200 میلیارد دلار زیان ایران از تحریم با حساب پکن
ساعت 24 - درحالی که در داخل ایران هرگز عددی از میزان خسارت مستقیم وغیر مستقیم ایران به دلیل اعمال تحریم های آمریکا از اول دهه 1390 تا کنون از سوی نهادهای مهم کشور به اطلاع افکار عمومی نرسیده است به نظر می رسد مقامهای چینی برای دعوای خود با آمریکا به عددی که روحانی در مقام ریاست جمهوری اعلام کرده بود استناد کرده و عدد 200 میلایارد دلار ا را اعلام کرده اند. به نظر می رسد اما زیان مادی مستقیم وغیر مستقیم خسارت های تحریم چند برابر این عدد باشد. روحانی گفته بود : « البته آمریکا بیش از ۲۰۰ میلیارد خسارت مستقیم به ما زده است اما ما به دوستان گفتیم فعلاً این را برای مراحل بعد بگذارید. در مرحله اول می خواهیم با برداشتن تحریمها وارد برجام شود و بعد میتوانیم حرف هایمان را بزنیم».
سخنگوی وزارت خارجه چین در بخشی از گزارش انجمن تحقیقات حقوق بشر چین اعلام کرد ه است تحریمهای یک جانبه آمریکا دستکم 200 میلیارد دلار خسارت اقتصادی به ایران زده است. آیا این عدد را مقامهای اقتصادی چین محاسبه کرده اند یا مقامهای ایرانی به چینی ها گزارش داده اند. این عدد در حالی اعلام می شود که شماری از سیاستمداران نمی خواهند باور کنند یا نمی خواهند به مردم بگویند ایران چقدر آسیب دیده است. «ژائو لیجیان» سخنگوی وزارت امور خارجه چین در مطلبی که در صفحه توییتری خود منتشر کرد، به انتقاد از سیاستهای تحریمهای ایالات آمریکا پرداخت و از خسارات هنگفتی که تحریمهای یکجانبه واشنگتن علیه جمهوری اسلامی ایران به وجود آورد، سخن گفت.وی با انتشار یک عکس در صفحه توییتر خود نوشت: «ایالات متحده امپراطوری تحریمها است. تحریمهای ایالات متحده که دولت (دونالد) ترامپ (رئیسجمهور پیشین ایالات متحده آمریکا وضع کرد، دستکم 200 میلیارد دلار خسارت اقتصادی به ایران وارد کرد».گزارشها حاکی از آن است که این مطلب بخشی از گزارش انجمن تحقیقات حقوق بشر چین است که به تخلفات حقوق بشری آمریکا در غرب آسیا و آسیبهای وارده به ایران پرداخته است.
انگلیس، روسیه، چین،آلمان، ایالات متحده، فرانسه و اتحادیه اروپا و ایران در سال 2015 توافق هستهای موسوم به برجام را امضا کردند اما «دونالد ترامپ» رئیسجمهور پیشین آمریکا به صورت یکجانبه از این توافق خارج شد و تحریمهای جامعی را مجدداً علیه جمهوری اسلامی ایران تحمیل کرد و سیاست «فشار حداکثری» را علیه ایران در پیش گرفت به امید آن که ایران با توافق مورد قبول آمریکا موافقت کند اما این سیاست نه تنها نتیجهای در برنداشت بلکه ایران پس از یکسال عمل به تعهدات برجامی، کاهش تعهدات خود را آغاز کرد.