در آرزوی رویای خوب

ساعت 24 -امروز محمد شریعتمداری وزیر کار ورفاه اجتماعی ، یکی از باسابقه ترین وزیران دولت دوازدهم درنشست باخبرنگاران تصریح کرد مجموعه شرایط سیاست خارجی ایران به گونه‌ ای است که یکی از دشوارترین سالها را ز نظر تحریم اقتصادی سپری می کنیم .

به نظرمی رسد ادامه این وضعیت دشوار کاررا به جایی می رساند که شهروندان ایرانی باید زره بر تن کرد ه و برای نبرد اقتصادی بزرگ درراه کسب درامدی که بتواند هزینه های روزافزونآنهارا پاسخ دهد آماده شوند. الان وضعیت این است که دونالد ترامپ رئیس ‌ایالات متحده آمریکا بدون هیچ تعارفی و بدون هیچ پرده‌پوشی با صراحت می‌گوید قصد دارد اقتصاد ایران را به بن بست برساند وهرروز که سپری می شود طرحی تازه برای محاصره بیشتر اقتصادایران به ویژه در مسیر کسب درآمد ارزی ایران برمی دارد. شاید گفته شود ایران پیش از این هم این دوران را تجربه کرده و نباید از تشدید تحریم‌ها بیمی به دل راه داد. اما واقعیت این است که شهروندان ایرانی در سال سالهای پیش ودر دورقبلی تخریم در سال 1392 پرچم امید در دست داشتند و به این باوررسیده بودند که دولت یازدهم با راهبرد مدارا باجهان راه گسست تحریم ها را باز می کند که تااندازه ای نیزچنین شد اما اکنون و در سال 1399 روزگار گونه دیکری است و با آن سال تفاوت بنیادین دارد.

واقعیت تلخ دیگر این است دیگر این است که در چهارمین ماه از سال تازه سیاست‌های اصلی اقتصاد ایران متاسفانه سمت و سوی روشنی ندارد و به نظر می رسد سیاستهای اقتصادی به صورت روزمره گرفته می شود و نهادهایی مثل بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و سازمان برنامه و بودجه سیاستهای های اقتصادی منسجم و پیش برنده ندارند و هرروز دنبال این هستند که از ثروتها و پس اندازهای در اختیار شهروندان درآمد به دست آورند تا بتوانند دست کم مزد وحقوق کارمندان دولت را پرداخت کنند. اکنون باید پرسید سیاست ارزی ایران چیست؟ قرار است در سال 1399 چه میوه‌ای از درخت سیاست ارزی مغشوش امسال برداشت کنیم؟ هیچ اقتصاددان و هیچ فعال اقتصادی نمی‌داند تا پایان سال حرکت نرخ ارز به کدام سو است و در مسیر سرازیری یا سربالایی قرار می‌گیرد؟ سیاست تجاری ایران که تابعی بدون قید و شرط از سیاست‌های ارزی شده و زیر ضربه های سنگین نهادهای دولتی قراردارد به کدام سو حرکت خواهد کرد؟ آیا مقام مسئولی در این باره توضیح داده است؟ سیاست‌های پولی نیز از ابهام در رنج است و معلوم نیست بازار اعتبارات در کدام مسیر حرکت خواهد کرد کاهش نرخ بهره بانکی به این بهانه که باید راه برای کاهش تورم باز شود وبرگرداندن نرخ بهره به این بهانه که باید از سرعت گردش پول در سایر بازارها جلوگیری کرد شهروندان و فعالان اقتصادی را سرگردان کرده است. ؟ آیا چشم انداز روشنی برایآینده حتی کوتاه مدت بازارهای سهام، مسکن، اتومبیل، سکه و طلا، اوراق بهادار، بهره بانکی را می‌توان ترسیم کرد؟ این میزان ابهام و سردرگمی در یک دوره 4 ماهه از سال یک پدیده جدید است و در هیچ سالی چنین چیزی دیده نشده بود. از سوی دیگر در سپهر سیاست داخلی نیز سطح منازعات برای کسب قدرت همچنین بی‌نظم، بی‌سروسامان و عجیب و غریب است و افراط و تفریط به نهایت رسیده است. نامها ونشانه هایی که در این روزها برای کسب منصب ریاست جمهوری شنیده می شود چنگی به دل نمی زنند و راه و روش مبارزه نیز همچنان سردرگم و برپایه رفتارهای پشت پرده وغیر حزبی است. قطعیت‌ها در بازارهای گوناگون و سیاست‌های اقتصادی ناکارآمد به اندازه‌ای شده است که متاسفانه بازیگران خارجی در اقتصاد ایران نیز این را می‌دانند و بر همین نقطه ضعف فشار می‌آورند وکار به جایی رسیده است که گروهی خرسندند که شاید بتوانیم زیر چتر چین برویم تا از سنگ وباران در امان بمانیم. کوچک تر شدن سال به سال اندازه اقتصادایران و کاهش درجه رفاه شهروندان در دهه 1390 شادی و شادابی را از اردوی ایرانیان بیرون کشیده است. کاش می شد رویای خوبی داشته باشیم دست کم.