6جمع بندی 6 صاحب نظر
چین به ایران مشکوک است و سرمایه نمی آورد
ساعت 24 - گروه سیاست خارجی پژوهشکده تحقیقات راهبردی مجمع تشخیص مصلحت نظام جلسه دوازدهمین نشست میز شرق آسیا را با عنوان «بررسی جایگاه مقوله تجارت در برنامه همکاری‌های جامع ۲۵ ساله ایران و چین» در تاریخ ۲۴ آبان ماه و با حضور 6 صاحب نظربرگزار شد.
* بندهای موجود در برنامۀ ۲۵ ساله تا چه اندازه با نیازهایِ تجاریِ جمهوری اسلامی ایران همپوشانی دارد؟
* آیا برنامۀ مذکور قادر است که خلأ‌های تجاریِ حاکم بر روابط ایران و چین را پوشش دهد؟
* برنامۀ همکاری‌های جامع ۲۵ ساله در حوزۀ تجارت چه فرصت‌ها و چالش‌هایی را پیش‌روی تهران قرار داده است؟
در راستای پاسخ به پرسش‌های مطرح شده موضوعات ذیل در خلال نشست اظهار شد.
تحریم‌های یک جانبۀ مجموعۀ غرب و مشخصاً ایالات‌متحده (تحریم‌های مالی و بانکی) از جمله عوامل و گزاره‌های مهمی به‌شمار می‌رود که در سالهای اخیر روابط تجاری ایران و چین را تا حدود زیادی متأثر از خود کرده است. در رابطه با مقولۀ تحریم و مشکلات ناظر بر آن ذکر دو نکته ضروری را نشان می دهد :
نخست آنکه برخی افراد داخلی (کاسبان تحریم) منافع‌شان ایجاب می‌کند که کشور در شرایط تحریم و فشار حداکثری در عرصۀ اقتصادی باقی بماند.
دوم آنکه مشکلات زیرساختیِ ما که بر امر توسعۀ تجارت تأثیرگذار هستند تا حدود زیادی متأثر از تحریم‌های اعمالی، ژرف‌تر از پیش شده‌اند. همین موضوعات موجب شده‌اند تا روابط تجاری ایران و چین چنان که شایسته و بایسته است توسعۀ چندانی را تجربه نکند.
چالش مهمی که روابط تهران ـ پکن را در حوزۀ تجارت و اقتصاد متأثر از خود کرده است تحرکات رُقبای منطقه‌ای (پاکستان، عربستان‌سعودی، رژیم صهیونیستی، قطر، امارات متحده عربی، عراق و...) و بین‌المللی (ایالات‌متحده) جمهوری اسلامی ایران هستند که از طریق مجموعه اقدامات خود همواره در صدد آن هستند علاوه بر آنکه ایران را در شرایط انزوا قرار دهند، مانع از گشایش تجاری و اقتصادی تهران در پرتو برقراری رابطه با چین شوند.
از آنجایی که رفتار جمهوری اسلامی ایراندر طی سالهای اخیر متأثر از شرایط بین‌المللی روند سینوسی را به نمایش گذاشته است از این رو چینی‌ها با نگاه شک و تردید به تجارت با ایران نگاه می‌کنند. از جمله چالش‌ها و ضعف‌های حاکم بر روابط تجاری ایران و چین آن است که نوع روابط تجاری ایران و چین بر اساس تجارت مبتنی بر کالا فرض شده است و اینکه فرایند تبدیل تجارت به سرمایه‌گذاری بین دو کشور تا حدود زیادی مغفول مانده است. به بیانی بهتر می‌توان چنین اظهار داشت که بیش از هر عامل دیگری روابط تجاری ایران و چین بر اساس خرید و فروش کالا پی‌ریزی شده است و نه سرمایه‌گذاری تجاری.
:
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.