آمریکا به فکر احیای برجام با کارت فشار بر چین
ساعت 24 - واشنگتن به خوبی می داند سرعت تاثیرگذاری تحریم های موجود از سرعت نقطه گریز ایران عقب افتاده است و با اعمال تحریم های جدید در همین مقطع زمانی قادر نیست ترمز پیشرفت هسته ای ایران را بکشد؛پس چگونه این بازیگر می تواند عقب ماندگی خود را در این حوزه برطرف کند؟
گره کور مذاکرات وین بند همکاری های ایران و آمریکا است که از طرف رابرت مالی و مشاوران اش از دور چهارم گفت و گوهای وین روی میز گذاشته شد؛اما واقعیت این است که این بند موجبات تحریک منابع ترس و نگرانی جمهوری اسلامی و بازتولید دکترین تضمین بقا را فراهم آورده است و ایران برای ورود به این پروسه از بنیاد آمادگی لازم را ندارد.جمهوری اسلامی به برجام به مثابه یک توافق تاکتیکی برای فراهم سازی بیشتر ابزارها و امکانات لازم برای تضمین بقا نگاه می کند ؛در حالی که آمریکا در دوره بایدن به برجام به مثابه شروع یک راه دراز همکاری با ایران(یا در باکس قرار دادن ایران) وتحقق یک توافق بلندمدت و همیشگی می نگرد.اما منابع ترس و نااطمینانی ایران همیشگی است و به همین دلیل از نوعی رئالیسم دفاعی بومی مبتنی بر برنامه موشکی و سیستم شبکه ای منطقه ای و مشتمل بر گروههای نیابتی برای حراست از حکومت،تمامیت ارضی و حاکمیت استفاده می کند؛مفروضه های بنیادین این رئالیسم دفاعی آنارشیک بودن نظام بین الملل،سیستم خودیاری بازیگران بخصوص در خاورمیانه و از همه مهمتر تنهایی راهبردی و ژئوپلتیک ایران است.بند همکاری های آینده ایران را در این موقعیت هراسناک قرار می دهد که غرب و ایالات متحده قصد دارند ایران را از ابزارهای بومی و دفاعی خود محروم کنند.دولت بایدن به زعم خود در 6دور مذاکرات هسته ای و موافقت با لغو بیش از هزار تحریم،خروج انصارالله یمن از لیست تروریستی وزارت خارجه و اعمال فشار بر سعودی برای آغاز مذاکرات با تهران درصدد بود بر این جو نااطمینانی در تهران غلبه کند ولی ادراک طرف آمریکایی این است که ایران پاسخ دییپلماتیک بایدن را با افزایش حملات به نیروهای آمریکایی در عراق و همینطور برخی برنامه ریزی ها در نیویورک پاسخ داده است.در همین ارتباط مقاله شورای سردبیری روزنامه وال استریت ژورنال به تاریخ 18 جولای قابل توجه است.این روزنامه برآورد می کند که از زمان روی کار آمدن بایدن،ایران حدود 26 بار به مواضع ایالات متحده در عراق حمله کرده است و در آخرین عملیات نیز دو پرسنل اداری و غیرنظامی ارتش آمریکا مجروح شده اند.ظاهرا در این شکاف ادراکی و سوتفاهمات فزاینده است که دولت بایدن تصمیم گرفته است برای پیشبرد سیاست بلندمدت خود در قبال تهران از محللی به نام چین استفاده کند.البته به نظر می رسد راهبرد افزایش هزینه های عدم توافق با آغاز دور هفتم مذاکرات از طریق قرار دادن کارت های دیگر روی میز تقویت خواهد شد و یکی از این کارت های طلایی ارسال پرونده ایران به شورای امنیت و بازگشت تمامی قطعنامه های قبل از قطعنامه 2231 است.(تهدید به انجام این کار و نه عملیاتی سازی آن در حین مذاکره)اگر محلل چین و کارت طلایی هم جواب ندهد،باید گفت پنجمین استراتژی دولت های آمریکایی برای حل معمای ایران نیز به شکست خواهد انجامید(دولت کلینتون:سیاست مهار،دولت بوش:تغییر رژیم،دولت اوباما؛استراتژی گام به گام،دولت ترامپ:حل یکپارچه و یکباره مساله ایران و دولت بایدن:حل همزمان اما مرحله بندی شده معمای ایران).در این صورت این پیش بینی جان میرشایمر نظریه پرداز بزرگ رئالیسم تهاجمی و استاد داشنگاه شیکاگو که یکماه قبل از به قدرت رسیدن بایدن انجام شده بود،بوقوع می پیوندد:"برجام موجود زمین خورده و از بین رفته است و به نظر من موضوع ایران به یک دردسر واقعی و حتی پردردسرترین موضوع در دوره ریاست جمهوری بایدن تبدیل خواهد شد."
صفحه فیس بوک هادی خسروشاهین- پژوهشگر مسایل آمریکا
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.