رفتن به محتوا
تلویزیون سام با ۲ سال ضمانت سام سرویس
کد خبر 600713

جوانان ایرانی وسه راه سخت پیش رو

ساعت 24 -  سرشماری سال 1355 نشان می‌دهد؛ جمعیت کشور در آن سال کمی کمتر از 34 میلیون نفر بوده است که تقریباً نیمی از آن بی‌سواد، نیمی ساکن روستا بوده و تقریباً 45 درصد به لحاظ سنی، کمتر از 15 سال داشته‌اند. تعداد دانشجویان در آن سال تنها در حدود 150 هزار نفر بوده که نشان می‌دهد تقریباً به ازای هر 230 نفر یک دانشجو داشته‌ایم. این در حالی است که براساس نتایج سرشماری سال 1395، از 80 میلیون جمعیت کل کشور، تقریباً 60 میلیون نفر در شهر زندگی می‌کرده‌اند و تعداد دانشجویان حدود چهار میلیون نفر (به ازای هر 20 نفر یک نفر دانشجو) بوده است .

جوانان
dir="RTL" style="text-align:right">این ترکیب سنی و نیز وجود نزدیک به 5 میبیون دانشجو در ایران دوپیامد دارد. اگر حکمروایی کارآمدی دراین سزمین بر سر کار بود و باشد این وضعیت برای سرزمین ایران یک مزیت بزرگ به حساب می امد . اما واقعیت این است که کارنامه نظام سیاسی ایران دراین باره کارآمد نبوده ونیست. به همین دلیل اکثریت جوانان ایرانی به ویژه دانشجویان که نرخ بیکاری در آنها بالاترین نرخ است ونیز نهادهای خاص اراده کرده اند روش زندگی مورد توجه خودرا به آنها تحمیل کنند در بدترین وضعیت قرار دارند. با گسترش نا آرامی ها وواگرایی بیشتر میان جوانان ایرانی با نظام سیاسی که به اعتراض این چندماه رسیده است این پرسش را پیش می کشد که جوانان ایرانی چه کار خواهند کرد ؟

گزینه نخست مورد علاقه و تمایل بالای جوانان ایرانی اعم از پسران و دختران این است که بتوانند مهاجرت کرده و به کشورهایی که افق های روشن تری دارند بروند. با توجه به اینکه نرخ مهاجرت جوانان در همه کشورهای توسعه نیافته بالا است ونیز محدودیت های کشورهای مهاجر پذیر که بیشتر در اروپا و مجموعه غرب است روندی فزاینده دارد این یک گزینه رقابتی سخت شده و البته خواستاران قابل اعتنایی در میان جوانان ساکن سرزمین ایران دارد.

گزینه دوم جوانان بی خیالی و نشستن در خانه و دنبال کار دراین اداره یا آن اداره یا جاهای دیگر است. این گزینه نیز به دلیل نرخ بیکاری بالای جوانان ونیز تقاضای کاهنده برای نیروی کار به دلیل وضعیت نامساعد اقتصاد ملی چندان جذاب نیست. گشتن دنبال لابی نیرومند یا رقابت برای کارهای دیگر از چشم اندازهای این گروه دوم است.

گزینه سوم که این روزها شاهد آن هستیم پیوستن به صف معترضان به امید اصلاحات ساختاری در سیاست خارجی ونیز حکمرانی کارآمد است تا وضعیت به طور ریشه ای دگرگون شود. این چیزی است که البته نهادحکومت درایران از آن دوری می کند و تلاش می کند ابعاد اعتراض ها ها را کاهش داده و با راهبرد استفاده از روش های پیشین آن را مدیریت کند.

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تازه‌ترین خبرها