بودجه ۱۴۰۰با وصله - پینه سرهم می شود

ساعت 24- محمدصادق جنان‌صفت -بر اساس اطلاع‌رسانی وزیر اقتصاد ایران‌، بودجه برگشت داده شده از سوی مجلس به دولت با اصلاحاتی فردا یکشنبه به مجلس می‌رسد.

dir="RTL" style="text-align:right">محمدباقر قالیباف رییس مجلس نیز تصریح کرده است لایحه و قانون بودجه در پایان امسال بررسی و تصویب خواهد شد. برخی از اعضای مجلس یازدهم باور دارند که اصلاحات انجام‌شده از سوی دولت ناچیز است و ترکیب درآمدهای بودجه که سد راه اصلی برای تهیه لایحه و سپس تصویب آن در کمیسیون تلفیق بود استوار و پایدار مانده‌اند. واقعیت این است که اگر کارشناسان سازمان برنامه‌وبودجه بدون اعمال نظر سیاسی دولت و به‌ویژه شخص رییس‌جمهور می‌خواستند بودجه‌ای بر اساس واقعیت‌ها بنویسند سطح مخارج بودجه عمومی را با سطح درآمدهای واقعی و نه آرمانی و خیالی مطابقت داده و بودجه‌ای جمع‌وجورتر می‌نوشتند. در لایحه دولت که احتمالا بخش درآمدی آن به همان میزان کلیات لایحه قبلی به صادرات نفت و نیز فروش سلف نفت و فروش سهام شرکت‌های دولتی وابستگی دارد اکنون با دوسد بزرگ روبه‌رو است. سد بزرگ نخست پابرجایی رژیم تحریم‌های آمریکاست که تا هیچ گام کوچکی برای برداشتن آن را ندیده‌ایم و نیز هیچ وعده‌ای هم نشنیده‌ایم تا روزی که این سد شکسته نشود و صادرات نفت‌خام واقعا اتفاق نیفتد دسترسی به ۲۰۰ هزار میلیارد تومان درآمد پیش‌بینی شده امکان اجرایی نمی‌یابد. شوربختانه این روزها سخت‌ترین روزهای برجامی ایران است و دو نظام سیاسی ایران و آمریکا و نیز متحدان آمریکا در بیخگوش ایران لباسی از آشتی‌ناپذیری بر تن کرده و اگر هم راهی برای آشتی باز کرده‌اند کسی آن را نمی‌بیند. اگر این راه تا نیمه سال بسته بماند کسری بودجه شگفت‌انگیز کمر اقتصاد ایران را می‌شکند. راه‌بند دیگر این است که در هفته‌های تازه سپری‌شده سونامی علیه خصوصی‌سازی راه افتاده است و قوه قانونگذاری و قضا علیه رخدادهای پیشین در خصوصی‌سازی به سال‌های دهه ۱۳۸۰ نیز رسیده‌اند. شاید گفته شود نباید گذاشت که حقی از شهروندان ضایع شود اما برگشت دادن شرکت‌های خصوصی‌شده به دولت به هر دلیل انگیزه‌های خرید شرکت‌های دولتی را نابود می‌کند. با توجه به نبود اعتماد کافی به بازار سهام و ناتوانی این بازار در جذب سرمایه کافی برای فروش سهام شرکت‌های دولتی این راه نیز در عمل بسته خواهد ماند. زمزمه‌هایی به گوش می‌رسد که برخی اعضای مجلس می‌گویند فروش این میزان اوراق قرضه به معنای بدهکار کردن دولت بعدی است و مجلس اجازه بدهکار شدن بیشتر دولت بعدی را که لابد اصولگراست نمی‌دهد. بنابراین به نظر می‌رسد اصلاح‌ناپذیری بودجه ۱۴۰۰ در ذات اقتصاد آشفته ایران نهادینه شده و با وصله‌پینه و رفو کردن تکه‌های ازهم‌گسیخته و سوراخ‌ها و شکاف‌های بودجه به جایی نمی‌رسیم. یکشنبه که از راه برسد خواهیم داد وصله‌پینه کردن بودجه آن را به چه قیافه‌ای درآورده است.

