ریحانه مبینی، چهره غیرمنتظره دوومیدانی زنان ایران

حمایتم کنند در بازیهای آسیایی روی سکو هستم

ساعت24-دومین مرحله از رقابت‌های لیگ دوومیدانی باشگاه‌های کشور در بخش بانوان با کسب نتایجی خوب و رضایت‌بخش همراه بود. دختران ایرانی که پیش از این شروع خوبی در مرحله نخست مسابقات داشتند و رکوردهای زیادی را جابه‌جا کرده بودند، این بار نمایش بهتری از خود نشان دادند. آنها سه رکورد ملی و دو رکورد باشگاهی را در چهار ماده ارتقا دادند تا شور و هیجان هرچه بیشتری را به فضای کرونایی این پیکارها بدهند.

html>

مهم‌ترین رکوردشکنی مرحله دوم لیگ دوومیدانی زنان در ماده پرش طول بود که ریحانه مبینی آن را به ثبت رساند؛ دختر دندان‌پزشکی که از زمان حضورش در این عرصه همه را غافلگیر کرده است. او اولین بار سال گذشته در رقابت‌های جایزه بزرگ تهران رکورد ملی پرش طول زنان ایران را بعد از نیم‌قرن شکست. او با پرشی به میزان شش‌مترو ۱۷ سانتی‌متر، موفق شد رکورد این ماده را که با شش‌مترو ۱۴ سانتی‌متر متعلق به مرحوم توران شادپور، پرنده صاحب‌نام قبل از انقلاب بود، بزند. جهش فوق‌العاده ریحانه از سال گذشته تا به الان در حالی ادامه داشته که او تاکنون سه مرتبه دیگر رکوردهایش را بهبود بخشیده است. پرنده کاشانی روز پنجشنبه در مجموعه ورزشی آفتاب انقلاب شش‌مترو 40 سانتی‌متر پرید و رکورد قبلی خود را که شش‌مترو 24 متر بود، 14 سانتی‌متر بهتر کرد.
او حالا با این پرش یکی از شانس‌های اصلی دوومیدانی زنان برای رفتن روی سکوهای آسیاست. ریحانه دراین‌باره به «شرق» می‌گوید: «خوشحالم که توانستم به این رکورد برسم. شش‌مترو 40 سانتی‌متر رکورد قابل قبولی در سطح آسیاست. من اگر این رکورد را در مسابقات قهرمانی آسیا بزنم جزء سه نفر اول هستم. رکوردهای قبلی این مسابقات موجود است و کسی که شش‌مترو 36 سانتی‌متر هم پریده توانسته قهرمان شود. اما برای بازی‌های آسیایی شرایط فرق دارد و رقابت سخت‌تر است. به هر حال این بازی‌ها، مهم‌ترین رویداد قاره است و هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود. هدف اصلی من هم الان کسب مدال در این بازی‌هاست که شهریور سال آینده برگزار می‌شود. من اگر شش‌مترو 45 سانتی‌متر بپرم نزدیک به نفر سوم بازی‌های آسیایی هستم». یکی از دلایل مهمی که باعث شده دوومیدانی زنان ایران نسل نوظهوری را در ورزش مادر پدید آورد، حمایت بخش خصوصی از آنهاست. شرکت پلیمر خلیج فارس خرم‌آباد با سرمایه‌گذاری خوبی که در چند سال اخیر در رشته دوومیدانی انجام داده، موجب شده این استعدادهای جوان در هر رویداد غیرمنتظره‌تر از قبل ظاهر شوند. مبینی دراین‌باره توضیح می‌دهد: «اگر حمایت‌های شرکت پلیمر نبود من نمی‌توانستم با ارتقای رکورد مواجه شوم. برای همین مسابقات وقتی من رکورد ایران را زدم، بلافاصله 800 دلار به من پاداش دادند. یکی دیگر از اقدامات خوبی که این شرکت انجام داده این است که یکی از کارشناسان روسی را به‌عنوان تحلیلگر به این تیم آورده‌اند