وقتی می گوییم فلان شخصیت سیاسی، روانی است درواقع به بیماران روانی ظلم می کنیم

ساعت 24- چه در دوران ریاست جمهوری ترامپ و چه پس از آن مکرر شنیده‌ایم و خوانده‌ایم که ترامپ، رئیس جمهور سابق ایالات متحده بیماری روانی دارد، اما آیا واقعاً چنین است؟ متاسفانه تلقی نادرستی وجود دارد که اگر کسی گفتار یا رفتارهای نامناسب و ناخوشایندی دارد، او را دیوانه، مجنون و روانی خطاب می‌کنند، اما این تلقی خلاف واقعیت است.

شخص مبتلا به بیماری‌های روانی، فرد محترمی است که برخلاف میل خود و براثر عوامل زیستی یا روانی ـ اجتماعی به اختلال روان‌پزشکی مبتلا شده است.

اما گروهی از افراد گفتارهای زشت، و رفتارهای خشن و غیرانسانی دارند و مرتکب قانون‌شکنی و انواع جرائم و جنایات می‌شوند. این گروه که تحت عنوان «جامعه‌ ستیز»‌ نیز خوانده می‌شوند، افراد ضد اجتماعی هستند که سه چهارم جمعیت کیفری را تشکیل می‌دهند.

از ویژگی‌های شخصیت‌های ضد اجتماعی می‌توان به کار بردن نام و عنوان دروغین، جعل سند، فریب، پرخاشگری، عدم وفای به عهد، رفتارهای خطرناک و بی‌توجهی به ایمنی خود و دیگران، دروغگویی‌های مکرر، رفتارهای منجر به بازداشت و دستگیری، ناتوانی در حفظ شغل ثابت، استفادة ابزاری از دیگران برای رسیدن به منافع مادی، ناتوانی در درک احساسات دیگران، و فقدان احساس پشیمانی از رفتارهای بزهکارانه‌ خود اشاره کرد، گرچه زمینه‌های ژنتیک و عوامل زیستی محیطی در این وضعیت تا حدی نقش دارد، اما بخش عمدة رفتارهای آنان تحت تأثیر عوامل روانی ـ اجتماعی است.

عده‌ای از سیاسیون درجهان ممکن است برخی صفات شخصیتی غیرعادی داشته باشند که برای مردم کشور خود یا جهان مشکل‌ساز می‌شود، از جمله صفات شخصیتی ضد اجتماعی، یا خود شیفته، یا نمایشی و یا بدگمان، برای نمونه ترامپ احتمالاً برخی صفات شخصیتی خودشیفته را دارد، قذافی برخی صفات شخصیتی نمایشی را داشت و صفات شخصیتی ضد اجتماعی در صدام حسین بارز بود. اما هر ۳ نیز به اعمالی که انجام می‌دادند، بصیرت داشتند و در نتیجه هم مسئول اعمال خود بوده‌اند و هستند و هم دادن عنوان بیماران روانی به آنان، جفا به مبتلایان به بیماری‌های روان و توهین به آنان است.

روزنامه اطلاعات