مزیت های ایران از دست می روند

ساعت 24 - سند مالکیت سرزمین و کشور ایران را به اسم هیچ حزب، گروه و جمعیت سیاسی ثبت نکرده‌اند و این آب، خاک و ثروت‌های پیدا و پنهان آن باید نزد ملت ایران باشد و گروهی که کارآمدی بالاتری در استفاده از ثروت‌های این اقلیم دارند آن را برای افزایش رفاه و امنیت ایرانیان به کار گیرند.

html>

متاسفانه در دهه‌های تازه‌سپری‌شده به دلایل گوناگون و به ویژه به دلیل خصومت نظام سیاسی آمریکا با نظام سیاسی ایران فرصت‌ها و مزیت‌های این سرزمین که هرکدام از آنها می‌توانستند بخشی از افزایش رفاه ایرانیان را محقق سازند در حال محو شدن هستند. روسیه و قطر بازارهای گاز دیروز، امروز و فردای ایران را به خود اختصاص داده‌اند و هنوز این راهبرد را دنبال می‌کنند. بازار گاز اروپا که می‌توانست بازار پررونقی باشد و نیز امنیت ایران را تضمین کند با ترفندهای روسیه و دشمنی دائمی ایران و غرب از دست رفته و بعید است بازگشتی در کار باشد. سهم نفت ایران از بازارهای جهانی نفت به آهستگی و به مرور زمان به دست عربستان، امارات، عراق، روسیه و آمریکا افتاده است. صنعت کارخانه‌ای ایران نیز از سوی شرکت‌ها و کشورهای ترکیه، کره‌جنوبی و چین در بخش‌های گوناگون از دست رفته است. بندرهای راهبردی ایران در جنوب و شمال ایران نیز در این سال‌های نه‌چندان دور از سوی دوبی و پاکستان و به تازگی عمان و نیز راه‌های انتقال منابع نفت و گاز کشورهای حاشیه خزر به آرامی از دست رفته‌اند. شاید چابهار یک امید بزرگ راهبردی برای توسعه شرق ایران و نیز توسعه کشور باقی مانده بود که شوربختانه با از دست دادن فرصت‌ها آن را ابتدا به گوادر پاکستان و چین باختیم و حالا نیز توسعه بندر صحار عمان آخرین شانس توسعه چابهار را از ایرانیان می‌گیرد. بندر و منطقه آزاد صحار برمبنای سرمایه‌گذاری مشترک ۵۰-۵۰ بین سلطان‌نشین عمان و بندر روتردام هلند توسعه یافته و مدیریت می‌شود. روند توسعه این بندر در سال ۲۰۰۴ آغاز شد و در سال ۲۰۱۰ منطقه آزاد آن رو به توسعه گذاشت. طی این سال‌ها مجموعه ۲۷ میلیارد دلار در این بندر سرمایه‌گذاری شده است. در وضعیت کنونی در این بندر به صورت هفتگی یک میلیون تن کالا جابه‌جا می‌شود. صحار یکی از سریع‌ترین روندهای رشد و توسعه بندرها در جهان را در سال‌های اخیر تجربه کرده است.

واقعیت این است که در دنیای امروز هرگز هیچ کشوری ثانیه‌ای را برای پیشرفت و جلو زدن از دیگری از دست نمی‌دهد و منافع حزبی و سیاسی و جناحی نیز تنها در چارچوب گسترش منافع ملی و افزایش رفاه شهروندان تعریف می‌شود. این باید در دستور کار رهبران سیاسی ایران قرار گیرد و افق دید تازه‌ای برای آنها باز کنند و منافع ایران را از همه‌سو و از همه زاویه‌ها ببینند.