کد خبر
535189
روایت حدادعادل از پدرخواندههای اصولگرایان
جامعه روحانیت مبارز در پی حمایت از لاریجانی است؟
ساعت 24-اصولگرایان در حال حاضر با دو تشکل موازی به نامهای شورای ائتلاف و شورای عالی وحدت وارد مسیر انتخابات ریاستجمهوری شدهاند؛ دو تشکلی که هر دو سخن از ایجاد وحدت میزنند و این در حالی است که شورای ائتلاف نیروهای انقلاب در انتخابات مجلس در اسفند98 مسوولیت اجماع نیروهای اصولگرا را بر عهده داشت و توانست به لیست مشترک هم دست یابد
و پیش از آن نیز همین تشکیلات با عنوان جمنا در انتخابات ریاستجمهوری سال96 باعث اجماع اصولگرایان بر نامزدی سیدابراهیم رییسی شد اما در این بین جامعه روحانیت مبارز در انتخابات مجلس98 کوشید تا بر خود نام داور را بگذارد و به زعم سران این تشکیلات اصولگرا اختلافات فیمابین نیروهای اصولگرا را حل و فصل کند که البته داوری کردن جامعه روحانیت چندان مورد اقبال دیگر اصولگرایان قرار نگرفت و کار با همان شورای ائتلاف پیشرفت. شورای ائتلاف بعد از انتخابات مجلس به سرعت کار انتخاباتی خود را برای انتخابات ریاستجمهوری و شوراهای شهر و روستا آغاز کرد اما اینبار جامعه روحانیت مبارز با تشکیلاتی سازمانیافتهتر وارد میدان شد و به یارگیری پرداخت. ادعای جامعه روحانیت این است که نامزدی به صورت اختصاصی معرفی نمیکند و میخواهد «میزبان» اصولگرایان برای وحدت باشد؛ چنانکه غلامرضا مصباحیمقدم، سخنگوی جامعه روحانیت اخیرا گفته است: «هدف جامعه روحانیت مبارز ایجاد شورای عالی وحدت بود تا همه جریانهای انقلابی بتوانند حول یک محور مشخص جمع شوند و با وحدت کامل به نامزد واحد در انتخابات ریاستجمهوری 1400 برسند. تلاشهای بسیاری صورت گرفت تا این مهم محقق شود که به لطف خدا محقق شد و امروز بسیاری از احزاب شناسنامهدار و دارای مجوز از وزارت کشور عضو شورای وحدت هستند... این احزاب به صورت بلوکبندی در انتخاباتی پنج نفر را به عنوان نماینده احزاب در شورای عالی وحدت تعیین کردند و اکنون شورای عالی وحدت با نماینده جامعه روحانیت مبارز، نماینده زنان، نماینده جوان و نمایندههای تشکلهای رزمندگان و فعالان سیاسی به فعالیت خود ادامه میدهد و با هیات اجرایی تعیینشده فعالیتها را ساماندهی میکند».
مواضع جامعه روحانیت مبارز و به نوعی موازیکار آنها حالا مورد انتقاد غلامعلی حدادعادل قرار گفته و او درباره این موضوع گفته است: «مشکل امروز ما این است که جامعه روحانیت مبارز بهطور مستقل راه افتاده و میگوید من هم میخواهم انتخابات را میزبانی کنم و محور وحدت شوم. حرف بنده به آنها این است که وقتی تجربه شورای ائتلاف وجود دارد چرا آن را نادیده میگیرید؟ از طرف دیگر دوستان پایداری هم داستان خود را دارند. البته ما هنوز خط مذاکرهای با آنها باز نکردهایم و مذاکرات را برای مراحل بعدتر گذاشتهایم. بالاخره باید کاری کنیم این کثرت متولی و مدیر کار، کار دست ما ندهد. ما از یک طرف با کثرت نامزد روبرو هستیم و از یک طرف دیگر با کثرت پدر».
