فارس : ده سال دیگر وارد کننده نفت می شویم

گزارش ترسناک خبرگزاری حکومتی از نفت و گاز ایران به بهانه لزوم هسته ای شدن

ساعت 24 - خبرگزاری های نزدیک ووابسته به نهادهای قدرت درایران با همه نیروی مادی و فکری خود کوشش گسترده ای را در دستور کار دارند که نشان دهند ایران به انرژی هسته ای نیاز دارد و اگر ایران نتواند به این انرژی دسترسی پیدا کند بدبخت خواهد شد. به طور مثال خبرگزاری فارس در گزارشی از منابع نفت وگاز ایران تاکید کرده است که منابع نفت وگاز ایران به اندازه ای نیست که تصور می شد و اگر با همین دست فرمان پیش برویم تا ده سال دیگراحتمال دارد واردکننده گنفت شویم.

html>

در این گزارش آمده است : آمارهای بین‌المللی نشان می‌دهند که با مصرف فعلی و ذخایر شناسایی شده انرژی فسیلی در جهان، تا کمتر از 40 سال دیگر 90% نفت و تا 60 سال بعد 90% گاز دنیا به پایان می‌رسد؛ فلذا در سال‌های آتی جهان مجبور خواهد بود برای آنکه در توسعه دچار امتناع نشود، پیش از افول منابع انرژی رو به توسعه انرژی‌های پاک، خصوصاً تکثیر نیروگاه‌های هسته‌ای بیاورد.در سال‌های قبل بر اساس آمارهای اعلامی وزارت نفت تصور می‌شد که ایران دارای منابع سرشار نفت و گاز است، به‌نحوی‌که تا 300 سال گاز و تا 100 سال نفت دارد. اما پروفسور درخشان طبق اسناد تحقیقی و محاسبات تحلیلی اثبات نمود که چنین افسانه‌ای ابداً حقیقت ندارد. از 700 میلیارد بشکه نفت شناسایی شده در ایران، ذخایر قابل برداشت موجود کمتر از 150 میلیارد بشکه است که از 1280 تا کنون، 70 میلیارد آن نیز برداشت شده و در خوش‌بینانه‌ترین حالت تنها 80 میلیارد بشکه باقی است.پس چند مشکل عمده داریم: اولاً برداشت سالیانه ما با جمعیت و مصرف حاضر که مدام افزایش می‌یابد، سالیانه 1.2 میلیارد بشکه است و این یعنی ایران تنها تا 50 سال دیگر نفت خواهد داشت که 2 میلیارد آن مصرف داخل و 1.2 میلیارد آن صادرات است. ثانیاً هرسال به دلیل افت ضریب بازیافت، حتی اگر بهترین تکنولوژی‌ها را داشته باشیم مقدار کمتری امکان برداشت داریم؛ ثالثاً لازم نیست نفتمان صفر باشد تا به بحران برسیم بلکه اگر تولید داخل یک درصد کمتر از مصرفمان باشد، مجبور به خرید بوده و مبدل به کشور واردکننده نفت می‌شویم که این بحران با رویه حاکم تا کمتر از 10 سال دیگر اتفاق خواهد افتاد!در حوزه گازی وضعیت بدتر است و ما سالیانه 250 میلیارد مترمکعب استحصال داشته که 75% از برق و گاز کل کشور را تنها از 24 فاز میدان پارس جنوبی تأمین می‌کنیم. اما از سال گذشته دچار افت فشار شده‌ایم و این یعنی هرسال یک فاز از 24 فاز را از دست خواهیم داد و برخلاف محاسبات پیشین منابع گازی‌مان با سرعت در حال اتمام است.

با شرایط موجود تا کمتر از 5 سال دیگر نمی‌توانیم برق و گاز 85 میلیون ایرانی و صنایع حاضر کشور را تأمین کنیم، چه رسد به توان صادرات گاز به دیگر کشورها چون هند و چین و اروپا! حتی اگر بتوانیم تکنولوژی دستگاه افت فشار را با هزینه 50 میلیارد دلاری خریداری و نصب کنیم باز هم تا 1420 50% از گاز فعلی را از دست خواهیم داد! در صورتی هم که افت فشار را کنترل نکنیم تا 1420، 90% کاهش بهره‌وری خواهیم داشت و از 3 سال دیگر وارد بحران می‌شویم! این دلایل ما را با مشکل قریب‌الوقوعی مواجه می‌سازد که تنها راه رهایی از آن، سرمایه‌گذاری عمده و فوری در ایمن‌ترین و زودبازده‌ترین انرژی‌های جایگزین است که اولاً هسته‌ای و ثانیاً خورشیدی و بادی را شامل می‌شود.

همین امروز دیگر بنزین تولیدی ما جوابگوی مصرف روزانه 110 میلیون لیتری خودروهایمان نیست؛ برق در تابستان قطع می‌شود و گاز در زمستان‌ها کم می‌آید. توجه به این زنگ خطر روشن ما را به‌ضرورت توسعه تصاعدی نیروگاه‌های اتمی در کشور وادار می‌سازد. لازم است بدانیم که هزینه ساخت داخلی هر نیروگاه هزار مگاواتی برابر خرید یک دستگاه افت فشار است ـ حدود 2.5 میلیارد دلار! بنابراین برای نجات خود از شرایط نابسامان آتی و باتلاق وابستگی به کشورهای خارجی، لازم است با سرعت فزاینده‌ای به‌طرف تأسیس نیروگاه‌های هسته‌ای پیش برویم. همچنین سال‌ها است که در صنایع فرسوده نفتی نیاز به بازسازی 180 میلیارد دلاری و واردات تکنولوژی داریم که می‌توان همین هزینه را به‌جای صرف در صنعتی که تا 40 سال دیگر از بین خواهد رفته و آلودگی شدیدی ایجاد می‌کند، متمرکز بر توسعه تکنولوژی هسته‌ای کرده و نیمی از برق و انرژی کشور را ظرف 20 سال آینده تأمین کنیم. مشکل دیگر ما نقطه‌ضعف بزرگ در امنیت ملی است؛ زیرا اگر تنها یک منطقه کوچک از پارس جنوبی طی حادثه یا خرابکاری بیرونی آسیب ببیند، 70% از برق و گاز کشور تحت‌تأثیر قرار خواهد گرفت! اما اگر چنانچه دارای 30 نیروگاه 2000 مگاواتی در حاشیه خلیج‌فارس باشیم و بتوانیم به طور میانگین سالی یک نیروگاه به بهره‌برداری برسانیم تا 30 سال آینده خواهیم توانست هم صادرات نفت و گاز را ادامه داده، هم از اقتصاد رانتی ـ نفتی رها شده و هم امنیت انرژی مردم را تضمین نماییم.