایه های استفاده نشده ، شهروندانی امیدوار و نیروی لایزال داخلی است که به دلیل وجود دولت ناکار آمد هدرداده می شود. به باور این گروه از ایرانیان ، اندیشه حاکم بردولت ایران امید بستن به غرب است و همین نقطه به بیراهه رفتن است و اگر نهاددولت و مجلس از این اندیشه دور شود درداخل کشور و در سایر کشورهای جهان آنقدر نیرو وجوددارد که می توانند ایران را از این شرایط دورکنن و نباید شهروندان را هراسان کرد.
واقعیت تا اینجای کار چیست ؟ واقعیت این است که کشورهایی مثل روسیه و چین که به نظر می رسد نیرومند ترین دوستان ایران هستند تا امروز نتوانسته یا نخواسته اند به ایران کمک کنند وکار به جایی رسیده است که ایران همه نیروی دیپلماسی و نیروهای دیگر را دراین مسیر قرار داده است که آمریکا تحریم ایران را بردارد. از سوی دیگر این واقعیت به چشم می خورد که دولت ایران در سال 1398 نتوانست کسری بودجه خود را با تامین درآمد از منابعی غیر از صادرات نفت خام تامین کند و ناچارشد سقف بودجه را کاهش دهد که به نارضایتی منجر شده است. در سال اینده نیز این احتمال با شدت بیشتر وجوددارد که کسری بودجه از راههای مطمئن تامین نشود و بنیانهای تعادلی نیم بند امروز را به هم بزند. ایا واقعا نزد ثروتمندان ایرانی به اندازه مثلا معادل ریالی 15 میلیارددلار درامد ازدست رفته نفت نقدینگی وجوددارد. درصورتی که قیمت دلار برابر با 15 هزار تومان باشد باید رقمی معادل 225 هزار میلیارد تومان نقدینگی باشد که همه آن به عنوان مالیات به دولت داده شود. ایا واقعا بخش خصوصی ایران این میزان پول و درآمد دارد؟ از سوی دیگر باید دید در کوتاه مدت کدام کالاها هستند که می توانند دربازارهای جهانی به میزانی که نفت خام ، پتروشیمی و میعانات گازی و سایر فرآورده های نفتی ارزآوری داشته باشند .
کاش می شد هراسان نشد اما شرط عقل حکم می کند واقعیت ها ی موجود را برآرزوهای بلند ترجیح بدهیم.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.