انتقاد به جامعه روحانیت پیش از این نیز از زبان مهدی چمران به نوعی دیگر مطرح شده بود. او درباره این مساله به «مثلثآنلاین» گفته بود: «در درجه اول امیدوارم همه هدایت شویم و به مسیر مشترک و واقعی برسیم و برخلاف آنچه برخی دوستان اسم شورای خود را وحدت گذاشتهاند، وحدتشکنی به وجود نیاید. مشخص نیست شورای وحدت برای چه و با چه هدفی تشکیل شده است زیرا شورای ائتلاف از انتخابات ریاستجمهوری سال96 آن موقع در قالب جمنا تا انتخابات مجلس در اسفندماه98 مسوولیت اجماعسازی اصولگرایان را برعهده داشت و توانست در این مسیر بهشدت موفق عمل کند؛ به نحوی که در انتخابات دوره گذشته بدون هیچ اختلاف نظری بر آقای رییسی اجماع شد و در انتخابات مجلس نیز شورای ائتلاف توانست یک شگفتی را رقم بزند؛ بهطوری که 230نماینده کنونی ماحصل اجماعی بود که شورای ائتلاف ایجاد کرد... مردم هم از لیست شورای ائتلاف استقبال خوبی کردند و بعد از انتخابات شورای ائتلاف بلافاصله فعالیت خود را برای دو انتخابات شورای شهر و ریاستجمهوری بعدی آغاز کرد و در استانها و شهرستانها مجامع شکل گرفتند. همه اینها در حالی رخ داد که ناگهان مشاهده کردیم جامعه روحانیت مبارز اعلام کرد که با افراد جدیدی که به جامعه آمدهاند میخواهیم کار انتخاباتی انجام دهیم و بنایشان به نوعی حرکت موازی با شورای ائتلاف قرار گرفت. ما گفتیم این کار شما به شورای ائتلاف لطمه میزند و دلیلی ندارد راهی که ما تا میانه آمدهایم شما از ابتدا شروع کنید و باعث دوگانگی در جبهه اصولگرایی شوید. ما گفتیم شما سرور ما هستید و اگر هدفتان اجماع است، به شورای ائتلاف بیایید اما آنها نپذیرفتند و کار خود را ادامه دادند... ما تصور میکردیم دوره پدرخواندهها تمام شده اما گویا اینطور نیست... در شورای وحدت قرار بود بیش از 40حزب حضور داشته باشد اما پنج حزب را پذیرفتند و به بقیه گفتند خداحافظ. من فقط امیدوارم خداوند به همه ما بصیرت دهد تا با توهم پیروزی پسگردنی نخوریم».
علاوه بر این اختلافها بر سر ورود اصولگرایان به انتخابات با کدام یک از سازوکارهای انتخاباتی نکتهای که به نظر میرسد بر این اختلافها دامن زده است، احتمال حمایت جامعه روحانیت مبارز از علی لاریجانی است. گفته میشود که جامعه روحانیت بدش نمیآید با لاریجانی وارد انتخابات شود و به نوعی زمینه همان شرط لاریجانی برای ورود به انتخابات یعنی اجماع اصلاحطلبان و حمایت بخشهایی از اصولگرایان محقق شود. در حقیقت این گمانهزنی وجود دارد که جامعه روحانیت پشت علی لاریجانی بایستد، موضوعی که به هیچوجه مورد قبول دیگر اصولگرایان نیست و شاید به همین دلیل باشد که روحانیت مبارز تمایل دارد مسیر انتخاباتی خود را مجزا از شورای ائتلاف کند تا اگر در این مسیر اختلافی ایجاد شد، آنها در قدرت باشند و دیگر اصولگرایان زیرمجموعه آنها فرض شوند. هرچند تا اینجای کار جامعه روحانیت مبارز این موضوع یعنی حمایت از لاریجانی را تکذیب کرده و در بیانیهای آورده است: «تاکنون جامعه روحانیت مبارز یا اعضای شورای مرکزی جامعه روحانیت با هیچکدام از کاندیداهای ریاستجمهوری بحث یا مذاکره و دیداری نداشتهاند و در هیچ کدام از جلسات شورای وحدت و یا در جلسات جامعه روحانیت در مورد کاندیداتوری افراد یا کاندیداهای مطرح بحث یا مذاکرهای صورت نگرفته است». از سوی دیگر جامعه روحانیت نشان داده است که در این دوره از انتخابات چندان قدرت همراه کردن دیگراصولگرایان با خود را ندارد و علاوه بر آنکه با تشکیل شورای عالی وحدت زمینه جدایی خود از شورای ائتلاف را ایجاد کرده بلکه تاکنون نتوانسته جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، به عنوان یکی از قدیمیترین تشکلهای اصولگرایی را قانع به تحرک سیاسی در انتخابات کند و برخلاف وعدههای پیشین اعضای جامعه روحانیت، جامعه مدرسین همچنان بر همان موضوع پیشین یعنی عدم ورود به انتخابات تأکید دارد. به هر روی باید منتظر ماند و دید که اولا سازوکار انتخاباتی در میان اصولگرایان به چه شکل خواهد شد و ثانیا آیا آنها میتوانند بر نامزد واحد به اجماع برسند یا نه؟
مواضع جامعه روحانیت مبارز و به نوعی موازیکار آنها حالا مورد انتقاد غلامعلی حدادعادل قرار گفته و او درباره این موضوع گفته است: «مشکل امروز ما این است که جامعه روحانیت مبارز بهطور مستقل راه افتاده و میگوید من هم میخواهم انتخابات را میزبانی کنم و محور وحدت شوم. حرف بنده به آنها این است که وقتی تجربه شورای ائتلاف وجود دارد چرا آن را نادیده میگیرید؟ از طرف دیگر دوستان پایداری هم داستان خود را دارند. البته ما هنوز خط مذاکرهای با آنها باز نکردهایم و مذاکرات را برای مراحل بعدتر گذاشتهایم. بالاخره باید کاری کنیم این کثرت متولی و مدیر کار، کار دست ما ندهد. ما از یک طرف با کثرت نامزد روبرو هستیم و از یک طرف دیگر با کثرت پدر».
