وقایع اخیر آمریکا و نقش رسانه آزاد

ساعت 24 - سید ابوالحسن مختاباد -در فیلم کوتاهی که از حادثه‌ تاسف‌بار کشته‌شدن جرج فیلد منتشر شده است،هیچ جان آگاهی نمی‌تواند بپذیرد پلیس، که قرار است حافظ جان و امنیت شهروندان باشد، شهروندان با دیدنشان حسی از امنیت و آرامش به دست آوردند، فردی دست بسته را نزدیک به ۹ دقیقه زیر فشار سنگین پای خود بگذارد و جان‌کندن‌های وی و خس‌خس‌های نفسش، را نشنود.

dir="RTL">این فیلم نماد بارز نژاد پرستی است که سال‌هاست درمیان شماری از آمریکا یی ها وجود دارد و بسیار دیده می شود. . حسی که می‌گوید تمامی افراد غیرمن نه تنها حق دیده شدن که حتی حق حیات هم ندارند و اگر قوانین دست و پاگیرنباشد و هراس‌های ناشی از مجازات‌ها، در طرفه‌العینی و به مانند سده‌های گذشته باید آنها را از هستی ساقطشان کرد. فیلم دست و پازدن‌های جرج فیلد می‌گوید، توی پلیس به چه دلیلی خود را در جایگاهی قرار می دهی و گونه‌ای رفتار می کنی که از درد و رنج دیگران نه تنها هیچ آزرده‌خاطرنمی شویکه احساس تشفی خاطر پیدا کنی؟چرا؟ چون حس می‌کنی وجود هر سیاه‌پوستی نه تنها در آمریکا، که در کل دنیا خطرناک است و باید از بین برود. وقتی چنین حسی در تو شکل گرفت و ضمیرت آغشته به چنین اندیشه‌ای شد،آنگاه دست و پا و دیگر اعضای بدنت هم بی‌اعتنا به قوانین موجود و حتی آموزش‌هایی که در اداره پلیس دیده‌ای، بی‌توجه به آیین‌شهروندی، بی‌آنکه حسی از انسانیت و حرمت‌نهادن به همنوع از هر نژاد و رنگی در آن باشد و تنها برای خاموش‌کردن عطش انتقام از یک سیاهپوست، دست به کار می‌شوی و پای تعصب را بر گرده انسانیت و عطوفت می‌نهی .

شهروندانی که در ۷۵ شهر آمریکا به تظاهرات آرام پرداختند و البته برخی افراد که شباهنگام در برخی از این شهرها دست به خشونت‌های فراوان زده‌ وبعضی هم مغازه‌هایی را غارت کردند و به اماکن و وسایل آسیب وارد ساخته‌اند، معترض چنین نگاهی هستند. درمیان این هیاهوها و منازعه های دیده شده دراین رئزها در شهرهای امریکا یک نکته بسیار قابل اعتنا هم خودنمایی می کند ئ آن وجود رسانه‌ آزاد است. رسانه هایی که هیچ نهادی قدرت بند زدن بر آنها را ندارد و خبرنگاران وگزارشگرانشان درکف خیابان و همنفس با تظاهرکنندگان به پوشش دادن واطلاع رسانی خبری و تصویری رخدادها می‌پردازند .رسانه های آزاد این ویژگی را دارند که گزارش های واقعی از رخدادها را در کمترین زمان ممکن در اختیار همگان قرار می‌دهد. البته در این مدت برخورد گروهی از نیروی پلیس برخی شهرها با خبرنگاران هم مناسب نبود، اما همان برخورد نامناسب هم به صورت زنده از تلویزیون‌ها و شبکه‌های خبری پخش شد، نمونه‌اش برخورد با خبرنگار سی‌ان ان و برخی عکاسان که بر حسب تصادف یک عکاس خبری ایرانی هم در میان آنها بود. رسانه‌ آزاد به همه درس می‌دهد؟ به پلیس می‌گوید خودت را کنترل کن؟ به معترضان واقعی تبعیض نژادی آموزش می‌دهد صف خود را از صف غارتگران جدا کنند؟ و به همه شهروندان نیز می‌گوید چرا تبعیض نژادی نکوهیده است و چرا وجود این گونه افراد در نهادهایی مانند پلیس خطرناک است و آسیب‌زا.

آزادی تولید و توزیع آزادانه خبر و گزارش از سوی رسانه سبب می‌شود در نهایت دو طیف از افراد در اقلیت قرار گیرند و جامعه و افکار عمومی خرج آنها را از بقیه افراد سوا کنند:نژاد پرستان و غارتگران؟ و البته درباره هر دوی این طیف و چرایی و چگونگی بروز و ظهورشان بحث می‌کنند و به نخبگان و کارشناسان اجازه می‌دهد تا هر پدیده‌ای را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار دهند و این یعنی آموزش مقابله با نژادپرستی.

جامعه هایی مثل آمریکا با داشتن رسانه های آزاد این فرصت را دارند که مدام به تصحیح اشتباهات خود پرداخته و یک گام جلوتر بروند. یادمان باشد تا قبل از سال ۱۹۶۰ سیاهپوست حتی امکان رای دادن هم نداشت. اما سال ۲۰۰۸ از میان همان سیاهپوستان یک تن رییس جمهور شد. تمدن هامیلی‌متری رشد می‌کنند به شرطی که استبداد رای نباشد و رسانه‌ها آزاد باشند، قدرت را مهار و به نقد بکشند.