اسقف مارونیها:لبنان دربرابر خطرهای پرشمار

ساعت 24 - اسقف مارونی‌های لبنان از وضعیتی که کشورش به آن رسیده، از هم پاشیدگی موسسات قانون اساسی و ارتباطات آن‌ها و نیز وضعیت نفوذ، زورگویی و اعمال شروط بین افشار جامعه انتقاد کرد.

dir="RTL">به گزارش ایسنا، به نوشته روزنامه القدس العربی چاپ لندن، مار بشاره پترس الراعی، اسقف مارونی‌های لبنان از وضعیت کنونی لبنان انتقاد کرد که وضعیتش برخلاف نظام سیاسی این کشور یعنی دموکراسی، تعدد فرهنگی، دینی و فضای باز به روی کشورهای شرق و غرب با ارتباط، همکاری و تبادلات همزمان با حفظ حاکمیتش به دور از اختلافات، جناح‌بندی، جنگ‌ها، بی‌طرفی فعال به حکم هویت و ماهیت آن بدون نص قانونی، داخلی یا منطقه‌ای یا بین‌المللی است، همانطور که در ۵۰ سال اول حیاتش به عنوان یک کشور مستقل عمل کرده است.

راعی اظهار کرد: فعالیت هر گروهی باید در تعامل با دیگران باشد نه در زورگویی بر آنها. نقش همه ما با هم از نقش انفرادی و تکی قوی‌تر است. کاش انفجار بندر بیروت و توجه کشورها به ملت لبنان عاملی برای بیداری وجدان ملی با هدف تشکیل دولت براساس قانون اساسی، منشور و سند وفاق ملی به لحاظ وجدانی و معنوی و با سرعت و نیت صادقانه می‌شد.او اظهار کرد: اما مصطفی ادیب نخست وزیر مکلف ناگزیر به انصراف از تشکیل دولت شد و کشور اکنون در برابر خطرات متعددی قرار گرفته که کمتر از نبود دولتی که روند نجات کشور را هدایت کند و کنفرانس‌های بین‌المللی و مذاکره با صندوق بین‌المللی پول را هدایت نکند، نیست. فراتر از آن آمال شهروندان به خصوص جوانانی که بر آغاز تغییر در طبقه سیاسی از طریق دولت جدید با چهرهای امیدوارکننده دل بسته بودند، ناامید شد و بحران ملی و دولتی افزایش یافت گویی "وتویی" نانوشته در قانون اساسی، منشور و سند وفاق ملی را ارائه می‌کند.اسقف مارونی‌های لبنان تاکید کرد: سه رکن اصلی و مکمل هم در کشور قانون اساسی، منشور و سند وفاق ملی هستند که توازن بین اقشار ملت واحد و مشترک ما را حفظ می‌کند ما در وحدت ملی بر تنوع طوایف، مذاهب، احزاب و آزادی رای و اندیشه اتفاق نظر داریم. ما تاکید داریم فرانسه عزم خود را برای یاری به لبنان ادامه دهد تا این سه رکن حفظ شوند درخواست می‌کنیم هیچ پست وزارتی به هیچ تیم،‌ حزب یا طایفه و مذهبی به طور همیشگی تعلق پیدا نکند بلکه اصول چرخشی دموکراتیک اجرا شوند. با ایجاد عرف و قانونی بدون توافق و بدون به رسمیت شناختن آن از سوی دیگران نمی‌توان آن تکروی را عرف نامید.