یک باید و یک نباید بزرگ سر راه رییسی

ساعت 24 - کمتر از ۵۰ روز دیگر ابراهیم رییسی در همان صندلی‌ای می‌نشیند که حسن روحانی هم هشت سال بر آن نشست و هر روز در زیر تیغ منتقدان هم‌جناح رییسی روزگار سپری کرد. ابراهیم رییسی در روزهای انتخابات وعده‌هایی داده است که باید به ویژه در حوزه اقتصاد آنها را اجرا کند.

dir="RTL" style="text-align:right">از سوی دیگر اقتصاد ایران نیز ظرفیت‌ها و توانایی‌ها و ناتوانایی‌هایی دارد که در برخی جاها دست رییسی را می‌بندد و در جاهایی دست او را باز نگه می‌دارد. در هفته‌های تازه‌سپری‌شده شماری از اقتصاددانان، فعالان اقتصادی و نیز کارشناسان درباره اولویت‌های دولت سیزدهم نکاتی را طرح کرده و تشکل‌های کارفرمایی نیز خواسته‌های خود را بر زبان آوردند.حالا از همین امروز ابراهیم رییسی و همراهانش در ستادها و یاورانش در اتاق‌های فکری که اگر داشته باشد باید با بردباری و مداراجویانه و دور از خشم، شنونده و خواننده پیشنهادهای بی‌شماری باشند که همانند سیل از هر سو سرازیر می‌شوند. روش درست و کارشناسانه این است که این پیشنهادها از سوی یاران امروز و یارانی که از فردا و تا روز تاسیس دولت سیزدهم به این گروه افزوده می‌شوند بانک پیشنهاده را برپا کرده و با تازه‌ترین روش‌ها دسته‌بندی کرده و آنهایی که به کار می‌آیند را دستچین کند و در دستور کار بگذارد. نوشته حاضر نیز دو پیشنهاد سلب و ایجاب دارد یا به عبارت دیگر یک باید بزرگ و یک نباید بزرگ را شناسایی کرده و خواستار توجه عمیق رییس دولت سیزدهم است.

چه باید کند

رییس دولت دوازدهم و یاران پیدا و پنهان امروز و فردای آن بدانند و آگاه باشند که شهروندان ایرانی دیگر توانی برای هزینه کردن در راه دولت ندارند. بنابراین باید به این بیندیشند که سد بزرگ راه زندگی و کسب‌وکار شهروندان- جز پیامدهای کرونا- کدام است. یک نظرخواهی از سوی رییس دولت از کارشناسان و فعالان اقتصادی و نیز شهروندان نشان خواهد داد که تحریم اقتصاد ایران بار روانی و مادی هنگفتی دارد که بر دوش نحیف ایرانیان سنگینی می‌کند. باید بزرگ این است: ایران را از گرفتاری‌های تحریم رها کنید. تنها در یک قلم از اقلام، پس از تحریم درآمد دست‌کم ۵۰ میلیارد دلاری به درآمد دولت افزوده می‌شود. بسیاری از بندها و گره‌های ذهنی و مادی کسب‌وکار ایران با این درآمد و نیز با رفع تحریم باز می‌شوند. هر اندازه نیروی فکری و عملیاتی دارید برای این کار سرمایه‌گذاری کنید.

چه نباید کند

واقعیت این است که درصد آرایی که رییس دولت سیزدهم به دست آورده است در مقایسه با روسای دولت‌های پیشین نسبت به کل کسانی که حق رای داشتند کمتر است. این رای‌آوری اگرچه در راه ریاست رییسی بر دولت سدی برپا نمی‌کند اما می‌تواند راه را برای پررنگ شدن پیشنهادهای پوپولیستی و به دست آوردن دل همه شهروندان هموار کند. این راه و جاده بخواهید یا نخواهید جاده‌ای مین‌گذاری شده است که با توجه به منابع درآمدی و نیز کاستی‌های پس‌مانده همه چیز را به هوا می‌برد. در این راه نیفتید و با شهروندان روراست باشید و به آنها بگویید چرا از رفتن در این راه هراس دارید. شهروندان ایرانی اگر راستی و درستی ببینند و بشنوند به همه از جمله رییسی فرصت می‌دهند مگر اینکه خودشان نخواهند.