راهبرد جنگ جنگ تا محو اسراییل و اقتصاد ایران

ساعت 24- نظام جمهوری اسلامی ایران با شکست سیاسی رژیم پیشین برپا شد و از همان روزهای نخست بلافاصله پس از پیروزی نشان داد آمریکاستیزی یکی از راهبردی‌ترین هدف‌های انقلابیون خواهد شد و چنین نیز شد، به طوری که پس از سپری شدن نزدیک به ۴۳ سال از استقرار نظام سیاسی حاکم بر ایران خصومت با آمریکا نه تنها ذره‌ای کاهش نیافته بلکه در اوج نبرد با آمریکا ایستاده است. واقعیت این است که نگاهی به رفتار و گفتار اداره‌کنندگان تراز نخست نظام سیاسی جمهوری اسلامی نشان می‌دهد شکست دادن آمریکا یا دست‌کم محو رژیم صهیونیستی که متحد جدایی‌ناپذیر آمریکا و غرب است برگشت ناپذیر شده است.

html>

این راهبرد برگشت‌ناپذیر بردیگر دیگر هدف‌های مهم قانون اساسی مثل افزایش سطح رفاه‌، داشتن زندگی مادی مناسب و آموزش و بهداشت رایگان و داشتن مسکن مناسب از راه کمک‌های دولت برای هر خانواده ترجیج داده شده است شده است. این ترتیب دست‌کم در حرف و در مجادله‌های محدود این منازعه راهبردی از سوی اداره‌کنندگان ایران پایان‌ناپذیر به نظر می‌رسد. از سوی دیگر آمریکایی‌ها نیز به مثابه یک نظام سیاسی با ویژگی‌ها و شرایط خود باور دارند باید راهی برای جلوگیری از افزایش توانایی‌های ایران برای استیلا بر خاورمیانه و نیز محدودسازی قدرت ایران برای آسیب زدن به رژیم صهیونیستی پیدا شود و ایران تا دوره‌ای که آشتی و همزیستی با غرب را نپذیرد از هر نظر تضعیف شود. مقام‌های آمریکایی در هر دو حزب اصلی آمریکا به ویژه از اوایل دهه ۱۳۹۰ با صراحت می‌گویند ادامه تحریم اقتصادی و تضعیف کامل اقتصاد ایران نیرومندترین ابزار برای تضعیف ایران است. بر پایه آنچه از سوی مقام‌های دولت مستقر و نیز برخی سیاسیون تندرو ایرانی اعلام می‌شود ایرانیان در سال ۱۴۰۰ نرخ تورم ۶۵ درصدی را بر دوش کشیده و در نیمه نخست امسال نیز نرخ تورم فزاینده کالاهای خوراکی به کاهش قدرت خرید شهروندان منجر شده است و تا روزی که دولت راه خنثی کردن تحریم‌های آمریکایی را نشان ندهد علاوه بر اینکه ایرانیان از نظر سرانه مصرف مواد غذایی در مسیر سرازیری قرار می‌گیرند در سطح کلان و نیز نوسازی زیرساخت‌ها و بخش‌های اصلی ارزآور مثل نفت و گاز با دشواری بی‌تاب‌کننده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند.

روزگار اقتصاد ایران نیز در حال حاضر به‌گونه‌ای است که نشان می‌دهد مقام‌های آمریکایی در ناتوان‌سازی کسب‌وکار ایرانیان گام‌های بلندی برداشته‌اند.بررسی ارقام رشد تولید ناخالص داخلی ایران در دوره‌های تحریم نشان می‌دهد ایران نه‌تنها ثروت‌آفرینی نکرده، بلکه با رشد منفی اقتصادی با لحاظ کردن رشد جمعیت- ثروت‌خوری کرده است.میلیون‌ها خانواده ایرانی درآمدشان به مزد و حقوق دریافتی از کارفرمایان دولتی و خصوصی سنجاق شده و سطح رفاه مادی آنها به‌طور واقعی کاهش جدی داشته است.با توجه به افزایش نرخ تورم و عقب ماندن رشد مزد و حقوق از نرخ تورم و با توجه به احتمال بالای ادامه این وضعیت، اکنون شهروندان ایرانی در میان دلهره تامین معاش و حتی شغل خود گرفتار شده‌اند.در حالی که یک سال از فعالیت دولت سیزدهم سپری شده است شهروندان و کارشناسان و فعالان اقتصادی برنامه کارآمد و چشمگیری برای خنثی کردن تحریم‌ها از سوی دولت را نمی‌بینند و بیشتر از هر چیزی تنها باورها و آرزوها است که در این مسیر بر زبان‌ها می‌آید. روزگار ایرانیان در آینده نه چندان دور به ویژه اگر برجام نابود شود تلخ‌تر از پیش خواهد شد.