dir="RTL">ساعت 24 - بهار 1397 که شروع شد و شهروندان برای استراخت به استقبال جشن نوروز رفتند هرگز تصور نمی کردند وقتی از تعطیلات برگردند نرخ ارزهای معتبر افسار گسیخته و با سرعت برق به سوی بالا بروند اما این اتفاق افتاد و نرخ هردلار آمریکا از 3800 تومان آخرین روزهای اسفند 1396 تا نزدیکی بیست هزار تومان هم بالا رفت.سال بعد و بهار 1398 که ایرانیان می‌رفتند تا خستگی یک سال کار سخت و دلهره‌آور 1397 را از جسم و جان خود دورکنند که سیل آمد و 7 استان ایران را زیرگرفت. ناکار آمدی در مبارزه با پیامدهای سیل تا مدت‌ها برسر زبان‌ها بود و شهروندان ایرانی را ناراحت و غمگین کرد. در تابستان 1398 اما نبردهای ایران وامریکا روزانه شد و ساقط شدن پهپاد امریکا با شلیک موشک ایران، تصور پاسخ امریکا و شروع جنگ را به مثابه یک دلهره بزرگ به میان ایرانیان برد. ناکارآمدی دولت و سایر نهادها درباره این داستان نیز بر رنج‌های شهروندان اضافه کرد. در پاییز 1398 اما داستان افزایش قیمت بنزین و پیامدهای آن بود که اندوه وخشم ایرانیان را افزایش داد و بر ابعاد ناراحتی‌ها اضافه کرد. در زمستان 1398 نیز داستان هواپیمای اکراینی و ترور سردار شهید قاسم سلیمانی زندگی سیاسی و اقتصادی را سخت کرد. حالا و در حالی که وارد نیمه دوم پنجمین ماه سال 1399 می شویم سه مصیبت تشدید تحریم؛ یورش مرگ آورکرونا و رشد بهت برانگیز نرخ دلار و بازار سهام جسم و تن ایرانیان را به لرزه در آورده است. . الان دیگر جزچین هیچ کشوری نفت ایران را خریداری نمی کند و نیز صادرات سایر کالاها دربهارامسال نسبت به بهارپارسال 45 در صد کاهش را تجربه می کند و نیز نرخ دلار حالا در این مدت سر به آسمان ساییده و تا هردلار 26 هزار تومان نیز پیش رفت. نام ایران حالا دیگر در فهرست سیاه اف ای تی اف
(FATF) ثبت شده و کشورها از ترس آمریکا منابع اری ایران را برای حتی خرج کردن برای خرید دارو و لوازم پزشکی وخرید اقلام غذایی آزاد نمی کنندنوعی ناامیدی و دلهره در میان شهروندان از هر طبقه و صنف و گروه پیامدهای تاسف بار سه سال اخیر است وبه نظر می رسد وضعیت عمومی برای جامعه ایران در همه ابعاد خطرناک شده است. واقعیت این است که جوانان ایرانی و دیگر گروههای شهروندی در این وضعیت وقتی اخبار رانت ها و فسادها را از زبان مدیران و نیز متهمان در حال محاکمه در باره جا به جا کردن هزاران میلیارد تومان می شنوند ومی خوانند بی‌انگیزه تر شده و دل به کار نمی بندند و سطح تنش‌های عصبی بالا رفته می رود.
سال به سال، دریغ از پارسال
هر ضرب‌المثل در هر جامعه انسانی بدون تردید از دل واقعیت‌های همان جامعه سرچشمه می‌گیرد و نهادینه می‌شود. ایرانیان ضرب‌المثلی دارند که می‌گویند «سال به سال، دریغ از پارسال» و منظورشان این است که هرچه جلوتر می‌رویم روزگار بدتر می‌شود. واقعیت تلخ این است که با توجه به چشم‌اندازی که در تابستان امسال از آینده کوتاه‌مدت ایران دیده می‌شود این ضرب‌المثل را در ذهن تداعی می‌کند. اکثریت ناظران آگاه و علاقه‌مندان به اقتصاد و سیاست درایران باور دارند اگر دگرگونی بنیادین در مناسبات میان نهادهای اصلی ایران پدیدار نشود باید با تاسف گفت سال 1399 میزان تاب آوری مردم را به شدت کاهش خواهد داد. هیچ ایرانی میهن دوستی هرگز نمی خواهد این داستان را باورکند که کاری از دست دولت برای بهبود روزگار ایرانیان برنمیآید و یچ دگرگونی بنیادینی در سال 1399 رخ نخواهد داد اما شوربختانه چیزی هم دیده نمی‌شود
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.