محمدباقر قالیباف رییس مجلس نیز تصریح کرده است لایحه و قانون بودجه در پایان امسال بررسی و تصویب خواهد شد. برخی از اعضای مجلس یازدهم باور دارند که اصلاحات انجام‌شده از سوی دولت ناچیز است و ترکیب درآمدهای بودجه که سد راه اصلی برای تهیه لایحه و سپس تصویب آن در کمیسیون تلفیق بود استوار و پایدار مانده‌اند. واقعیت این است که اگر کارشناسان سازمان برنامه‌وبودجه بدون اعمال نظر سیاسی دولت و به‌ویژه شخص رییس‌جمهور می‌خواستند بودجه‌ای بر اساس واقعیت‌ها بنویسند سطح مخارج بودجه عمومی را با سطح درآمدهای واقعی و نه آرمانی و خیالی مطابقت داده و بودجه‌ای جمع‌وجورتر می‌نوشتند. در لایحه دولت که احتمالا بخش درآمدی آن به همان میزان کلیات لایحه قبلی به صادرات نفت و نیز فروش سلف نفت و فروش سهام شرکت‌های دولتی وابستگی دارد اکنون با دوسد بزرگ روبه‌رو است. سد بزرگ نخست پابرجایی رژیم تحریم‌های آمریکاست که تا هیچ گام کوچکی برای برداشتن آن را ندیده‌ایم و نیز هیچ وعده‌ای هم نشنیده‌ایم تا روزی که این سد شکسته نشود و صادرات نفت‌خام واقعا اتفاق نیفتد دسترسی به ۲۰۰ هزار میلیارد تومان درآمد پیش‌بینی شده امکان اجرایی نمی‌یابد. شوربختانه این روزها سخت‌ترین روزهای برجامی ایران است و دو نظام سیاسی ایران و آمریکا و نیز متحدان آمریکا در بیخگوش ایران لباسی از آشتی‌ناپذیری بر تن کرده و اگر هم راهی برای آشتی باز کرده‌اند کسی آن را نمی‌بیند. اگر این راه تا نیمه سال بسته بماند کسری بودجه شگفت‌انگیز کمر اقتصاد ایران را می‌شکند. راه‌بند دیگر این است که در هفته‌های تازه سپری‌شده سونامی علیه خصوصی‌سازی راه افتاده است و قوه قانونگذاری و قضا علیه رخدادهای پیشین در خصوصی‌سازی به سال‌های دهه ۱۳۸۰ نیز رسیده‌اند. شاید گفته شود نباید گذاشت که حقی از شهروندان ضایع شود اما برگشت دادن شرکت‌های خصوصی‌شده به دولت به هر دلیل انگیزه‌های خرید شرکت‌های دولتی را نابود می‌کند. با توجه به نبود اعتماد کافی به بازار سهام و ناتوانی این بازار در جذب سرمایه کافی برای فروش سهام شرکت‌های دولتی این راه نیز در عمل بسته خواهد ماند. زمزمه‌هایی به گوش می‌رسد که برخی اعضای مجلس می‌گویند فروش این میزان اوراق قرضه به معنای بدهکار کردن دولت بعدی است و مجلس اجازه بدهکار شدن بیشتر دولت بعدی را که لابد اصولگراست نمی‌دهد. بنابراین به نظر می‌رسد اصلاح‌ناپذیری بودجه ۱۴۰۰ در ذات اقتصاد آشفته ایران نهادینه شده و با وصله‌پینه و رفو کردن تکه‌های ازهم‌گسیخته و سوراخ‌ها و شکاف‌های بودجه به جایی نمی‌رسیم. یکشنبه که از راه برسد خواهیم داد وصله‌پینه کردن بودجه آن را به چه قیافه‌ای درآورده است.