سقف آروزهای دولت سیزدهم در اقتصاد
ساعت 24 - آیا مساله اقتصاد ایران در حال حاضر این است که خودروهای تولیدشده در دو کارخانه انحصاری، چگونه به مشتریان واقعی فروخته شود؟ به نظر میرسد با توجه به اینکه هم سخنگوی سیاسی دولت و هم سخنگوی اقتصادی دولت در دو روز متوالی در این باره حرف میزنند و دستور صادر میکنند و درباره مسائل فروش اتومبیل پای دولت و دستگاهها را به میان میکشند باید با قاطعیت گفت مساله اقتصاد ایران آنقدر تنزل پیدا کرده که خودرو و نوع فروش آن مساله روز کشور شده است.

در همینباره بهادریجهرمی سخنگوی دولت گفته است: «دولت در پی یافتن بهترین روش برای عرضه خودرو به مردم است و در این رابطه منتظر اظهارنظر نهادهای کارشناسی میماند. در مورد خودرو باید منتظر بمانیم و نظر نهادهای کارشناسی و تخصصی این حوزه گرفته شود و هر شیوهای که مناسبتر است به همان شیوه عمل شود که به نفع مردم است. باید اجازه بدهیم نهادهای کارشناسی تصمیمگیری کارشناسی خودشان را بکنند و دولت هم دخالتی در حوزه تخصصی و کارشناسی نمیکند.» واقعیت این است که از دولت سیزدهم که بدون هیچ برنامه اقتصادی بر سر کار آمد و تا امروز ۱۸ ماه از فعالیتش میگذرد نیز برنامهای برای اقتصاد کشور ارائه نکرده است همین میزان سقف آرزو در اقتصاد نیز باید بلند باشد؟
اقتصاد ایران بر جسم و روان خود زخمهایی بیش از اندازه سقف آرزوهای دولت سیزدهم دارد و باید نهادی، گروهی و سازمانی باشد که بپذیرد اقتصاد ایران و شهروندان ایرانی حقشان نیست که این زخمها نادیده گرفته شوند و به مسائلی پرداخته شود. در هیچ کشوری در دنیا اینطور نیست که دولت بخواهد در آن ورود کند؟ روزانه میلیونها میلیون خودرو در دنیا تولید و توزیع میشود و دولتها روحشان هم خبر ندارد چه کسانی آنها را میخرند و با کدام قیمت میخرند. روزانه میلیونها میلیون تن گوشت مرغ، تخممرغ، شکر و ماکارونی در دنیا تولید میشود و کسانی آنها را تولید میکنند و میلیاردها نفر نیز آنها را خریداری میکنند و دولتها اصولا کاری به این کارها ندارند. دولتهای ایران اما کارشان به جایی رسیده است که به جای باز کردن راه برای ورود خودروسازهای بزرگ دنیا به بازار ایران میخواهند همین خودروی موجود را دست به دست کرده و از هر طرف آن سود ببرند. زیرساختهای ایران از کار افتاده و گاز، برق، آب، راهآهن، نیروگاه و جاده نداریم. تورم به ۵۰ درصد رسیده و اندازه اقتصاد امارات به اندازه اقتصاد ایران رسیده است و تنها یک شرکت کرهای بیشتر از اقتصاد ایران صادرات دارد و فقر بیداد میکند و سرمایهگذاریهای تاریخی نیز مستهلک شدهاند و… سقف آرزوهای دولت سیزدهم بسیار کوتاه است متاسفانه!