آقای زنگنه؛ بروید هم اتفاقی نمی افتد

ساعت 24 - بیژن زنگنه از سال ۱۳۶۲ تا امروز به جز هشت سال فعالیت دولت‌های محمود احمدی‌نژاد یکسره در سه کابینه سازندگی و اصلاحات و نیز دولت‌های یازدهم و دوازدهم وزیر بوده است. از این ۲۳ سال وزارت، او ۱۵ سال وزیر نفت بوده و هشت سال دیگر را هم در یک بخش دیگر از انرژی فعالیت کرده است.

an dir="RTL">یک بررسی کوتاه کافی است بدانیم این وزیر باسابقه که احتمالا جز آقای کلانتری در کابینه فعلی کسی از هم‌ دوره‌ای‌های او در دولت وجود ندارد هرگز نتوانسته با جناح سیاسی اصولگرایان و طیف‌های گوناگون این جناح به تفاهم برسد و همیشه یکی از کسانی بوده و هست که در سیبل یورش‌های سرسخت طیف‌های تندروتر اصولگرایان بوده است. با توجه به اینکه تا امروز او هیچ پرونده‌ای بر پایه رانت و فساد برایش باز نشده و اتهامی به او وارد نشده و نیز تا امروز درباره خانواده او نیز هیچ خبری از رانت یا فساد شنیده نشده است به نظر می‌رسد مخالفت‌های دامنه‌دار با او باید به کارنامه مدیریتی او مربوط باشد.

در این باره نیز می‌توان با مقایسه کارآمدی او با وزیران نفت دولت‌های نهم و دهم به او نمره قبولی و بالاتر از استاندارد و میانگین کارنامه وزیران نفت دولت‌های پیش از این دولت داد. دیروز زنگنه از مجلسی که پیش از این نیز در یک نامه سرگشاده خواستار برکناری او شده بودند کارت زرد گرفت و این یعنی اینکه کارنامه و برنامه‌اش تایید نمی‌شود. به نظر می‌رسد این رفتار با وزیر نفت با احتمال نه‌چندان کم ادامه خواهد داشت و او باز هم در کانون یورش و نقد و نفی قرار می‌گیرد. در چنین وضعیتی به نظر می‌رسد شاید اگر کسی جز زنگنه وزیر نفت بود و این میزان زیر ضرب بود کار را رها می‌کرد و با کنار کشیدن از وزارت آسایش و آرامش ذهنی به خود می‌رساند. چرا زنگنه این کار را نمی‌کند؟

شاید تاکنون این درخواست را از رییس دولت کرده و رییس دولت مخالفت کرده است. این را تا امروز کسی نگفته است. یک دلیل دیگر این است که آقای زنگنه فکر می‌کند شاید اگر او نباشد وزارت نفت و زیرمجموعه‌های این وزارتخانه با آسیب جدی روبه‌رو می‌شود و برای اینکه چنین اتفاقی نیفتد در بدترین شرایط هنوز پابر جا و استوار مانده تا کار بدتر از این نشود. در این باره نیز تاکنون خود وی یا کسان دیگری که به او نزدیک هستند چیزی نگفته‌اند. یک دلیل دیگر که البته دور از ذهن است اما به هر حال می‌تواند با احتمال بالاتر از صفر درباره‌اش گفت این است که عادت به وزارت در او چنان نیرومند است که نمی‌تواند برود. با توجه به موقعیت بازار نفت در تجارت، در سرمایه‌گذاری و در توسعه و رشد زیربناهای صنعت نفت که هیچ‌کدام موقعیت مناسبی ندارند و البته این تحریم و رکود آن را گسترش داده است کاش آقای زنگنه و رییس دولت بپذیرند که با رفتن او اتفاق بدتری رخ نمی‌دهد. یک حالت دیگر این است که منتقدان این چند ماه را نیز غمض عین کرده و روزگار را بدتر نکنند و بدانند رفتن یا نرفتن زنگنه در این وضعیت تفاوت چندانی در اوضاع صادرات یا سرمایه‌گذاری نفت وگاز نمی‌کند.