انتقاد به جامعه روحانیت پیش از این نیز از زبان مهدی چمران به نوعی دیگر مطرح شده بود. او درباره این مساله به «مثلثآنلاین» گفته بود: «در درجه اول امیدوارم همه هدایت شویم و به مسیر مشترک و واقعی برسیم و برخلاف آنچه برخی دوستان اسم شورای خود را وحدت گذاشتهاند، وحدتشکنی به وجود نیاید. مشخص نیست شورای وحدت برای چه و با چه هدفی تشکیل شده است زیرا شورای ائتلاف از انتخابات ریاستجمهوری سال96 آن موقع در قالب جمنا تا انتخابات مجلس در اسفندماه98 مسوولیت اجماعسازی اصولگرایان را برعهده داشت و توانست در این مسیر بهشدت موفق عمل کند؛ به نحوی که در انتخابات دوره گذشته بدون هیچ اختلاف نظری بر آقای رییسی اجماع شد و در انتخابات مجلس نیز شورای ائتلاف توانست یک شگفتی را رقم بزند؛ بهطوری که 230نماینده کنونی ماحصل اجماعی بود که شورای ائتلاف ایجاد کرد... مردم هم از لیست شورای ائتلاف استقبال خوبی کردند و بعد از انتخابات شورای ائتلاف بلافاصله فعالیت خود را برای دو انتخابات شورای شهر و ریاستجمهوری بعدی آغاز کرد و در استانها و شهرستانها مجامع شکل گرفتند. همه اینها در حالی رخ داد که ناگهان مشاهده کردیم جامعه روحانیت مبارز اعلام کرد که با افراد جدیدی که به جامعه آمدهاند میخواهیم کار انتخاباتی انجام دهیم و بنایشان به نوعی حرکت موازی با شورای ائتلاف قرار گرفت. ما گفتیم این کار شما به شورای ائتلاف لطمه میزند و دلیلی ندارد راهی که ما تا میانه آمدهایم شما از ابتدا شروع کنید و باعث دوگانگی در جبهه اصولگرایی شوید. ما گفتیم شما سرور ما هستید و اگر هدفتان اجماع است، به شورای ائتلاف بیایید اما آنها نپذیرفتند و کار خود را ادامه دادند... ما تصور میکردیم دوره پدرخواندهها تمام شده اما گویا اینطور نیست... در شورای وحدت قرار بود بیش از 40حزب حضور داشته باشد اما پنج حزب را پذیرفتند و به بقیه گفتند خداحافظ. من فقط امیدوارم خداوند به همه ما بصیرت دهد تا با توهم پیروزی پسگردنی نخوریم».
علاوه بر این اختلافها بر سر ورود اصولگرایان به انتخابات با کدام یک از سازوکارهای انتخاباتی نکتهای که به نظر میرسد بر این اختلافها دامن زده است، احتمال حمایت جامعه روحانیت مبارز از علی لاریجانی است. گفته میشود که جامعه روحانیت بدش نمیآید با لاریجانی وارد انتخابات شود و به نوعی زمینه همان شرط لاریجانی برای ورود به انتخابات یعنی اجماع اصلاحطلبان و حمایت بخشهایی از اصولگرایان محقق شود. در حقیقت این گمانهزنی وجود دارد که جامعه روحانیت پشت علی لاریجانی بایستد، موضوعی که به هیچوجه مورد قبول دیگر اصولگرایان نیست و شاید به همین دلیل باشد که روحانیت مبارز تمایل دارد مسیر انتخاباتی خود را مجزا از شورای ائتلاف کند تا اگر در این مسیر اختلافی ایجاد شد، آنها در قدرت باشند و دیگر اصولگرایان زیرمجموعه آنها فرض شوند. هرچند تا اینجای کار جامعه روحانیت مبارز این موضوع یعنی حمایت از لاریجانی را تکذیب کرده و در بیانیهای آورده است: «تاکنون جامعه روحانیت مبارز یا اعضای شورای مرکزی جامعه روحانیت با هیچکدام از کاندیداهای ریاستجمهوری بحث یا مذاکره و دیداری نداشتهاند و در هیچ کدام از جلسات شورای وحدت و یا در جلسات جامعه روحانیت در مورد کاندیداتوری افراد یا کاندیداهای مطرح بحث یا مذاکرهای صورت نگرفته است». از سوی دیگر جامعه روحانیت نشان داده است که در این دوره از انتخابات چندان قدرت همراه کردن دیگراصولگرایان با خود را ندارد و علاوه بر آنکه با تشکیل شورای عالی وحدت زمینه جدایی خود از شورای ائتلاف را ایجاد کرده بلکه تاکنون نتوانسته جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، به عنوان یکی از قدیمیترین تشکلهای اصولگرایی را قانع به تحرک سیاسی در انتخابات کند و برخلاف وعدههای پیشین اعضای جامعه روحانیت، جامعه مدرسین همچنان بر همان موضوع پیشین یعنی عدم ورود به انتخابات تأکید دارد. به هر روی باید منتظر ماند و دید که اولا سازوکار انتخاباتی در میان اصولگرایان به چه شکل خواهد شد و ثانیا آیا آنها میتوانند بر نامزد واحد به اجماع برسند یا نه؟
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.