تا عملکرد بازیکنان تیم را آنالیز کند و بگوید باید روی چه کسی سرمایه‌گذاری شود یا اینکه چه کسی باید به اردوی خارجی برود. پلیمر قول داده برای بازی‌های آسیایی 2022 مرا به اردوی خارج از کشور اعزام کند تا روند رو به رشد رکوردهایم ادامه داشته باشد که ان‌شاءالله برای بازی‌ها مدال‌گرفتنم حتمی باشد. با توجه به این موضوع من هم تصمیم گرفتم یک سال پیش‌رو را از دانشگاه مرخصی تحصیلی بگیرم تا تمام تمرکزم را روی ورزش بگذارم که برای ایران مدال بگیرم. من دانشجوی رشته دندان‌پزشکی هستم و فعالیت هم‌زمان در هر دو طرف واقعا فشار روانی زیادی را رویم وارد می‌کند. امیدوارم فدراسیون نیز در کنار شرکت پلیمر از من حمایت کند تا به هدفی که دارم برسم».
مبینی در حالی با 20 سال سن افتخارات خوبی را در ماده پرش طول زنان به دست آورده که با کمترین امکانان در شهرستان آران و بیدگل تمرین می‌کند. او ادامه می‌دهد: «متأسفانه در شهر ما پیست تارتان برای تمرین پرش طول نیست و من باید در پیست خاکی تمرین کنم. برای همین مجبورم هفته‌ای سه بار به کاشان بروم و در ورزشگاه این شهر که پیست تارتان دارد، پرش‌هایم را انجام دهم. بار همه این زحمات بر دوش مربی‌ام (حسن بادپی) است که بدون چشمداشت با ماشین شخصی‌اش سراغم می‌آید و من را به کاشان می‌برد. آقای بادپی یکی از مربیان بادانش دوومیدانی ایران است. امیدوارم که قدر او را بدانند. سیر صعودی رکوردهای من
به خوبی نشان می‌دهد که توانسته کارش را به خوبی انجام دهد. امیدوارم که بتوانند مشکل امکانات را برای ما حل کنند».
ورزش ایران در حالی چندی‌پیش به المپیک 2020 توکیو اعزام شد که فرزانه فصیحی، دونده 100 متر با سهمیه آزاد به‌عنوان تنها نماینده دوومیدانی زنان هم از سوی کمیته ملی المپیک و هم فدراسیون دوومیدانی برای شرکت در این بازی‌ها معرفی شد. حضور فصیحی در این بازی‌ها اما تا حد زیادی جنجالی شد؛ چراکه طبق روالی که برای اعطای سهمیه آزاد وجود دارد، این سهمیه به کسی داده می‌شود که بالاترین رنکینگ را در رده‌بندی جهانی داشته باشد. فصیحی در شرایطی به المپیک توکیو رفت که اهالی دوومیدانی به اتفاق معتقدند این سهمیه حق ریحانه مبینی بود؛ چراکه او رنکینگ بهتری از فصیحی داشت. او می‌گوید: «متأسفانه این فرصت از من گرفته شد و اسم من برای المپیک رد نشد. من از نظر رنکینگ از خانم فصیحی بالاتر بودم. ایشان چون در تعداد مسابقه خارجی بیشتری شرکت کرده بود امتیازش در رده‌بندی از من بالاتر بود. در مجموع اما ملاک رنکینگ است نه امتیاز حضور در مسابقه. در نهایت هم اعلام کردند چون نفرات شرکت‌کننده در ماده پرش طول پر شده بوده و در ماده 100 جای خالی بوده ایشان اعزام شده است. با همه اینها اتفاقی بود که گذشت و من دیگر به آن فکر نمی‌کنم. آن موقع ناراحت شدم اما خیلی زود فراموشش کردم. اگر بخواهم در حسرت زندگی کنم فرصت‌های بعدی را از دست می‌دهم. خدا را شکر که نتیجه این طرز تفکرم را هم دیدم. ان‌شاءالله برای المپیک آینده فرصت هست».